مهر نوشت: علی مطهری، فرزند استاد شهید مطهری در برنامه تلویزیونی «شناسنامه» در پاسخ به این سوال که «چرا احساس تکلیف نکردید و برای انتخابات ریاست جمهوری نامزد نشدید» گفت: «خیلی از گروهها و افراد من را برای انتخابات دعوت کردند اما فکر میکنم تجربه کافی برای ورود به این عرصه را ندارم. فکر میکنم اگر تکثر ناشی از اندیشه و فکر و نه ناشی از حب و بغض و نفاق باشد، چیز بدی نیست و نباید از تکثر آراء و اندیشهها هراس داشته باشیم.»
مطهری همچنین در پاسخ به این سوال که «در چه مواردی با دولت فعلی هم فکر نیستید» گفت: «از سال 85 به نگاه فرهنگی این دولت انتقاد داشته و دارم. یک سال بعد از روی کار آمدن این دولت، احساس کردم نگاه فرهنگی دولت آنطور که ما فکر میکردیم نیست و به دوره اصلاحات شباهت دارد. از همان روزها گاهی حضوری و گاهی به صورت عمومی تذکراتی را به دولت گوشزد کردیم. از طرف دیگر از نظر کمتوجهی به قانون به دولت انتقاد دارم. گاهی قانون مورد اعتنا قرار نمیگیرد یا قانون را آنطوری که خودشان دوست دارند اجرا میکنند که این موضوع مورد نقد ماست.»
وی در مورد اقدامات مورد تأیید دولت نیز گفت: «رسیدگی به نقاط دور افتاده و محرومان، سادهزیستی و نوع برخوردی که دولت با دنیای غرب دارد، قابل تحسین است. صلابتی که دولت در مواجهه با آمریکا، اسرائیل و دنیای غرب دارد موردی است که قابل ستایش است.»
مطهری افزود: «من هم با آقای احمدینژاد و هم با آقای مشایی به صورت مستقیم و خصوصی گفتوگو داشتهام اما احساس کردم این دوستان به افکار خودشان اعتقاد دارند و بعید است که بتوان در آنها تغییر روش ایجاد کرد.»
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در مورد انتقادات خود به دولت سازندگی و اصلاحات نیز یادآور شد: «در دوره سازندگی، فضای انتقاد زیاد باز نبود و کمتر کسی جرأت میکرد نسبت به رئیسجمهوری انتقادی داشته باشد. البته آقای هاشمی فرد انتقادپذیری بود و مخصوصاً به صورت خصوصی انتقادات را به خوبی میپذیرفت. اما چون فضا برای انتقاد صریح از مسئولین عالی کشور فراهم نبود، شاید ایشان هم از انتقاد علنی دلگیر میشد. این انتقاد به دولت سازندگی وجود داشت و شاید همین فضا باعث شد که از دولت آقای خاتمی استقبال شود. در دروه اصلاحات فضا باز شد و به راحتی میشد از رئیسجمهور استقبال کرد. رئیسجمهور انتقادپذیر بود اما در حوزه فرهنگ مشکلاتی در نگاههای فرهنگی وجود داشت که به شخصه مقالات و اظهارنظرهای زیادی در این مورد داشتم.»
مطهری در مورد رأی خود در سال 84 نیز گفت: «سال 84 بنده به آقای احمدینژاد رأی دادم. البته دلیل رأی ندادنم به آقای هاشمی این بود که بنده خودم به ایشان توصیه کرده بودم که کاندیدا نشود. دلیلم هم همان تز شهید مطهری بود که میگفتند روحانیون پستهای دولتی را اشغال نکنند، مگر به ضرورت و اضطرار!»
فرزند شهید مطهری در مورد دلیل رأی ندادن به میرحسین موسوی در انتخابات سال 88 هم اظهار داشت: «قبل از انتخابات 88 مصاحبهای با روزنامه اعتماد ملی داشتم که در آن مصاحبه گفتم بین آقای احمدینژاد و آقای موسوی اگر قرار باشد به یک نفر رأی بدهم، به آقای احمدینژاد رأی خواهم داد. در هر صورت من آقای مهندس موسوی را یک مقدار روشنفکر میدانم و فکر میکنم وی متأثر از آثار دکتر شریعتی و دکتر پیمان است و شاید یک نگاه روشنفکرانه به روحانیت داشته باشد.»
مطهری در مورد انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نیز گفت: «معتقدم اگر کاندیداهای استخواندار و با تجربه بتوانند وارد صحنه شوند و اصلاحطلبان هم حضور فعالی در انتخابات داشته باشند، به طور ناخودآگاه شور و هیجان خوبی در مورد انتخابات یازدهم ریاست جمهوری ایجاد خواهد شد. اگر کاندیداهایی در صحنه باشند که در چارچوب قانون اساسی خواستار تغییر وضع موجود باشند و در طرف مقابل نامزدهایی حضور داشته باشند که حفظ وضعیت فعلی را خواستار باشند، شور و هیجان خوبی در کشور ایجاد میشود و در نتیجه مشارکت مردم خیلی بالا خواهد بود.»
وی افزود: «خواص باید طوری عمل کنند که فضا زیاد پر تنش نشود. از طرف دیگر نباید افراد را تخریب کنند و برای رسیدن به قدرت از هر وسیلهای استفاده نکنند. مهمترین کاری که خواص در مدت باقیمانده به انتخابات باید انجام دهند، آگاهیبخشی به مردم است.»