حمایت اوباما از رایس در جریان حملات جمهوریخواهان بهخوبی نشان داد که رئیسجمهور آمریکا ترجیح میداد تا او مسئول دستگاه دیپلماسی کابینهاش پس از رفتن هیلاری کلینتون شود اما جمهوریخواهان آنقدر با متهم کردن رایس و همسرش به ارتباط با شرکتهای مرتبط با ایران و موارد دیگر بر مخالفت خود پافشاری کردند که رئیسجمهور آمریکا از تصمیم خود صرفنظر کرد.
جانکری ۶۹ ساله، که بهاحتمال زیاد با معرفی رسمی از سوی اوباما در روزهای آینده و بهدست آوردن تأیید سنا میتواند وزیر امور خارجه جدید آمریکا شود، یکی از سناتورهای ارشد این کشور است که سابقه حدود ۳۰ سال عضویت در کمیته روابط خارجی سنا را دارد.
کری که در چهار سال اخیر ریاست این کمیته را برعهده داشته به همینخاطر مردی ناآشنا با سیاست خارجی و دیپلماسی آمریکا نیست و افراد نزدیک به وی میگویند رابطهای خوب با سران بسیاری از کشورها دارد. او همچنین بهخاطر ریاست کمیته روابط خارجی سنا در طول سالهای گذشته برای میانجیگری و مذاکره با مقامهای کشورهای مختلف ازجمله پاکستان و افغانستان سفرهای زیادی داشته است و دست کمی از هیلاری کلینتون در سیر و سفر ندارد.
حتی گفته میشود حامد کرزی، رئیسجمهور افغانستان در بسیاری از موارد به جای ملاقات و گفتوگو با مقامهای کاخ سفید و وزارت امور خارجه آمریکا ترجیح میداده با جانکری درباره مسائل دو طرف مذاکره داشته باشد. کری در سال ۲۰۰۹ کرزی را برای برگزاری و شرکت در مرحله دوم انتخابات ریاستجمهوری قانع کرد و پس از حوادث مختلف ازجمله ترور بنلادن در ابوتآباد به پاکستان سفر داشته است. این سناتور باسابقه در سال ۱۹۸۴ توانست در یک رقابت شانهبهشانه جایگزین پل سونگاس در مجلس سنا شود و تاکنون پست خود را حفظ کند. جانکری زمانی که در انتخابات ریاستجمهوری سال ۲۰۰۴ بهعنوان نامزد حزب دمکرات در مقابل جورج بوش ایستاد نامش در بسیاری از کشورهای جهان شناخته شد، هرچند با بهدستآوردن48.3 درصد آرا در مقابل50.7 درصد آرای بوش شکست خورد و این مسئله مدتها کامش را تلخ کرد.
درحالیکه بهعقیده بسیاری اوباما بهخاطر تازهکار بودنش روابط صمیمی با سیاستمداران ارشد کشورهای دیگر ندارد جان کری بهخاطر سه دهه عضویت در کمیته روابط خارجی سنا توانسته به مقامهای ارشد کشورهای مختلف نزدیک شود. برخی سیاستمداران آمریکا او را متهم میکنند که رابطه بسیار نزدیکی با بشار اسد، رئیسجمهور سوریه دارد. این مسئله بیشتر بهخاطر فعالیت گسترده او بین سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ و در دوره تلاشهای واشنگتن برای بهبود روابط با سوریه بهحساب میآید.
در جریان این مذاکرات و سفرها جانکری نقش برجستهای داشت و مخالفانش به همینخاطر او را اکنون متهم میکنند. کری به همینخاطر در طول سال گذشته علاوه بر تأکید بر شانس مذاکره برای حل بحران سوریه خواستار مسلحکردن مخالفان و حمله هوایی ناتو به سوریه شده است. او البته درباره حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ هم در ابتدا از طرفداران گزینه نظامی بود اما در سال ۲۰۰۴ و همزمان با انتخابات ریاستجمهوری ناگهان تغییر موضع داد و به یک مخالف جنگ تبدیل شد.
علاوه بر این، سیاستمداران تندروی آمریکایی که بهدنبال فشار بیشتر بر ایران هستند با اعلام اینکه کری طرفدار راهحل مذاکره با مقامهای تهران است دل خوشی از او ندارند. گفته میشود جانکری در سال ۲۰۰۹ بهدنبال تدارک سفر به تهران برای مذاکره درباره مسئله هستهای ایران بوده است. تحلیلگران میگویندکه او برخلاف نومحافظهکاران فردی ایدئولوژیک نیست و در سیاست خارجی باید او را فردی عملگرا بهحساب آورد. واقعیت این است که دوره وزارت کری با بحرانهای مختلف برای آمریکا در مناطق گوناگون ازجمله خاورمیانه همراه است.
نزدیکان او میگویند کری با روابط شخصی خود بهعنوان نمونه با بنیامین نتانیاهو و محمود عباس، عزم و اراده خوبی برای تلاش و مذاکره جهت حل مشکلات در خاورمیانه دارد اما واقعیت این است که برخلاف تمرکز او، قرار نیست کری بهعنوان نماینده ویژه آمریکا در خاورمیانه یا پاکستان و افغانستان عمل کند و گستره مشکلات او شامل جغرافیایی بزرگتر از این مناطق است.
از هماکنون مشخص است که جانکری مانند رایس با حملات تند و تیز جمهوریخواهان مواجه نمیشود. او بهخاطر سابقهاش دهمین سناتور ارشد کنگره بهحساب میآید و همین مسئله انتصاب او را بسیار راحت میکند. جمهوریخواهان همچنین امیدوار هستند که با رفتن کری به وزارت خارجه و خالی شدن کرسی او در سنا، اسکات براون از این حزب بتواند بهراحتی جای او را بگیرد. جانکری هر چند راه راحتی برای رسیدن به وزارت خارجه دارد اما برخلاف سوزان رایس و هیلاری کلینتون از بهاصطلاح حلقه نزدیکان به اوباما بهحساب نمیآید.
گفته میشود که اوباما بسیار تلاش میکند که خودش دستگاه دیپلماسی آمریکا را جهتدهی کند اما نزدیکان به کری میگویند که او برخلاف کلینتون فردی است که میخواهد امور را در دست داشته باشد. او چندی پیش در تمرین یکی از مناظرههای اوباما در انتخابات اخیر آمریکا نقش میترامنی را برای انتقاد از او ایفا کرد؛ نقشی که برخی عقیده دارند شاید او درباره سیاست خارجی آمریکا در طول وزارتش بار دیگر داشته باشد.