این روزها در آستانه‌ی امتحان‌های آخر سال، حمید و دوستانش بعد از مدرسه به سمت دریاچه می‌آیند، کمی در منظرگاه دریاچه می‌نشینند و چشم به آبی‌ها می‌دوزند.
حمید می‌گوید: «می‌شود در دوچرخه بنویسید تو رو خدا ساخت و ساز در کنار دریاچه را بس کنند... اگر دور تا دور دریاچه را آپارتمان‌های بلند احاطه کنند، دیگر فایده ندارد.»
از آن‌ها که عکاسی می‌کنیم می‌رویم سر وقت قایق‌ها... مسیر مشخصی را به قایق‌رانی اختصاص داده‌اند. مسئول این بخش به ما می‌گوید عمق مسیری را که ما برای مردم مشخص کرده‌ایم بین یک‌ونیم تا دومتر است، اما در اواسط دریاچه عمق به 12 متر هم می‌رسد. دوستداران قایق‌رانی جلیقه‌های نارنجی را می‌پوشند وسوار قایق‌های پدالی، در دریاچه گشت می‌زنند.
هنوز دو روز نیست که دریاچه‌ی شهدای خیلج‌فارس (منطقه‌ی 22) در پهنه‌ی غربی افتتاح شده است و ما برای پارک ماشین دچار مشکل شدیم. یک روز اردیبهشتی است و تعداد زیادی از مردم به دیدار دریاچه آمده‌اند.
از ایستگاه دوچرخه‌سواری کنار دریاچه هم می‌توانید دوچرخه بگیرید و در مسیری طولانی، کنار دریاچه پا بزنید. شبکه‌ی دسترسی معابر پیرامون دریاچه، فضاهای خدماتی و پذیرایی و مجموعه رستوران‌ها از جمله امکاناتی است که برای این مجموعه پیش بینی شده است.
یک پارک کودک هم هست که کودکان و نوجوانان از شهرک‌های اطراف به این جا می‌آیند؛ مثلاً وقتی‌که ما آن‌جا هستیم، می‌بینیم امیرحسین سلطانی با دوستانش امیرحسین موحد و محمد عباس برای بازی می‌آیند.
ساخت این دریاچه برای شهر خوب است، هر چند بعضی کارشناسان معتقدند چرخش و تصفیه‌ی آب باید درست انجام شود تا به گنداب تبدیل نشود. تامین آب دریا چه هم البته مهم است.
دکتر مازیار حسینی، معاون شهردار تهران درباره‌ی این دریاچه می‌گوید: «مخزن دریاچه 140 هکتار است که در دنیا این حجم کم نظیر است و این دریاچه دارای سه جزیره است و هم‌چنین سدی نیز با همه‌ی ویژگی‌های یک سد مناسب در این مجموعه ساخته شده است.»
به هر حال هنوز مهندسان و کارشناسان مشغول کار هستند. قرار است کافی‌شاپ، رستوران و اقامتگاه بازدیدکنندگان در سه جزیره‌ی در دست احداث مستقر شوند.
دکتر اسماعیل کهرم، استاد دانشگاه و کارشناس محیط زیست ، دریاچه‌ی شهدای خلیج فارس را یک پهنه‌ی اکولوژیکی جدید و زمینه‌ای مساعد برای تلطیف هوای غرب پایتخت می‌داند و می‌گوید:«توسعه‌ی فضای سبز در پهنه‌ی ساحلی دریاچه‌ی چیتگر به ویژه اگر با انتخاب گونه‌های گیاهی مناسب همراه باشد، قادر است حوزه‌ی تأثیرات اقلیمی آن را افزایش داده و میزان رطوبت و طراوت محیط را از این که هست، بیش‌تر کند.»