هنوز یک‌ماه از این ماجرا نگذشته، اکنون خبرهای تازه تری هم می‌رسد که همین گروه‌ها و مشخصا افراد فعال زیر چتر گروه پیکارجوی موسوم به ارتش آزاد سوریه، مفهوم آزادی را طبق خوانش خاص خود عملی کرده و آزادانه وارد منازل مردم شده، مال و اموال و دارایی‌های آنها را غارت می‌کنند.
تازه‌ترین گزارش را شبکه خبری بی‌بی‌سی منتشر کرده که اخیرا خبرنگارش وارد این شهر استراتژیک در شمال سوریه و هم‌مرز با ترکیه شده و اعلام کرده که افراد این گروه پیکارجو به‌صورت بسیار گسترده‌ای اقدام به دزدی و سرقت، غارت و ربودن افراد برای گرفتن سربها می‌کنند. تاکنون هر آنچه درباره این گروه و دیگر گروه‌های همتایش شنیده بودیم، این بود که برای مبارزه با آنچه دیکتاتوری می‌دانند در سوریه می‌جنگند و حتی برخی از آنها و به‌ویژه گروه‌های با رویکرد اسلامگرایی، برای جهاد در راه خدا در سوریه می‌جنگند اما گویا واقعیت چیز دیگری است یا دست‌کم اکنون دیگر چیز دیگری شده است.
اقدامات این گروه پیکارجو گویا چنان غیرانسانی بوده که ساکنان مناطقی از شهر حلب، از میان بد و بدتر یکی را انتخاب کرده و بنا به همان ضرب‌المثل معروف عربی، از پاره آتش به‌خود آتش پناه برده‌اند و برای خلاص شدن از دست این گروه، به گروه تروریستی جبهه النصره روی آورده‌اند. تاکنون گروه پیکارجوی موسوم به ارتش آزاد توضیحی دراین باره ارائه نداده است. طبعا این رفتارها و اعمال، اندکی از رفتارها و اقداماتی است که گروه‌های مسلح در شهر حلب و دیگر شهرهای سوریه صورت می‌دهند؛ خاصه اکنون که طاقت هر دو طرف طاق شده و هر دو در منازعات جاری به نوعی جمود رسیده‌اند.
اما در این بین، دولت کجاست؟ آیا شهر حلب در دست گروه‌های مسلح است یا دولت سوریه؟ طبعا این شهر تاریخی صنعتی به دو اردوگاه دولت و گروه‌های مسلح تقسیم شده و بخش‌هایی از این شهر ازجمله سیف الدوله و مناطق نزدیک به مرز ترکیه صحنه تاخت و تاز گروه‌های مسلح و تروریستی است اما پیش از پاسخ به این پرسش،
باید پرسشی دیگر را مطرح کرد که آیا غیاب دولت و حضور گروه‌های مسلح به نام آزادیخواهی، می‌تواند زمینه ساز برقراری دمکراسی باشد یا اینکه بیش از همه‌‌چیز مروج هرج و مرج و تعدی به حقوق شهروندان خواهد شد؟ آیا مطالباتی نظیر دمکراسی‌خواهی و آزادی باید زیر چتر یک نهاد رسمی - حقوقی عملی شود تا بتوان روابط بین دو سوی دولت و ملت را تنظیم کرد یا اینکه باید گروه‌های خلق‌الساعه‌ای نظیر جبهه النصره و ارتش آزاد سرنوشت مردم را با تهدید و ارعاب رقم زنند؟