به گزارش همشهری آنلاین وی در ادامه این نشست گفت: متأسفانه در غالب صحبت ها و نوشتارهای اهالی فرهنگ چنین القاء می کنند که موسیقی ایرانی در سی چهل سال اخیر درجا زده است. در حالیکه کیفیت نوازندگی اساتید و جوانان این مرز و بوم به مراتب از گذشته قوی تر و پربار تر است.
شما اگر تنبک نوازی سی چهل سال قبل را با الان مقایسه کنید به راحتی متوجه اختلاف زیاد دو نسل خواهید شد. در گذشته تنبک فقط نقش یک ریتم نگهدار را در گروه‌ها و ارکسترها ایفا می کرد. ولی امروزه چنان این ساز با قدرت نواخته می‌شود که گاه از سازهای ملودیک نقش پررنگ‌تری به خود می‌گیرد.
فرج‌پوری با اشاره به تغییر ذائقه‌ها از چند دهه پیش تا کنون و ضمن تقدیر از زحمات اساتید قدیم افزود: بزرگان ما زحمت شایسته‌ای کشیدند تا این موسیقی به نسل حاضر برسد. ولی نسل جدید با اتکا به آن پشتوانه‌ها، خواهی نخواهی به زبان امروز سخن می‌گوید و شواهد نشان می‌دهد که هیچ کم ندارد. روزگاری کل کمانچه‌کش‌های ایران به تعداد انگشتان یک دست هم نبود ولی الان در همین تهران من می‌توانم 50 نفر را نام ببرم که با کیفیت و قدرت بالایی کمانچه می‌نوازند.
فرج‌پوری همچنین از تکامل سازهای موسیقی سنتی نام برد و گفت: در گذشته برخی از سازها مثل همین کمانچه به گونه‌ای صدا می‌داد که آهنگسازان برای تکمیل ارکستر حتماً از ساز ویلن برای پوشش فش و فش صدای کمانچه استفاده می‌کردند، اما اکنون این ساز به قدری تکامل پیدا کرده که از عناصر اصلی و سازهای محوری ارکسترهای موسیقی سنتی ایران است.
ششمین نشست نقد نغمه شنبه (یکم اردیبهشت) با حضور فرج‌پوری و پیمان سلطانی (منتقد برنامه) و نیز حضور برخی از اهالی موسیقی و علاقه‌مندان در فرهنگسرای شفق برگزار شد.
هفتمین برنامه نقد نغمه 29 اردیبهشت در همین محل برگزار خواهد شد.