انتشار داده‌های مربوط به رشد اقتصادی چین در سه ماه نخست سال2013 که از رشدی 7/7درصدی حکایت داشت، با موجی از اظهارنظرهای نگران‌کننده در مورد آینده اقتصاد چین همراه شد؛ چراکه دولت چین رشدی هشت درصدی را برای سال‌جاری هدف قرار داده بود و اکنون به‌نظر می‏رسد که دورانی از رشد کند برای اقتصاد چین فرارسیده باشد اما می‌توان گفت که در مورد نگران‌کننده بودن کندشدن رشد اقتصاد چین بیش از حد اغراق شده است.


هفته‌نامه اکونومیست در یادداشتی به‌عنوان «رشد، همه‌‌چیز نیست» نوشته که برای سال‌ها منتقدان چین گلایه می‏کردند که رشد اقتصادی این کشور نامتوازن است؛ به‌طوری که توسعه سریع ناشی از آن باعث شده دهکده‌های ماهیگیری به شهرهایی مملو از کارخانه تبدیل شوند و همچنین اختصاص مبالغ هنگفت به سرمایه‌گذاری از میزان مصرف کاسته و بزرگ‌شدن بخش تولید بخش خدمات را به حاشیه رانده است و اکنون که داده‌های جدید در مورد اقتصاد چین منتشر شده، این کشور با انتقاد تازه‌ای مواجه شده است و آن اینکه به اندازه کافی سریع رشد نمی‌کند. هفته‌نامه اکونومیست نوشته که هیاهو به‌خاطر کند‌شدن رشد اقتصاد چین بر دو روند قابل‌توجه در اقتصاد این کشور سایه افکنده است چرا‌که اکنون میزان مصرف در اقتصاد چین نقش پررنگ‌تری به‌خود گرفته و همچنین جایگاه بخش خدمات در تولید ناخالص داخلی (GDP) در مقایسه با بخش تولید به‌مراتب بهتر شده است. از این منظر می‌توان گفت که اقتصاد چین بیشتر به اقتصادهای توسعه‌یافته غربی شباهت یافته است. به اعتقاد اکونومیست، اقتصاد چین در حال تبدیل‌شدن به یک اقتصاد مدرن است که در آن مصرف و خدمات جایگاه مهمی دارند.

همچنین بخش خدمات نسبت به بخش تولید کارگر‌محورتر است و در نتیجه، رشد آن به رشد دستمزد و درآمد در چین کمک خواهد کرد. اکونومیست نوشته که اگر اقتصاد چین خیلی سریع رشد می‏کرد، بسیاری از افراد بیکار می‏ماندند اما در مقابل، تغییر ماهیت اقتصاد چین می‌تواند برای بهبود اشتغال در این کشور مفیدتر باشد. همچنین ژانگ‌ جون استاد اقتصاد دانشگاه فودان چین در یادداشتی در رابطه با کند‌شدن رشد اقتصاد چین نوشته که اکنون بسیاری از مقامات چینی نگران کند‌شدن رشد اقتصاد این کشور هستند و باور ندارند که می‌توانند آن را به مقادیر قابل‌توجه پیش از سال2009 بازگردانند. جون همچنین نوشته که بسیاری از اقتصاددانان به آینده اقتصاد چین بدبین شده‌اند و اعتقاد دارند اقتصاد این کشور نیز همچون اقتصاد ژاپن به پایان دوران رشد خود رسیده است. البته به اعتقاد ژانگ‌ جون، چنین اقتصاددانان بدبینی به تفاوت بنیادین میان اقتصاد ژاپن و چین توجه نمی‏کنند؛ چراکه رشد اقتصادی در ژاپن زمانی شروع به کندشدن کرد که سطح درآمد سرانه در این کشور به سطح درآمد سرانه در اقتصادهای توسعه‌یافته نزدیک شده بود در حالی‌که اکنون درآمد سرانه در چین حدود 20درصد درآمد سرانه در اقتصادهای توسعه‌یافته مانند آمریکاست و به بیان دیگر هنوز پتانسیل بسیاری برای رشد در اقتصاد چین وجود دارد. وی نوشته اکنون زمان آن فرارسیده که اقتصاد چین وارد دوران جدیدی از توسعه شود و برای تحقق این امر نهادهای سیاسی و اقتصادی این کشور باید به میزان کافی انعطاف‌پذیر باشند تا به مانعی برای ورود به دوران جدید تبدیل نشوند.

رشد اقتصاد چین طی یک دهه اخیر

سال 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 تاکنون
میزان رشد 10/1 11/3 12/7 14/2 9/6 9/2 10/4 9/3 7/8 7/7