به گزارش ایسنا، نخستین تصویر نمای نزدیک از مریخ در سال 1965 میلادی توسط ناسا تهیه شد که شیفتگی انسان برای سفر و سکونت بر سطح سیاره سرخ را افزایش داد.
علاوه بر تلاش ناسا برای انجام سفر سرنشین دار به مریخ تا سال 2030، پروژه Mars One نیز ایده ساخت نخستین مستعمره انسانی بر سطح سیاره سرخ را مطرح کرد که نشان می‌دهد عزم انسان برای سکونت در مریخ جدی است.
اما اطلاعات جدید نشان می‌دهد که محیط سیاره مریخ برای ادامه حیات انسان چندان مناسب نیست؛ حدود 95 درصد جو مریخ از دی اکسید کربن تشکیل شده که غیر قابل تنفس است و دمای این سیاره نیز بین 35 تا منفی 135 درجه سانتیگراد متغیر است.
آخرین داده‌های ارائه شده در خصوص مأموریت سرنشین دار به مریخ در نشست Humans 2 Mars واشنگتن نشان می‌دهد، مواد معدنی سیلیکات در سیاره سرخ سلامت انسان را در دراز مدت تهدید می‌کند؛ همچنین پرکلرات‌های آلوده به گرد و غبار مریخ می‌توانند باعث آسیب غده تیروئید شوند.
کشف سنگ گچ (Gypsum) در سطح این سیاره مشکل دیگری است که سلامت مسافران مریخ را تهدید می‌کند؛ سنگ گچ سمی نیست، اما در صورت استشمام اثری مشابه گرد و غبار موجود در معادن داشته و عملکرد ریه را متوقف می‌کند.