جدا از اینکه این رقابتها میتوانند بسیار جالب باشند میتوان آنها را دیدارهای سنتی اروپایی هم دانست چون دو کشور تاریخی دراز و پربرخورد در رقابتهای معتبر اروپایی دارند.تا آنجا که همه ما میدانیم تیمهای اسپانیایی و آلمانی دفعات بسیار زیادی در رقابتهای اروپایی با هم بازی کردهاند. فقط به این واقعیت توجه کنید که آتلتیکو با 13باشگاه مختلف آلمانی در رقابتهای اروپایی بازی کرده است؛ بایرن، برمن، دورتموند، درسدن، فرانکفورت، هامبورگ، هانوفر، ینا، لورکوزن، نورنبرگ، شالکه، اوردینگن و ولفسبورگ. متخصص رقابت با اسپانیاییها، شالکه است. با اینکه آنها هنوز با رئال مادرید بازی نکرده، سابقه بازی با 9تیم اسپانیایی را دارد؛ آتلتیکو، بارسلونا، بیلبائو، اسپانیول، مایورکا، سانتاندر، سویا، تنریف و والنسیا.
اولین بار که یک تیم آلمانی به فینال جام برندگان اروپا رسید، حریف آن یک تیم اسپانیایی بود؛ پیروزی هفت بر سه رئالمادرید برابر فرانکفورت در همپدون پارک در سال1960، یکی از افسانههای تاریخ برگزاری رقابتها به شمار میرود. در دهه90، مجله فورفورتو، این بازی را بزرگترین بازی تمام تاریخ نامید. اولین باری هم که یک تیم آلمانی برنده جام برندگان اروپا شد، حریف یک تیم اسپانیایی بود. این بازی هم یکی از بازیهای به یادماندنی تاریخ است. درحالیکه تنها چند ثانیه به پایان بازی مانده بود، بایرن در فینال سال1974یک بر صفر برابر آتلتیکو عقب بود. گئورگ شوارتزنبکر، مدافع تیم بایرن از 30متری توپ را شوت کرد. توپ از میان حدود 10جفت پا راه خود را به درون دروازه پیدا کرد. این گل باعث شد تا بازی دوم برگزار شود و بایرن توانست با اقتدار در بازی بعد به پیروزی برسد. در واقع مدافعی که وظیفهاش در آن روزها پر کردن جای خالی فرانتس بکنباوئر در دفاع بود، پایهگذار میراث پرافتخار سلسله بایرن مونیخ شد.
دو سال بعد در سال 1976، دوجدال آلمانی- اسپانیایی در جام برندگان اروپا برگزار شد. در یکچهارم نهایی، رئالمادرید بهخاطر گلهای خارج از خانه و در شرایطی پرابهام گلادباخ را حذف کرد. در بازی برگشت در برنابئو، آلمانها پیش افتادند اما لئوناردفان در کروفت داور هلندی این بازی (که از قضا نخستین داوری است که در لیگ هلند کارت زرد از جیب خود بیرون کشیده است) شروع کرد تصمیمهای عجیبی بهنفع رئال گرفتن. اول یک ضربه آزاد به نفع رئالمادرید اعلام کرد که به گل اول آنها منجر شد. صحنه خطا آنقدر مشکوک بود که حتی اسپانیاییها را هم متعجب کرد: روبرتو مارتینز که داور اعتقاد داشت روی او خطا شده است، بعد از برخورد با بازیکن آلمانی، توپ را برداشته بود و به گمان اینکه داور تنها یک کرنر اعلام میکند به سمت پرچم میرفت که متوجه شد فاندر کرافت خطا گرفته است. بعد در 20دقیقه پایانی، داور دو گل گلادباخ را که بهنظر میرسید هر دو درست هستند مردود اعلام کرد؛ یکی بهخاطر آفساید، هر چند کمکداور اصلا پرچم نزده بود و دیگری بهخاطر خطای هند بازیکنان گلادباخ که البته هیچ کس نمیدانست چرا خطا گرفته شده است.
