به گزارش ایسنا، بسیاری از مردم کهکشان‌ها را جزایر عظیم مملو از ستارگان، گاز و غبار می‌دانند.
با این حال بر اساس پیش‌بینی تئوری‌های علمی، انواع دیگر کهکشان وجود دارند که خالی از ستاره هستند و از گازهای متراکم تشکیل شده‌اند. این کهکشان‌های "تاریک" به دلیل پس‌زمینه سیاه و سفید کیهان قابل رویت نیستند.
به گفته مارتین هانلت از دانشگاه کمبریج، کهکشان‌های تاریک ترکیبی از ماده تاریک و گاز هستند اما به دلایلی قادر به تشکیل ستارگان نبوده‌اند.
مطابق پیش‌بینی تعدادی از مدل‌های تئوریک، وجود کهکشان‌های تاریک در اوایل جهان امری معمول بوده زیرا در آن زمان تشکیل ستارگان توسط کهکشان‌ها بسیار دشوار بوده است.
بخشی از این موضوع به دلیل ناکافی بودن تراکم گاز آنها برای شکل‌گیری ستارگان عنوان شده است. در زمان‌های بعدی کهکشان‌ها توانستند ستارگان را تشکیل داده و به شکل کنونی درآیند.
هانلت عضوی از تیم علمی است که موفق به کشف این کهکشان‌ها شده است. به ادعای وی، جد کهکشان راه شیری یک کهکشان درخشان کوچک‌تر بوده که با کهکشان‌های تاریک مجاور در هم آمیخته و این امر موجب ظهور کهکشان ما شده است.
به گفته سباستیانو کانتالوپا از دانشگاه کالیفرنیا نیز، کهکشان‌های تاریک بلوک‌های سازنده کهکشان‌های مدرن هستند. آنها گازهای عظیمی را برای کهکشان‌های بزرگ به ارمغان می‌آورند و این امر روند تشکیل ستارگان در این کهکشان‌ها را تسریع می‌کند.
تکنیک‌های به کار رفته جهت رصد کهکشان‌های تاریک می‌توانند روش نوینی را برای مطالعه پدیده‌های دیگر در کیهان از قبیل "شبکه کیهانی" (cosmic web) ارائه دهند.
شبکه کیهانی تارهای نامرئی از گاز و ماده تاریک هستند که گفته می‌شود جهان مملو از آنهاست و کهکشان‌ها و خوشه کهکشان‌ها را در جایی که این رشته‌ها متقاطع می‌شوند، خلق و تغذیه می‌کنند.