به گزارش مونیتورینگ اخبار خارجی واحد مرکزی خبر در پی تیراندازی در مدرسه ابتدایی شهر نیوتاون در ایالت کنتیکت آمریکا و قتل بیست و شش نفر از جمله بیست کودک خردسال، بحثها درباره اسلحه و لزوم ممنوعیت آن داغ شده است.
وندی داونسون از مسئولان برگزاری مراسم سوگواری قربانیان این حادثه گفت به نظر من والدینی که فرزندشان در خشونت‌ها کشته می‌شوند، بیش از دیگر انواع مرگ ناراحت می شوند زیرا تسلی از غم از دست دادن فرزند در خشونت بسیار دشوارتر است. زیرا زمانی که کودک بر اثر بیماری می‌میرد خانواده تا پیش از مرگ به تدریج برای مرگ او آماده می‌شوند در حالیکه مرگ بر اثر قتل ناگهانی است و خانواده حتی فرصت خداحافظی هم ندارند.
تا مدت‌ها والدین جرائت ندارند خیلی از خانه بیرون بروند زیرا مردم دیگر آنها را می‌شناسند. آنها نمی‌دانند به خانواده‌های سوگوار چه بگویند. مردم باید با آنها همدردی کنند و همانند آنها گریه کنند. متاسفانه پس از مدت کوتاهی مردم همه چیز را فراموش می کنند اما این غم همیشه در دل والدین باقی می‌ماند. مردم باید از این اتفاق درس بگیرند و یکی از بزرگترین درس‌ها این است که در کنار هم و نزدیک به هم باشند. مردم باید برای تغییر قوانین ناظر بر اسلحه بر دولت و نمایندگان خود فشار بیاورند.
دانیل کوئین از ساکنان محله سندی هوک هم گفت من تا کنون ندیده بودم مردم شهر کوچک ما تا این حد به یکدیگر نزدیک باشند. همین ایمان مرا به مردم کشورمان بیشتر می‌کند. ما باید دنبال راهی باشیم تا در امنیت زندگی کنیم.
یک زن ساکن سندی هوک هم گفت ما نمی‌دانیم چگونه می‌توانیم با این غم کنار بیاییم. پسر من هم قبلا در این مدرسه درس می‌خواند.
میشل مک کین صاحب شرکت خدمات حفاظتی گفت اساسا چنین افرادی نصیحت پذیر نیستند. قاتل فردی بود که به اوتیسم مبتلا بود. آنها دیگران را مسئول مشکلات خود می‌دانند. گاهی مصرف الکل و مواد روانگردان شرایط را دشوارتر می‌کند. برخی هم سابقه نظامی دارند. بنابراین می‌تواند چنین رخدادهایی علل مختلفی داشته باشد. باید به چنین افرادی توجه خاصی داشته باشیم و اجازه ندهیم آنها به اسلحه دسترسی داشته باشند.