البته این آخرین کابوس گلادباخ در مقابل رئالمادرید نبود. 9سال بعد، در جام یوفا، تیم آلمانی در سوی مخالفت بزرگترین بازگشت تاریخ رقابتهای باشگاهها در اروپا قرار گرفت. در خانه (بهصورت دقیقتر در دوسلدورف، جایی که گلادباخ بهخاطر کوچک بودن ورزشگاهش میزبان بازیهای بزرگ میشد) بوروسیا با عملکردی عالی پنج بر یک پیروز شد. این برتری آنقدر مطمئن بهنظر میرسید که کار صعود آلمانیها بهنظر قطعی میآمد. اما در یک شب سردماه دسامبر در مادرید، خورخه والدانو در نیمه اول با دو ضربه سر دروازه میهمان را باز کرد. هر دو پاس گل را خوانیتا به والدانو داد. 15دقیقه مانده به پایان بازی، سانتیانا بازی را با یک والی تماشایی سه بر صفر کرد و در آخرین دقیقه بازی، والدانو از 16متری توپ را شوت کرد. اولدریش زوده، دروازهبان گلادباخ نتوانست توپ را بگیرد و سانتیانا ریباند را از فاصلهای نزدیک گل کرد تا رئالمادرید بهخاطر گل زده در خانه حریف پیروز شود. با وجود این بازگشت طلایی، رئالمادرید معمولا برابر تیمهای آلمانی تجربههای تلخی داشته است. پیروزی پنج بر یک گلادباخ در خانه، سومین بازیای بود که رئال در خاک آلمان پنج گل دریافت میکرد. تیم دیگری که توانسته پنج بار به رئالمادرید گل بزند، هامبورگ است. در دور برگشت یکچهارم نهایی جام باشگاههای اروپا1980، مانفرد کالتس و هورست هروبش هر دو، دو بار گلزنی کردند تا هامبورگ در همان نیمه اول چهار بر یک جلو بیفتد. البته رئال در بازی رفت دو بر صفر جلو افتاده بود و هنوز شانس زیادی داشت تا صعود کند تا اینکه کاسپار ممرینگ در دقیقه آخر بازی، گل پنجم را به ثمر رساند. در آن دقیقه، رئالمادرید 10نفره شده بود چون ویسنته دلبوسکه نامی بهخاطر اقدام به زدن کوین کیگان نامی از بازی اخراج شده بود.
دو سال بعد، در مارس1982، رئال دوباره در بازی رفت با دو گل برتری یک تیم آلمانی را شکست داد اما تاریخ دوباره علیه آنها در آلمان عمل کرد. این بار در پیروزی فراموشنشدنی پنج بر صفر کایزرسلاترن برابر رئالمادرید در بازی برگشت، سه بازیکن تیم رئالمادرید اخراج شدند. میشود به راحتی گفت که آن روز، روز رئالمادرید نبوده است؛ چون گل اول کایزرسلاترن واقعا احمقانه بود: شوت آرام فریدهلم فونکل که واقعا بدون خطر بود، ابتدا از دستان و بعد از میان پاهای آگوستین دروازهبان تیم رئال سر خورد تا رئال، یکی از سه شکست سنگین تاریخ خود در خاک آلمان را با گل دقیقه هفت شروع کند و بعد نوبت به بایرن مونیخ میرسد.
روزنامهنگاران اسپانیایی دوست دارند این داستان را بگویند که در اسپانیا به بایرنمونیخ La Bestia Negra گفته میشود که معنی آن میشود غولهای سیاه. دلیل آن هم این است که بایرن مونیخ در طول تاریخ بارها رئالمادرید را آزار داده است البته بهنظر نمیرسد که این داستان واقعی باشد. یک معنی بستیانگرا، «گربه سیاه» است که اصلا شایسته بایرنمونیخ نیست. چیزی که با قطعیت میتوان گفت این است که با توجه به تاریخی سرشار از تلخکامی برابر بایرنمونیخ، رئالمادرید قطعا ترجیح میدهد که در نیمهنهایی با حریف فعلیاش یعنی بورسیادورتموند بازی کند تا بایرنمونیخ. به هر حال نباید فراموش کرد که آنها در نیمهنهایی لیگ قهرمانان سالهای 2012، 2001، 1987و 1976 توسط بایرن مونیخ حذف شدهاند. این سال آخر، شاید بهخاطر بیاورید، همان سالی است که با توجه به آلمانیها، رئال توانست با کمک داور بوروسیا مونشنگلادباخ را حذف کند.
