از سؤالش شگفت زده شدم، چون هرگز فکر نمی کردم که دوری از وطن موجب شود که این همه از تحولات و تغییرات شهر تهران غافل باشد. او با دیدن تابلوی مترو و نام ایستگاه، پرسید که مگر تهران هم مترو دارد؟ او را برای بازدید از چند مکان دیدنی دعوت کردم. قرار شد پس از دیدن اقوام، برای گردش و سیاحت با مترو به سطح شهر برویم.
روز موعود فرا رسید. ساعت ۸ صبح یکی از روزهای گرم تابستان با وسیله نقلیه شخصی به اتفاق یکدیگر وارد محوطه پارکینگ ایستگاه میرداماد شدیم. به محض ورود به ایستگاه میرداماد، در ابتدا خنکی دلچسبی صورتمان را نوازش داد. زیبایی ورودی آن ایستگاه، سنگ های گرانیت به کار رفته و معماری آن مکان و تابلوهای هنری نصب شده در دیوار ایستگاه او را شگفت زده ساخت. او دائماً با پرسش های پی درپی و رفتن به نقاط مختلف ایستگاه، خوشحالی خود را از داشتن این پدیده مدرن ابراز می کرد.
لحظه به لحظه از دیدن آن همه امکانات و تجهیزات بر شگفتی او افزوده می شد. با ورود به سالن فروش بلیت، با دیدن صف طولانی مسافران، با تعجب علت را پرسید. برایش توضیح دادم که برخی از افراد ترجیح می دهند با خرید بلیت از گیشه، از مترو استفاده کنند.
با کنجکاوی پرسید که مگر در متروی تهران بلیت اعتباری وجود ندارد که مردم این گونه با زحمت و تلف کردن وقت خود بلیت مترو تهیه می کنند؟ توضیح دادم که چند نوع بلیت در ایستگاه های مترو فروخته می شود و این که بلیت های اعتباری متفاوت با تخفیف های بسیار وجود دارد.
پاسخ من او را قانع نکرد، شگفت زده بود که چرا مردم با دانستن این امر باز هم برای خرید بلیت این همه خود را به زحمت می اندازند. کمی جلو تر در ایستگاه امام خمینی(ره) با زحمت فراوان از واگن خارج شدیم. از دیدن این چنین استقبالی از مترو بر خود می بالیدیم، ولی در سالن فروش بلیت ایستگاه ناگهان صدای داد و فریاد مسافری، توجهمان را به خود جلب کرد.
گویا او به رغم قرار دادن سه عدد سکه ۲۵ تومانی روی گیشه، حاضر به دادن آنها برای خرید بلیت نبود، بلکه با دست دیگر با دادن یک اسکناس دو هزار تومانی درخواست خرید یک بلیت ۷۵ تومانی را داشت که با اعتراض متصدی فروش مواجه شد، ولی مسافر اصرار به خرد کردن اسکناس دو هزار تومانی داشت و به علت نبود پول خرد کافی در ازای خرید بلیت به پرسنل ایستگاه معترض بود.
باز هم این امر موجب شگفتی وی شد که چرا مسافران این گونه برخورد می کنند و بلیت اعتباری نمی خرند؟ ثانیاً چرا با داشتن پول خرد موجب اتلاف وقت خود و بقیه افراد می شوند؟ و بهتر بود که مسئولان قیمت بلیت های گیشه را به صورت رند تعیین می کردند تا موجب سرگردانی مسئولان ایستگاه ها و مسافران نشود. او ادامه داد که در تمامی متروهای دنیا قیمت بلیت فروخته شده در گیشه به مراتب بیشتر از قیمت بلیت اعتباری است، از این رو مسافران به سوی خرید بلیت اعتباری روی می آورند.
با تأیید حرف او، به ذهنم رسید که این پیشنهاد را به مسئولان مترو و اعضای محترم شورای اسلامی شهر و شهرداری که در این خصوص در آینده تصمیم می گیرند، بدهم تا شاید دیگر، مسافران به سوی باجه های خرید بلیت گیشه روی نیاورند و با متصدیان فروش بلیت درگیر نشوند و دیگر شاهد صف های طویل خرید بلیت در هیچ ایستگاهی نباشیم و مسافران بتوانند با سهولت و به راحتی با داشتن تنها کارت بلیت اعتباری وارد واگن های خنک مترو شده و سختی ماندن در پشت ترافیک خسته کننده داخل شهر را نداشته باشند و با سرعت و ایمن به مقصدهای خود برسند.