همشهری آنلاین: یک بررسی جدید نشان می‌دهد که حتی جنین‌ هم خمیازه می‌کشد.جنین انسان در سه ماه دوم و سوم به طور مکرر خمیازه می‌کشد و این خمیازه‌ها را می‌توان با سونوگرافی چهاربعدی از سایر اشکال بازکردن دهان تشخیص داد.

به گفته پژوهشگران با ادامه رشد جنین و بالغ شدن بیشتر آن به نظر می‌رسد که میزان این خمیازه کشیدن‌ها کمتر می‌شود.

به گزارش لایوساینس این یافته‌ها که در جورنال PLoS One منتشر شده است، نشان می‌دهد که الگوهای خمیازه کشیدن جنین در طول بارداری را می توان برای ارزیابی طبیعی بودن رشد جنین به کار برد.

ناجا ریسلند، فیزیولوژیست رشد در دانشگاه دورهام در بریتانیا سرپرست این پژوهش می‌گوید دانشمندان در حال حاضر نمی‌دانند چرا بزرگسالان- نوزاد به کنار- خمیازه می‌کشند.

اما رفتار خمیازه کشیدن در سراسر زندگی تغییر می‌کند.

خمیازه کشیدن در بزرگسالان مسری است، اما در نوزادان اینگونه نیست. یک بررسی در سال 1999 نشان داده است نوزادان کم خون نسبت به نوزادان سالم بیشتر در رحم خمیازه می‌کشند. و نوزادان نارس بیش از نوزادان رسیده در رحم خمیازه می‌کشند (پژوهش‌های پیشین نشان داده است که با رشد جنین در رحم حالات صورتش هم پیچیده‌تر می‌شود).

این یافته‌ها این پژوهشگران را به این نظریه رساند که الگوهای خمیازه کشیدن جنین می‌تواند به عنوان شاخصی ابتدایی که در رحم قابل مشاهده است، برای ارزیابی رشد جنین به کار رود.

با اینکه پزشکان به طور مکرر تصاویر سونوگرافی جنین‌ها با دهان باز در رحم را ثبت می‌کنند، این اسکن‌ها نمی‌توانند میان خمیازه کشیدن و بازشدن واکنشی دهان که جنین آماده تغذیه با شیر مادر پس از تولد می‌کند، فرق بگذارند.

این گروه پژوهشی برای افتراق دادن این دو حالت تصاویر ویدئویی سونوگرافی سه‌بعدی از هفت جنین مونث و هشت جنین مذکر را در طول یک ماه از هفته 24 تا 36 ( حدودا از ماه پنجم تا هشتم بارداری) را ضبط کردند.

این جنین‌ها در هفته 24 حدود شش بار در ساعت خمیازه می‌کشیدند، اما در طول 12 هفته این بررسی شمار این خمیازه‌ها کاهش یافت و در هفته 36 بارداری به کلی متوقف شد. ضبط ویدئویی سونوگرافی سه‌بعدی در واقع تصاویری چهار بعدی در اختیار می‌گذارد که بعد چهارم آن زمان است.

این پوهشگران می‌گویند در حال حاضر دقیقا نمی‌دانند کارکرد خمیازه کشیدن در جنین چیست، اما به هر حال نشانه‌ای از خواب‌آلودگی نیست. در مقابله به گفته این پژوهشگران این اسکن‌ها بیانگر آن است که از آنجایی که خمیازه کشیدن الگویی قابل‌پیش‌بینی در طول رشد جنینی را دنبال می‌کند، ممکن است بتوان آن را به رشد مغز در ابتدای دوران جنینی مربوط کرد.

ریسلند می‌گوید: "در واقع خمیازه کشیدن ممکن است نشانه‌ای از بلوغ مغز باشد. در نهایت ممکن است بتوان از این یافته‌ها در پزشکی بالینی استفاده کرد. اگر سونوگرافی نشان دهد که جنین بیش از اندازه خمیازه می‌‌کشد، ممکن است مشکلی وجود داشته باشد."

برچسب‌ها