این نیروگاه از چربی اتلافی که می‌تواند سیستم فاضلاب شهر لندن را مسدود کند، تغذیه خواهد کرد.
به گزارش ایسنا، این نیروگاه هر سال 130 گیگاوات-ساعت برق تولید کرده و بنابراین، برق مورد نیاز 39 هزار خانه را تامین خواهد کرد.
قرار است این نیروگاه در بکتون واقع در شرق لندن احداث شود و گفته می‌شود، خروجی معادل 75 گیگاوات ساعت (58 درصد) آن مستقیما به Thames Water و یک کارخانه آب‌شیرین‌کن محلی فرستاده می‌شود که در طول خشکسالی‌ها و مواقع اضطراری فعال می‌شود. مابقی انرژی در شبکه ملی توزیع خواهد شد.
این کارخانه بیش از شش درصد از 1.3 تراوات-ساعت الکتریسیته که «تیمز واتر»سالانه مصرف می‌کند را تولید و به نوعی، میزان انرژی تجدیدپذیر این کارخانه را از 14 به 20 درصد افزایش خواهد داد.
به عنوان بخشی از قرارداد، تیمز واتر نیز نیمی از سوخت مورد نیاز این نیروگاه را تامین می‌کند و هر روز بیش از 30 تن چربی، روغن و گریس را در اختیار این نیروگاه می‌گذارد. این میزان برای پر کردن یک کانتینر شش متری کافی است.
به گفته مسوولان شرکت، این میزان چربی هر سال موجب بروز 80 هزار انسداد در طول شبکه 109 هزار کیلومتری فاضلاب‌های آن می‌شود.
همچنین چربی‌ای که از آشپزخانه‌های این شهر وارد سیستم فاضلاب می‌شود برای تامین سوخت نیروگاه جدید جمع‌آوری می‌شود؛ دیگر منابع چربی گیاهی و حیوانی اتلافی نیز مابقی سوخت آن را تامین می‌کنند.
گفته می‌شود در اوایل سال 2015 این نیروگاه سوزاندن چربی را آغاز می‌کند.
طراحان مدعی‌اند نیروگاه جدید هیچ بو یا دودی تولید نخواهد کرد.