از اعضای اصلی این خانواده دو نمونه مهم مهاجر ۳ و ۴ هستند.
مهاجر ۳ (درنا)
درنا به عنوان نسل بعد از مهاجر ۲ با رویکرد افزایش برد و مداومت پروازی در دستور کار قرار گرفت و با طراحی مجدد بخش های اصلی بال و بدنه به مرحله تولید رسید.
از جمله بدنه این نمونه از فرم استوانه‌ای به فرم مکعبی نزدیک شده و شکل دماغه نیز از حالت مدور در مهاجر۲ متفاوت شده است.
فرم بال بالا در این نمونه باقی مانده است اما سطح افقی دم پایین‌تر از سطوح عمودی و پشت ملخ موتور قرار داده شده است.
هواپیمای مهاجر ۳ متناسب با سفارش مشتری می‌تواند توسط پرتابگر JATO با طول ریل صفر و یا برخاست به وسیله چرخ از روی باند به پرواز درآید.
موتور این نمونه نیز مانند مدل‌های قبلی از نوع ملخی درونسوز و فشار دهنده است که در انتهای بدنه نصب شده است. بازیافت این پرنده متناسب با سفارش مشتری می تواند به وسیله چتر و یا ارابه فرود صورت گیرد.
البته ارابه های فرود از نوع ثابت بوده که افزایش نیروی مقاوم هوا را به دنبال دارد. همچنین نمونه ای از مهاجر۳ مجهز به بالشتک هوا به جای ارابه فرود مشاهده شده است.
هواپیمای مهاجر ۳ که با نام درنا نیز معرفی شده است با سرعت پایای ۱۸۰ کیلومتر در ساعت دارای تداوم پروازی ۲ تا ۳ ساعت است که افزایش قابل توجهی نسبت به مهاجر۲ داشته است. بیشینه سرعت درنا ۲۲۰ کیلومتر بر ساعت و سقف پرواز آن ۱۱۰۰۰ پا(حدود ۳۳۰۰ متر) است.
مهاجر ۳ برای عملیات مراقبت هوایی و شناسایی اهداف مد نظر در فاصله ۱۰۰ کیلومتری طراحی و ساخته شده است. این هواپیما می تواند در شرایط گوناگون جوی مأموریت خود را اجرا کند.
کاربرد مهاجر ۳ مانند سلف خود شامل مراقبت هوایی و شناسایی، جنگ الکترونیک، رله ارتباطی، دیده بانی و هدف یابی و دادن گرا، کنترل نوار مرزی جهت مبارزه با قاچاقچیان، کنترل ترافیک شهری، عکسبرداری جهت تهیه نقشه های جغرافیایی است و توان ارسال تصاویر گرفته شده به صورت بلادرنگ را دارد.
مهاجر ۴
با پیشرفت صنایع هوایی قدس در امر طراحی و بهسازی پهپادها و بر اساس نتایج حاصل از نمونه های تحویل شده به نیروهای مسلح هواپیمای مهاجر۴ جهت عملیات مراقبت هوایی و شناسایی اهداف در فاصله ۱۵۰ کیلومتری طراحی و ساخته شد.
اقدام به تغییر مجدد طراحی بال و بدنه منجر به افزایش بیش از پیش کارایی و ارزش عملیاتی این نسل شد به طوریکه بیش از مهاجر۳ مورد توجه قرار گرفته و هم در یگان‌های ارتش و هم در سپاه عملیاتی شده است.
بدنه مهاجر۴ در قیاس با نمونه های قبلی از حالت مدور به حالت مکعبی نزدیکتر شده است. همچنین به جای استفاده از طرح بال بالا در مهاجر۲ و ۳ در مهاجر۴ از طرح بال پایین(نصب بال در پایین بدنه) استفاده شده است که دارای مزایایی نسبت نمونه های قبلی است از جمله سطح مقطع راداری کمتر، کاهش سطح هواپیما از روبرو، کمک اثر سطح به بلند شدن پرنده در صورت برخاست از باند و همچنین کاهش نیروی مقاوم(درگ) القایی.
در مهاجر ۴ از بالچه های نوک بال نیز که باعث کاهش درگ القایی می شود استفاده می شود که کاهش مصرف سوخت و افزایش برد پروازی را نتیجه می دهد.
