آشنایی با چند مدل پهپاد - آمریکا

با توجه به گستره پهپادهای بکار رفته توسط ارتش آمریکا در سطح جهان چند مدل پهباد فعال آمریکا از سال ۲۰۰۶ به این سو معرفی شده است.

  پهپاد پرودیتور / هواپیمای جاسوسی RQ-۱۷۰ / پهپاد جاسوسی Scan Eagle

غاز برفی (CQ-۱۰ Snow Goose)

این نوع از پهپاد نوعی محفظه هوشمند حمل مهمات و اسلحه است و برای تحویل محموله های کوچک (مهمات، تجهیزات) به نیروهای ویژه در نظر گرفته شده است.

پرواز اول این هواپیما در سال ۲۰۰۱ بوده و پرواز عملیاتی آن در سال ۲۰۰۵ رخ داده است.

جانور قندهار (RQ-۱۷۰ Sentinel)

قبل از پرداختن به سری پهپاد های آر کیو ذکر این نکته ضروری است:"در این‌جا، عبارت RQ مخفف پرنده بدون سرنشین شناسایی است، یعنی پهپادی (پهپاد مخفف پرنده هدایت‌پذیر از دور است) که مسلح نیست و فقط به جاسوسی و شناسایی می‌پردازد؛ و عبارت MQ مخفف پهپاد مسلح به موشک است.

این نوع از پهپاد در سال گذشته (در دسامبر سال ۲۰۱۱) توسط نیروهای جنگ الکترونیک سپاه به دام افتاد، از همین رو است که مردم ایران با این نوع پهپاد آشنایی کامل دارند.

هزینه تحقیقاتی پروژه آر کیو ۱۷۰ بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار بوده و هزینه هر کدام از این پهپاد ۶۰ میلیون دلار است و سال وارد شدن آن به صنعت نظامی آمریکادر سال ۲۰۰۷ بوده است.

موش خرمایی (Polecat)

این پهپاد توسط شرکت لاکهیلد مارتین ساخته شده و نمونه آزمایشی آن در سال ۲۰۰۵ به پرواز در آمد ولی در نمایشگاه سالانه صنایع هواپیمایی فارن بوروگ در سال ۲۰۰۶ به نمایش در آمد.

آر کیو ۱۶ تی هاک (RQ-۱۶ T-Hawk)

این نوع پهپاد برای حمل در کوله پشتی و عملیات های تک نفره کاربرد دارد، قرارداد طراحی و توسعه سیستم ناوبری این پهپاد ۴۰ میلیون دلار هزینه داشته است.

این هواپیما را پیاده نظام ارتش ایالات متحده در عراق استفاده می‌کند. VTOL T-Hawk با ظاهری شبیه به یک اجاق کوچک و ۴ جالباسی به عنوان پایه‌های فرود، می‌تواند به مدت حداکثر ۴۵ دقیقه تا ارتفاع ۱۰ هزار پایی (۳۰۰۰ متری) بالا برود.

این پرنده با وزن ۷.۵ کیلوگرمی آن‌قدر سنگین نیست که نتوان آن را در کوله سربازی حمل کرد.

انتقام گیر (درنده) - Avenger - Predator C

اولین پرواز این هواپیمای بدون سرنشین در ۴ آوریل ۲۰۰۹ است. بر خلاف قبلی MQ-۱ درنده و MQ-۹ دروگر، پهپاد انتقام گیر توسط یک موتور توربوفن اختفاگر مجهز شده است که در نوع خود بی نظیر و دارای کمترین گرما بوده است.

دروگر ام کیو ۹ - (MQ-۹ Reaper)

قادر به کنترل از راه دور و یا پرواز مستقل عملیاتی است و دارای سیستم شکار و طول پرواز بلند برای هدف گیری است، وظیفه این هواپیما، شناسایی و نابودی دشمن در عراق، افغانستان و پاکستان و گشت‌زنی در امتداد مرزهای ایالات متحده با مکزیک در منطقه هواچوکای آریزوناست.

با ۲۰ متر فاصله نوک بال‌ها، اندازه ریپر دو برابر نسل قبلی خود یعنی MQ-۱ است و می‌تواند در ارتفاع ۵۰۰۰ پا (۱۵۰۰۰ متری) به مدت ۲۴ ساعت بماند. با ۱۳۶۰ کیلوگرم مهمات مسلح می‌شود که شامل بمب‌های هدایت شونده لیزری GBU-۱۲ و موشک‌های ضد تانک هیل‌فایر است.

فرماندهان ارتش ایالات متحده اعتقاد دارند که این هواپیما یکی از موثرترین سلاح‌های آنها در جنگ های فعلی است، این پهپاد بعد از پرواز، توسط اپراتورها و با استفاده از تجهیزات کنترل رادیویی یا با اتصال ماهواره‌ای توسط خلبان‌های مستقر در خاک ایالات متحده کنترل می‌شود.

