همشهری آنلاین: صفحات فرهنگی روزنامه‎های سراسری امروز 17 شهریور، علاوه بر پیگیری اخبار و حاشیه‌های نمایشگاه کتاب تهران، به فیلم‌های تازه اکران شده سینما نیز نظری انداخته‌اند.

به گزارش هنرآنلاین، روزنامه جام جم نخستین روزنامه ای است که امروز مورد بررسی قرار می دهیم. در روزنامه جام جم امروز یادداشتی منتشر شده که از نگرانی های کاهش مخاطب و بازدید کننده از نمایشگاه کتاب امسال می گوید. نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران که از آن با عنوان پربازدیدکننده‌ترین نمایشگاه کتاب جهان یاد می‌شود، امسال خلوت‌تر از دوره‌های قبل، در حال برگزاری است. کارشناسان هم در برابر این اتفاق از یک سو ابراز نگرانی می‌کنند و از سوی دیگر افت تعداد مخاطبان را گامی به سوی تخصصی شدن نمایشگاه ارزیابی می‌کنند.

این یادداشت با عنوان "خطر ریزش مخاطب در نمایشگاه کتاب" منتشر شده است.

اما روزنامه آرمان در صفحه فرهنگی امروز خود به بهانه اکران فیلم سینمایی ملکه گفتگوی مفصلی با محمد علی باشه آهنگر کارگردان این فیلم انجام داده است. این گفتگو با عنوان " ملکه، فرهنگ جدیدی از جنگ را نمایش می دهد" منتشر شده است.
بالاخره پس از گذشت بیش از یک سال، «ملکه» بر پرده اکران نشست و این روزها حال و هوای متفاوت آن برخی مخاطبان خاص را هم به سینما کشانده است. بعضی می‌گویند فیلم تازه محمدعلی باشه آهنگر، با نگاهی روشنفکرانه به مساله جنگ پرداخته است و عده‌ای دیگر معتقدند جای چنین فیلم‌هایی در سینمای دفاع مقدس ما خالی بود.
در هشت سال گذشته مدیریت کلان نظام خدماتی توانسته به نظام فرهنگی تبدیل شود و فصل جدیدی را برای مسائل فرهنگی و هنری ایجاد کند.

روزنامه تهران امروز هم در همین راستا در یادداشتی به بررسی لزوم ایجاد فرهنگسراها و خانه‌های فرهنگ در گفت‌وگو با کارشناسان پرداخته است

اما روزنامه اعتماد پس از اینکه 2روز صفحه فرهنگی نداشت به بهانه اجرای نمایش خدای کشتار با علیرضا کوشک جلالی - نمایشنامه نویس گفت‌وگویی انجام داده است.

استقبال خوب از «خدای کشتار» تنها مربوط به یک جغرافیای خاص نیست. هر جا نمایشی بتواند با توده‌ها ارتباط برقرار کند، موفق خواهد بود. اجراهای متعدد یک کار ممکن است در ایران مساله بسیار عجیبی باشد ولی در اروپا کارهایی داریم که حتی هزار شب به روی صحنه رفته‌اند. آنجا بر‌اساس عرضه و تقاضا کار می‌شود. وقتی تقاضا زیاد است، یک نمایش هزار شب هم اجرا خواهد شد.

همچنین روزنامه وطن امروز در صفحه فرهنگی خود نگاهی به فیلم «در زمان» (In Time) کرده و نقد و تحلیلی بر این اثر را منتشر کرده است.

از سال 2008 همزمان با موج بزرگ‌ترین رکود اقتصادی در ایالات متحده، فیلم‌های مختلفی با مضمون رکود و تاثیر اجتماعی این رویداد در زندگی شهروندان آمریکایی ساخته شده‌اند؛ آثاری نظیر «بالا در آسمان» (جیسون ریتمن)، «به سوی خوشبختی» (گابریل موچینو)، «برنده برنده» (توماس مکارتی)، «استخوان زمستان» (دبوراگارنیک)، «رودخانه یخ‌زده» (کورتنی ‌هانت) و «ترفیع» (استیوکنراد) به بررسی ابعاد رکود در لایه‌های اجتماعی می‌پرداختند و فیلم‌های نظیر «وال‌استریت» (الیور استون) و «مارجین کال» (جی‌سی چاندر) ابعاد هجوم بحران را به صورت عمیق‌تر در بافت وال‌استریتی‌ها و صاحبان سرمایه بررسی می‌کنند. از کاپیتالیسم اقتصادی غرب طی 5 سال اخیر تلی از خاکستر بر جای مانده و دیگر از آن «شکوه اقتصادی» ظاهری و «اقتصاد صنعتی» موثر در ایالات متحده خبری نیست. گردش 180 درجه‌ای از اقتصاد تولیدی- صنعتی به سمت اقتصاد خدمات‌محور و اجرای طرح موسوم به شیکاگو در دوران ریگان با فشار لابی‌های وال‌استریت، منجر به رکود سال 2008 شد.

همچنین امین حیایی در گفتگویی که با روزنامه ایران انجام داده گفته است: در کارنامه ام، فیلم افتضاح نداشتم.
«امین حیایی» یک هنرمند مردمی و البته معتقد است. بازیگری که با نگاهی به پرونده کاری او می‌توانیم متوجه شویم که او با تلاش بسیار خود را از پله‌های پایین سینما به سکوهای بلند آن رسانده و هم‌اکنون در کارنامه اش، برای کارگردانان بزرگ بسیاری کار کرده است.
او تمام این موفقیت‌ها را مرهون الطاف خداوندی می‌داند و در جملات و حتی سخنان خود، بارها و بارها از نقش پررنگ کمک خدا برای رسیدن به چنین مرحله‌ای اشاره می‌کند، گرچه او بی تکلف‌تر از آن است که بخواهد خود را در مرتبه‌ای از این سینما بداند اما آنچه واضح است این‌که او بازیگر شهیر و محبوبی در سینمای ما است.
روزنامه خورشید امروز نگاهی به جشن های اردیبهشت تئاتر کرده ودر تیتر یادداشت خود این جشن ها را "جشنی برای پویا تر شدن تئاتر" می داند.

روزنامه همشهری در صفحه فرهنگی خود به جلسه مطبوعاتی دیروز وزیر ارشاد پرداخته و اظهار بی اطلاعی وزیر از بازگشایی خانه سینما و مسئله خانه سینما را تیتر گزارش خود قرار داده.

در پایان روزنامه بانی فیلم در ادامه بررسی تصویر روحانیت در فیلم‌های سینمای ایران به این موضوع اشاره می کند که : پرداختن به موضوع روحانیت در سینما حساسیت ویژه‌ای را می‌طلبد و شاید همین نکته باعث شده سینماگران خیلی متمایل به تصویر کشیدن روحانیون در قاب سینما نباشند.

منبع: همشهری آنلاین