تغییرات طراحی مهاجر ۴ که بلوغ طراحی پهپادهایی در این رده را نشان می دهد، به همین جا ختم نشده بلکه شکل بال این پرنده نیز بهبودهای زیادی یافته است از جمله به جای شکل پیکانی بالهای مهاجر ۲ و ۳ در این نمونه از بال ذوزنقه‌ای(بالهایی با زاویه پسگرایی در لبه حمله و پیشگرایی در لبه فرار) استفاده شده است که علاوه بر کاهش درگ به افزایش سفتی بال نیز کمک می کند، ضمن اینکه مساحت بال نیز افزایش یافته که به افزایش نیروی بالا برنده و در نتیجه افزایش وزن برخاست و محموله قابل حمل می انجامد.
از این رو بیشینه جرم مهاجر ۴ به ۱۷۵ کیلوگرم می رسد که در مقایسه با ۸۵ کیلوگرم برای مهاجر۲ به حدود ۲ برابر افزایش یافته است. همچنین مداومت پروازی این نمونه نیز در بیشترین ارقام اعلام شده به حدود ۳.۳ تا ۴.۷ برابر مهاجر۲ رسیده است.
با توجه به برد پروازی این هواپیما که کاملاً از دید کاربر خارج می شود امکان هدایت آن به وسیله کاربر از ایستگاه کنترل زمینی به دو صورت نیمه خودکار و یا تمام خودکار وجود دارد. در حالت نیمه خودکار، کاربر با دیدن اطلاعات پروازی هواپیما که در صفحه نمایش ایستگاه نشان داده می شود، هواپیما را متناسب با مأموریت، کنترل و هدایت می نماید.
در حالت تمام خودکار، مختصات جغرافیایی نقاط از پیش تعیین شده و مسیر پرواز توسط کاربر از طریق ایستگاه کنترل زمینی در حافظه تجهیزات الکترونیکی هواپیما ذخیره شده و هواپیما با استفاده از سامانه GPS و ارتفاع سنج می تواند مسیرهای از پیش تعیین شده را طی نماید. کاربر در حین پرواز می تواند در مسیر پرواز تصحیحات مورد نظر فرمانده عملیات را اعمال نماید.
این هواپیما توانایی فیلمبرداری و عکسبردای هوایی، ارسال تصاویر ویدئویی به صورت زنده(و امکان ضبط تصاویر در ایستگاه کنترل زمینی)، توانایی برنامه ریزی رفت و برگشت و اجرای مأموریت به صورت رایانه ای و خلبان خودکار و ارسال دائم اطلاعات پروازی را دارد.
از این هواپیما می توان در عملیات مراقبت هوایی و شناسایی در قالب عکسبرداری و فیلمبرداری هوایی از عمق مواضع دشمن، جنگ الکترونیکی، رله ارتباطی، دیده بانی، هدف یابی و گرا دادن، کنترل ترافیک، کنترل نوار مرزی به منظور مبارزه با قاچاق، مطالعات هواشناسی، عکسبرداری جهت تهیه نقشه های جغرافیایی و یا دیگر مأموریت‌های مورد نیاز استفاده کرد.
محموله مراقبت و شناسایی مهاجر ۴ شامل دوربین جلونگر(FL TV)، دوربین پایین نگر(DL TV)، پلتفرم دو درجه آزادی و دوربین عکسبرداری است.
هواپیمای مهاجر ۴ با حداکثر سرعت گشت زنی ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت دارای مداومت پروازی ۵ تا ۷ ساعت بوده (در برخی موارد ۳-۵ ساعت اعلام شده) و می تواند در شرایط جوی گوناگون مأموریت خود را به بهترین صورت اجرا کند. بازیافت این هواپیما متناسب با سفارش مشتری به وسیله چتر و یا ارابه فرود صورت می گیرد.
بیشینه سرعت مهاجر۴ به حدود ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت رسیده سقف پرواز آن ۱۵۰۰۰ پا(حدود ۴۵۰۰ متر) عنوان شده است که نسبت به مهاجر ۲ و ۳ که تا ۱۱هزار پا توان صعود داشتند حدود ۳۶ درصد بهبود را بیان می کند بنابر این مهاجر۴ محدوده وسیع تری را می تواند پوشش دهد.
جنس بدنه این پهپاد از مواد مرکب است که علاوه بر کاهش وزن پرنده موجب کاستن از سطح مقطع راداری آن نیز می شود. ارابه فرود این پرنده فاقد چرخ بوده و در واقع چیزی بین اسکید و ارابه فرود معمولی است که ضمن داشتن برخی مزایای نمونه چرخ دار، از وزن کمتری برخوردار است.
طول این هواپیمای بدون سرنشین ۳.۶۴ متر و دهانه بال ۵.۳۰ متر است که در قیاس یا مهاجر۲ حدود ۷۰ سانتیمتر کشیده تر و ۱.۵ متر دهانه بال بیشتری دارد.
منبع: مشرق