اتاق گفت‌و‌گو

پرسش:

وقتی مادر یا پدرتان دعوایتان می‌کنند، چه‌کار می‌کنید؟

مهیار چراغ‌روشن از تهران

* وقتی مامان یا بابا دعوایم می‌کنند، می‌روم توی اتاقم و در را می‌بندم. خیلی هم ناراحت می‌شوم.

عارفه معروف‌خانی از تهران

* می‌روم توی اتاقم، در را محکم می‌بندم و با صدای بلند گریه می‌کنم تا بفهمند خیلی ناراحتم.

فاطمه فیروزآبادی

* سرم را می‌اندازم پایین و معذرت خواهی می‌کنم.  اما بعد فکر می‌کنم چه اشتباهی کردم که دعوایم کرده‌اند. حق با آن‌هاست یا با من؟

فاطمه خدایاری از تهران

* درباره‌ی کاری که کردم فکر می‌کنم.

شکیبا حکمت‌روش از تهران

* می‌روم پشت پرده‌ی اتاقم.

هستی حسنی

* به خودم قول می‌دهم دیگر با آن‌ها حرف نزنم، اما دو دقیقه‌ی بعد می‌روم و بغلشان می‌کنم.

مریم حیدری از تهران

* بغض می‌کنم.

مهیار چراغ‌روشن

* پتوی عزیزم میزبان باران چشم‌هایم می‌شود!

مریم تائب

پرسش تازه:

جلوی آینه اول چه چیزی نظرتان را جلب می‌کند؟

نوشین صرافها از تهران

تلفن‌های دیگر: علی شامان‌پور، ساینا آقازاده و سارینا بخش‌پوری از آستارا، هدیه یزدی از پاکدشت، مرضیه عباسی از صومعه‌سرا، دیبا شجاعی از البرز، سارا یعقوب‌زاده، مطهره نظری، مهدی تیموری و فاطمه سادات‌شهپری از تهران.