شعرهای پی‌درپی...تصویرهای پی‌درپی... نجوای خورشیدخانم فلزی، آناتومی یک گاو در حال چرخش در حال نزاع با سیم‌های خاردار... طراحی‌هایی با مداد. باز هم رنگ در پی رنگ...
تابلوی اول
این روزها نمایشگاهی از آثار استادان، دانش آموختگان و هنرجویان هنرستان هنرهای زیبای پسران در آستانه‌ی شصتمین سال تأسیس این هنرستان، در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران برگزار شده است.
جانم برایتان بگوید هنرستان هنرهای زیبا به‌خاطر نسلی از هنرمندان پیشرو و تأثیرگذار که تربیت کرده بسیار مهم است.
احمد رؤیایی مدیر هنرستان هنرهای زیبای پسران درباره‌ی این هنرستان و جریان‌سازی آن می‌گوید:«در یک قرن گذشته بعد از مدرسه‌ی کمال‌الملک و دانشکده‌ی هنرهای زیبا، رویداد مهم فرهنگی دیگر در سال 1332 روی داد و آن هم تأسیس هنرستان‌های هنرهای زیبا بود.»
او می‌گوید:« امروز در می یابیم که بخشی از هنر مدرن و معاصر، مدیون تلاش‌های استادان و هنرمندان برجسته‌ای است که در این مدرسه‌ها به تدریس هنر پرداخته‌اند.»
حالا در این نمایشگاه 233 اثر از آثار فارغ‌التحصیلان، استادان، مدرسان و هنرآموختگان هنرستان هنرهای زیبا در رشته های نقاشی، نگارگری، خوشنویسی، کاریکاتور، مجسمه‌سازی، عکاسی، تصویر سازی و پوستر به نمایش درآمده است. بخشی از این آثار متعلق به گنجینه‌ی موزه‌ی هنرهای معاصر تهران و گنجینه‌ی هنرستان هنرهای زیبا است.
تابلوی دوم
همان‌طور که در سالن‌های موزه‌ی هنرهای معاصر می‌چرخی، کارهای این هنرمندان را می‌بینی: سهراب سپهری، جواد حمیدی، آیدین آغداشلو، کاظم چلیپا، منصور قندریز، علیرضا مافی، مسعود عربشاهی، فرامرز پیلارام، محسن وزیری مقدم، مارکو گریگوریان، غلامحسین نامی، چنگیز شهوق، حسین زنده رودی، حسین کاظمی، صادق بریرانی، رضابانگیز، ایرج کریمخان زند و... را می‌بینیم.
تابلوی سوم
کار زیبایی از غلامحسین نامی، کار ساده و برجسته‌ی ترکیبی از رنگ سفید و زرد.
پوستر زیبا و یک کاریکاتور چهارگانه بسیار خوب از کامبیز درمبخش.
آبستره‌ای که چون موج خروشانی است از منصوره‌ی حسینی، نقاش معاصری که تازگی‌ها از دستش دادیم.
آن آبی‌های کم‌رنگ احمد اسفندیاری، زنانی که بعد از کار در حال استراحت هستند و چاشتی می‌خورند.
چند کار حجمی زیبا را می‌بینیم.
شعر پابلو نرودا را حتماً شنیده‌ای هوا را از من بگیر، خنده‌ات را نه... حالا یک کار حجمی با این عنوان که «هوا را از من بگیر» از نرگس حریریان می‌بینیم، آدم‌های برنزی که در یک لایه‌ی دود سیاه اسیر شده‌اند و سرهایشان دیگر پیدا نیست.
کارهای حجمی حسین طوسی‌نژاد هم هستند که با فلز و پلی استر ساخته شده‌اند.
بعضی از این هنرمندان دربین ما نیستند، مثل منصوره حسینی، احمد اسفندیاری و محمود جوادی‌پور... یادشان گرامی.
این نمایشگاه تا 26 اردیبهشت امسال در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران دایر خواهد بود.