مهر نوشت: رضا توفیقی درباره مذاکرات ایران و هند به منظور تهاتر نفت خام با محصولات نساجی، بیان کرد: هم اکنون هند از دانش فنی و تجربه لازم برای توسعه صنایع نساجی برخوردار است.
معاون بازاریابی و تنظیم روابط سازمان توسعه تجارت با اعلام اینکه در شرایط فعلی ایران صادرکننده عمده نفت خام به هند است، گفت: بر این اساس، توافق‌هایی حاصل شده است تا در قبال بهای حاصل از صادرات نفت خام، در حوزه های مختلف کالاهایی از این کشور وارد شود.
این مقام مسئول در وزارت صنعت، معدن و تجارت با یادآوری اینکه مذاکراتی با مقامات وزارت صنعت نساجی هند در تهران انجام شده است، تصریح کرد: قرار است ابتدا قراردادی بین بخش خصوصی دو کشور برای واردات ماشین آلات و مواد خام نساجی انجام شود و سپس توافق‌های کلی بین دولتهای دو کشور برای تهاتر نفت با کالاها انجام می‌گیرد.
وی با بیان اینکه هم اکنون ایران به طور متوسط سالانه نیاز به واردات یک میلیارد و 400 میلیون دلار ماشین آلات، تجهیزات، مواد اولیه و محصولات صنعت نساجی دارد، تاکید کرد: در صورت توافق نهایی با هند امکان افزایش واردات تا سقف 400 میلیون دلار کالا از این کشور وجود دارد.
در همین حال، زهره چاترجی معاون وزارت صنعت نساجی هند در گفتگو با مهر از کاهش صادرات محصولات نساجی هند به ایران در سال گذشته خبر داد و گفت: در سال‌های اخیر هند یکی از کشورهای صادرکننده انواع نخ، الیاف و محصولات مختلف نساجی به ایران بوده است.
این عضو کابینه دولت دهلی با اعلام اینکه هند آماده توسعه همکاری‌های تجاری خود با ایران به ویژه در صنایع نساجی است، تصریح کرد: ایران به منظور واردات برخی از مواد خام، تکنولوژی و ماشین آلات صنعت نساجی از هند اعلام آمادگی کرده است.
چاترجی با بیان اینکه در شرایط فعلی سهم هند از بازار محصولات نساجی ایران حدود 13 درصد است، تاکید کرد: پیش بینی می شود با توافق‌های دو طرف میزان صادرات محصولات نساجی ایران به هند به دو برابر افزایش یابد.
معاون وزیر صنعت نساجی با یادآوری اینکه در صورت اجرایی شدن توافق ها امکان افزایش سهم هند از بازار نساجی ایران تا مرز 26 درصد وجود دارد، اظهار داشت: بر این اساس مذاکراتی بین مقامات دو کشور آغاز شده است.
این مقام مسئول در پاسخ به سئوال مهر مبنی بر مذاکرات ایران و هند برای تهاتر نفت خام با مصنوعات نساجی، توضیح داد: امیدواریم تعاملات تجاری خوبی در این باره بین دو طرف حاصل شود و این امکان وجود داشته باشد که تعاملات تجاری با روش‌های مختلف گسترش یابد.