عقاب خاکستری (MQ-۱C Gray Eagle UAS)

این پهپاد از نوع جنگجو بوده و دارای قابلیت شکار و هدف گیری بوده و طرح توسعه توسط موسسه ژنرال فیزیک هسته ای در حال اجرا است، پرواز آزمایشی این پهپاد در سال ۲۰۰۴ انجامم شده است و پرواز عملیاتی آن در سال ۲۰۰۹ بوده است.

MQM-۱۰۷D Streaker

این پهپاد مجهز به موتور توربوجت بوده و دارای موشک های هوا به سطح و موشک های تقویت شده FIM-۹۲ استینگر سطح به سطح است.

بوئینگ مجهز به سلاح (PMTD)

اینز هواپیما توسط انواع موشک های هوا به سطح مجهز شده و برای پرسه زدن های طولانی در آسمان تهیه شده است.

بوئینگ x-۴۵

این پرنده بدون سرنشین توسط سیستم یکپارچه بوئینگ به روز شده است.

کلاغ آر کیو ۱۱ (RQ-۱۱ Raven UAV)

RQ-۱۱ در اصل به عنوان FQM-۱۵۱ در سال ۱۹۹۹ معرفی شده اما در سال ۲۰۰۲ به شکل فعلی آن، پدیدار شد.

این پهپاد با پرتاب دست به پرواز در می آید و برای ماموریت های دور کاربرد ندارد؛ این پهپاد یکی از پر کاربردترین هواپیماهای استفاده شده در عراق و افغانستان برای جمع آوری اطلاعات است.

رِیوِن (به معنی کلاغ‌ سیاه) با یک متر طول و ۱.۹ کیلوگرم وزن، عموما از یک دوربین ویدیویی رنگی با پایدارسازی الکترونیکی و یا یک دوربین ویدیویی فروسرخ برای ماموریت در شب استفاده می‌کند که می‌تواند با زوم و چرخش ۳۶۰ درجه ای به واحدهای زمینی، موقعیت را اطلاع دهد.

این ناوگان در حال یک ارتقای دیجیتالی است که در صورت نصب آن، هر یک از این پرنده‌ها می‌تواند به یک دستگاه تقویت‌کننده مخابراتی تبدیل شوند و برد ۹.۶ کیلومتری آن به طرز موثری افزایش یابد.

این هواپیما سبک و بادوام است و اگر سقوط کند، بال‌ها به راحتی جایگزین می‌شوند.

آرکتوروس t-۲۰

این هواپیمای بدون سرنشین، کاملا کامپوزیتی است و دارای ظرفیت محدود بوده و صرفا برای حمل نمودن محموله های داخلی و خارجی استفاده می شود.

ای دی ۱۵۰ (American Dynamics AD-۱۵۰)

این هواپیمای بدون سرنشین از نوع عمود ژروتزهای استفاده شده در نیروی دریایی ارتش آمریکا است، این عمود پرواز بدون سرنشین پرسرعت رقبی برای دیگر عمود پروازهای استفاده شده در نیروی دریایی است و هدف از ساخت آن، بالابردن سطح عملیاتی و کارایی نیروی دریایی بوده است.

پروژه ساخت این نسل از هواپیماهای بدون سرنشین توسط وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا تصویب شده است، ای دی ۱۵۰ سال ۲۰۰۷ در نمایشگاه بین المللی دستاورد هواپیماهای بدون سرنشین در واشنگتن رونمایی شد.

بوئینگ ای ۱۶۰ (Boeing A۱۶۰)

این وسیله بدون سرنشین، در واقع چرخ بال بدون سرنشین است که نسبت به تمامی چرخ بال های استفاده a ده در ارتش آمریکا از کارایی بیشتری برخوردار است.

در تکنولوژی این چرخ بال از فناوری های جدیدی استفاده شده است که تا به حال در موارد قبلی به کار گرفته نشده و همین مسئله سبب شده است که کارایی ای ۱۶۰ نسبت به دیگر چرخ بال ها بسیار بالاتر باشد.

این چرخ بال بدون سرنشین می تواند ۴ هزار کیلومتر مسافت را با توان پرواز ۲۴ ساعاته طی کند و برد هوایی آن نیز ۹ هزار ۱۰۰ متر است. طول این چرخ بال از نوک تا انتها ۱۱ متر است.

ایکس ۴۷- آ پگاسوس (X-۴۷A Pegasus)

ایکس ۴۷ نام یک هواپیمای بدون سرنشین ساخت شرکت نورثروپ گرومن و سکیلد کامپوزیتس آمریکا است؛ این هواپیما برای نیروی دریایی آمریکا سفارش داده شده‌ است.

با توجه به مإموریت های این پهیادها توسط ارتش آریما در غرب آسیا به خصوص در خلیج فارس، افغانستان و عراق و همچنین تجاوز غیر قانونی این پهپادها به حریم هوایی جمهوری اسلامی ایران، در آینده ای نزدیک یکی دیگر از همین پهپادها در تور شکار ایران اسلامی گرفتار شود.

منبع: مشرق