در آن سال رسانهها با فشردگی و حرارت زیادی شکست گلادباخ برابر رئالمادرید را پوشش دادند. این موضوع باعث شد تا تمام آلمانیها در نیمهنهایی به طرز عجیبی طرفدار بایرنمونیخ باشند و از این تیم میخواستند که انتقام گلادباخ را بگیرد. عجیب هم نبود که این بازی اینقدر مورد توجه آلمانیها باشد. بایرن هم توانست با گلهای گرد مولر، یکی در مادرید و دو تا در مونیخ، صعود کند. جنجالیترین لحظه این بازی وقتی بود که داور سوت را در سانتیاگو برنابئو به صدا در آورد. یک اسپانیایی 26ساله به درون زمین دوید، اول با مشت، گرد مولر را زد و پیش از اینکه توسط سپمایر، دروازهبان تیم بایرنمونیخ نقش زمین شود، اریش لینمایر، داور اتریشی را هم به زمین انداخت. این تماشاچی البته بعدا یک نامه معذرتخواهی به سانتیاگو برنابئو، رئیس رئالمادرید نوشت.
عجیبترین ماجرایی که رئالمادرید در سانتیاگو برنابئو برابر تیمهای آلمانی داشته اما به نیمهنهایی1998 برابر دورتموند مربوط میشود، افتادن دروازه بود. بیبیسی در آن سال در اینباره گزارش داد: «هواداران رئالمادرید در جایگاهی که طرفداران افراطی این تیم جمع میشوند، یکی از نردهها را تکان دادند که این نرده روی دروازه افتاد و آن را انداخت.» بهصورت باورنکردنی، مسئولان برگزاری تعویض دروازه را حدود 75دقیقه طول دادند و در این مدت بازیکنان، تماشاچیان و بینندگان تلویزیونی تنها باید صبر میکردند. در مقابل، تاریخ رقابتهای بارسلونا با آلمانیها، به نسبت میتوان گفت بدون رسوایی. البته به اندازه کافی دراماتیک هم بوده است. در سال1961 هامبورگ تنها چند ثانیه تا حذف تیم پرامید بارسلونا از جام باشگاههای اروپا فاصله داشت. اما در وقتهای تلف شده نیمه دوم، اووه زیلر نماد باشگاه هامبورگ، توپ را لو داد و به بارسلونا اجازه داد تا با گلزنی صعود کند.
دو سال و نیم بعد، دو باشگاه دوباره با هم بازی کردند، این بار در جام برندگان اروپا که رقابت به بازی سوم کشیده شد. در نیوکمپ 80هزار کاتالان یک تساوی تماشایی چهار بر چهار را شاهد بودند. یک تساوی بدون گل، تکلیف تیم صعود کننده را به این خاطر که آن موقع گل زده در خانه حریف محاسبه نمیشد، به بازی سوم کشاند. هامبورگ و بارسلونا در لوزان که ورزشگاه بیطرف بود، با هم بازی کردند. درحالیکه هفتدقیقه به پایان بازی مانده بود، فران اولیویا کاپیتان بارسلونا یک پاس رو به عقب داد که البته پاس کوتاهی بود و به زیر رسید. او هم گلزنی کرد تا تیمش سه بر دو پیروز شود. باشکوهترین پیروزی آلمانها برابر بارسلونا البته به جامیوفا 81-1980مربوط میشود. کلن بازی اول را در خانه یک بر صفر باخت. در بازی برگشت، تیم آلمانی امیدهای زیادی نداشت اما توانست سنگینترین شکست خانگی بارسا در رقابتهای اروپایی را به این تیم تحمیل کند. گرد اشتراک و استفان انگلس قبل و بعد از وقت بین دونیمه گلزنی کردند، پیر لیتبارسکی یک گل دیگر به این دو اضافه کرد و در دقیقه 70 با گل دیتر مولر، کلن چهار بر صفر جلو بود. برند شوستر که به تازگی از کلن جدا شده وبه بارسلونا آمده بود، در آن بازی روی سکو نشسته بود. خشم از پیروزی تیم آلمانی، ابتدا با پرتاب سکه توسط هواداران بارسا به سمت بازیکن خودشان خود را نشان داد، اوضاع اما بدتر هم شد. بعد از سکه نوبت بطری بود و در آخر صندلیهایی که کنده شده بودند به سمت شوستر پرتاب میشدند.اینها تنها تعدادی از بازیهای تاریخ آلمانیها و اسپانیاییها در اروپا بهشمار میرود؛ بازیهایی که حالا کلاسیکهای فوتبال اروپا هستند و سابقه زیاد رقابت دو کشور را در قاره سبز نشان میدهد.
اولی هسه. ساکر نت