ایسنا نوشت: اینها را کاوه گلستان گفته که سالهای زیادی از عمر خود را صرف گرفتن تصاویر ماندگار از رویدادها و واقعیتهایی کرده است که بسیاری از آنها چندان شیرین نیستند.
کاوه گلستان فرزند ابراهیم و فخری گلستان و برادر لیلی گلستان ۱۷ تیر ۱۳۲۹ در آبادان دیده به جهان گشود. یک سال بعد همراه خانواده به تهران آمد و در ۱۳ سالگی برای ادامهی تحصیل به یک موسسهی شبانهروزی در انگلستان رفت.
او کار حرفهیی عکاسی را در ۲۱ سالگی با اولین مأموریت مطبوعاتیاش که تهیهی عکس و گزارش جنگ در ایرلند شمالی بود شروع کرد. در سال ۱۳۵۲ به عکاسی از کودکان گوشه و کنار ایران برای انتشارات فرانکلین پرداخت و کتاب «قلمکار» را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر کرد.
سال ۱۳۵۵ از جمله مهمترین سالها در تاریخ فعالیت گلستان بود؛ او در این سال همکاری خود را با روزنامهی «آیندگان» آغاز کرد و عکسهایی دربارهی مسائل اجتماعی مانند کارگرهای ساختمانی، روسپیها و کودکان عقبافتاده و روانی تهیه کرد. گلستان از این سه گزارش تصویری نمایشگاهی به نام «از روسپی و کارگر و مجنون» در دانشگاه تهران برپا کرد. این نمایشگاه بعد از یک هفته از طرف ساواک توقیف شد.
وی در سال ۱۳۵۷ همزمان با حرکت مردم ایران، به عکاسی گسترده از رویدادهای انقلاب ایران پرداخت و در همان سال کار خود را در مجلهی «تایم»، «تهران مصور» و نشریات دیگر شروع کرد و ادامه داد. یک سال بعد بهخاطر عکسهایش از انقلاب ایران موفق به دریافت جایزهی «رابرت کاپا» شد و همراه محمد صیاد از عکسهای انقلاب، کتابی را به نام «شورش» چاپ کرد.
او در سال ۱۳۵۹ همزمان با آغاز جنگ با حضور فعال در جبههها به ثبت عکسهایی ماندگار از این رویداد پرداخت و در سال ۱۳۶۰ کتاب «جنگ» را به همراه آلفرد یعقوبزاده منتشر کرد. گلستان در طول این سالها به همکاری با آژانسهای معتبر عکاسی پرداخت و مجموعهی کتابهای «انقلاب نور» را منتشر کرد.
چاپ عکسهای گلستان از رویدادهای انقلاب اسلامی و جنگ ایران و عراق در بسیاری از مطبوعات معتبر کشورهای غربی، نامش را در میان خبرنگاران عکاس بینالمللی به نامی آشنا تبدیل و جوایزی را نصیب او کرد.
گلستان در سال ۱۳۶۲ به لندن رفت و در آنجا آژانس عکس «ریفلکس» (Reflex photo agency) را با چند عکاس دیگر تأسیس کرد. او طی ۱۰ سالی که در لندن بود هر سال، برای عکاسی از جنگ و دیگر رویدادها گاهی ۱۰ تا ۱۲ بار به ایران سفر میکرد.
در دههی ۷۰ شمسی فعالیت خود را با کار در تلویزیون «آسوشیتدپرس» (AP) ادامه داد و در سال ۱۳۷۳ تدریس عکاسی را در دانشکدههای هنری تهران آغاز کرد.
گلستان در سال ۱۳۷۸ بهعنوان فیلمبردار در تلویزیون بیبیسی مشغول به کار شد. او ۱۳ فروردین ۱۳۸۲هنگام انجام مأموریت و تصویربرداری در خط مقدم جنگ در شهر مرزی «کفری» در ۱۳۰ کیلومتری «کرکوک» بر اثر انفجار مین جان خود را از دست داد.