علی اصغر محمدی: تحقیر دانش‌آموزانی که به مدارس دولتی کمک مالی نکرده‌اند با روش‌های مختلف ادامه دارد؛

 از تذکر شفاهی به دانش‌آموزان سر کلاس درس یا سرصف گرفته تا تماس تلفنی با خانواده‌های آنان و گرو نگه‌داشتن کارنامه! در تازه‌ترین روش مسئولان یکی از مدارس راهنمایی دخترانه شهر تهران‌به دانش‌آموزانی که خانواده آنان به مدرسه کمک مالی نکرده‌اند در مقابل چشم همکلاس‌ها «بن»کمک به نیازمندان داده‌اند.به گفته پدر یکی از دانش‌آموزان این مدرسه، چند روز پیش معاون مدرسه سر کلاس درس آمده و به فرزندم جلوی چشم سایر دانش‌آموزان «بن» داده و گفته با مراجعه به. . . و ارائه این بن یک جفت کفش برای خودت بگیر.او اظهار می‌کند مسئولان مدرسه می‌خواهند پرداخت نکردن پول به مدرسه را از این طریق تلافی کنند و فرزندم را مقابل دیگر دانش‌آموزان کوچک کنند و در این راه موفق شده‌اند، ‌زیرا دخترم از همان روز دائم گریه می‌کند، افسرده شده و به من ایراد می‌گیرد که چرا پول درخواستی مدرسه را پرداخت نکرده‌ام. او مرا در این ماجرا مقصر می‌داند. پدر دانش‌آموز مدرسه راهنمایی... می‌گوید: مسئولان مدرسه شخصیت فرزندم را خرد کرده‌اند و مدیر مدرسه در پاسخ به اعتراض بنده می‌گوید من این کار کرده‌ام و از کارش دفاع می‌کند.البته پدر این دانش‌آموز موضوع را پیگیری و شکوائیه‌ای در این‌باره به واحد ارزشیابی عملکرد و رسیدگی به شکایت منطقه چهار آموزش و پرورش شهر تهران ارائه کرده که هنوز پاسخی دریافت نکرده است!
نکته:
یقینا خیر یا مؤسسه‌ خیریه‌ای که بن‌ها را در اختیار مسئولان مدرسه... قرار داده به هیچ وجه هدفش تحقیر دانش‌آموزان نبوده است، بن‌های غیرنقدی از سوی خیرین در اختیار معتمدین قرار می‌گیرد تا آنها با رعایت‌ شأن و حرمت به افراد کم‌بضاعت جامعه بدهند نه اینکه از آن برای تحقیر دیگران آن هم دانش‌آموزی در جمع همکلاسی‌هایش سوءاستفاده کنند.اگر پدر و مادر دانش‌آموزی به هر دلیلی به مدرسه کمک مالی نکردند باید فرزندشان سرکلاس درس اینگونه تنبیه شود؟ آیا این نوع رفتار در ‌شأن مدارس کشور اسلامی است؟ چگونه است که مسئولان یک واحد آموزشی آن هم در پایتخت به‌خود اجازه می‌دهند دانش‌آموزی را در محیط آموزش و پرورش تحقیر کنند؟ این ماجرا به فاصله 45روز از سخنان رئیس‌جمهور در جمع خیران مدرسه‌ساز اتفاق می‌افتد که گفت: اگر کسی در فضای اجتماعی تحقیر شد دیگر به هنجارهای جامعه پایبند نخواهد بود. دانش‌آموز باید در آموزش و پرورش و نظام آموزشی کشور احساس کرامت و احترام کند. مدرسه‌های ما باید طوری باشد که وقتی بچه‌ها وارد آن می‌شوند احساس کرامت کنند.آیا با این وضعیت دانش‌آموزانی که پدران و مادران آنها به مدارس دولتی پول پرداخت نکرده‌اند در مدارس احساس کرامت و احترام می‌کنند؟‌ آیا نتیجه تحول بنیادین در آموزش و پرورش این است که مدارس خودگردان بشوند و دریافت پول اجباری به روش‌های مختلف حتی تحقیر دانش‌آموزان اولویت باشد؟ مگر بودجه آموزش و پرورش در دوره دولت کنونی چهار برابر نشده است؟