به گزارش مهر، زمین وارد یک دوره 11 ساله از فعالیت‌های خورشیدی شده که طی آن این احتمال وجود دارد که انرژی در هر لحظه قطع شود. افزایش چشمگیر تعداد لکه‌های خورشیدی تغییراتی را در یونسفرهای زمین و پوسته پلاسمای بالای اتمسفر ما ایجاد کند.
برخی از کارشناسان از این مسئله واهمه دارند که نسل کنونی فناوری ناوبری ماهواره‌ها که تاکنون افزایش فعالیت خورشیدی را تجربه نکرده‌اند و تغییراتی که در یونسفر زمین ایجاد می‌شوند، مشکلاتی را در جی پی اس ها و سایر سیگنال‌های فضایی ایجاد کند.
از تأثیرات احتمالی روی سیستم‌های رادیویی می‌توان به تأخیر سیگنال اشاره کرد. این مسئله یک عامل مشکل زا برای ماهواره‌های ناوبری است که میزان دقت آنها یک میلیاردم ثانیه است.
تام بولت از شرکت بیمه لوید اظهار داشت: طوفان‌های فضایی موضوعات علمی تخیلی نیستند، بلکه می‌توانند بر همه چیز از بانک‌ها گرفته تا بیمارستان‌ها تأثیرگذار باشند.
این درحالی است که دانشمندان برای رویارویی با طوفان‌های خورشیدی سخت‌تر آماده می‌شوند و برای نظارت بر تأثیرات این طوفان‌ها بر اتمسفر بالایی زمین و تبعات آن برای ماهواره‌های ناوبری و ارتباطات، سازمان فضایی اروپا یک مجموعه ایستگاه‌های زنجیره‌ای را در سراسر جهان تأسیس می‌کند.
درحال حاضر به علت حرکت میدان مغناطیسی خط استوای خورشیدی با سرعتی سریع‌تر از قطب‌های خورشیدی، خطوط میدان مغناطیسی خورشیدی در پر اختلال‌ترین حالت خود به سر می‌برند. این امر موجب شده است که لکه‌های خورشیدی بزرگی روی سطح خورشید ایجاد شود و میزان درخشندگی خورشید حدود 0.1 درصد افزایش یافته است.
خروجی انرژی فعالیت‌های شدیدی خورشیدی می‌تواند بر شرایط جوی جهانی تأثیر بگذارد به طوری که مطالعات اخیر نشان دهنده برخی ارتباط‌های این فعالیت‌ها را با الگوهای آب و هوایی منطقه‌ای نشان می‌دهد.
آخرین فعالیت شدید خورشیدی در سال 2000 بود. ناسا درسال 2006 پیش بینی کرده بود که در سال 2010 یا 2011 فعالیت‌های خورشیدی به بیشترین حد خود می‌رسند و گفته می‌شود که این فعالیت‌های خورشیدی قوی‌ترین فعالیت‌ها از سال 1958 تاکنون خواهد بود.