البته در المپیک لندن به غیر از روزبهانی 3 بوکسور ایرانی دیگر حضور داشتند؛ علی مظاهری، مهدی طلوتی و امین قاسمی‌پور. آن موقع علی مظاهری سرشنا‌س‌تر از بقیه ملی‌پوشان به‌حساب می‌آمد ولی موفقیت روزبهانی در رقابت‌های المپیک او را از 3 بوکسور دیگر جدا کرد. روزبهانی چندی پیش با تیم آستانه‌آرلانز قزاقستان در بوکس نیمه‌حرفه‌ای شرکت کرد و در این رقابت‌ها درخشید؛ چنان‌که ناکامی‌اش در یک مرحله مانده به نیمه نهایی المپیک لندن را فراموش کرد. او همراه این تیم قهرمان بوکس نیمه‌حرفه‌ای شد و توانست در رنکینگ 46بوکسور جهان با امتیاز 871 به رتبه سوم صعود کند. روزبهانی حالا به رقابت‌های قهرمانی آسیا در اردن فکر می‌کند. جالب اینکه با همه توانایی و موفقیتش در ماه‌های اخیر نتوانست به‌طور مستقیم به اردوی تیم ملی راه یابد؛ در رقابت انتخابی تیم ملی شرکت کرد و با وجود خستگی توانست جواز حضور در رقابت‌های آسیایی را به‌دست بیاورد. البته حضورش در رقابت انتخابی حاشیه‌های بسیاری به‌همراه داشت و یکی مثل استکی، مربی بدنساز معتقد بود: «صلاح نیست که روزبهانی در رقابت انتخابی شرکت کند.» و علی مظاهری هم گفت که «حضور روزبهانی در انتخابی ارزش کار او را پایین می‌آورد.» اما مسئولان فدراسیون چنین نظری نداشتند. آنها به روزبهانی استراحت دادند تا با تمام توانش در انتخابی شرکت کند اما به‌نظر می‌رسید این استراحت هم نمی‌توانست خستگی حضور در بوکس نیمه‌حرفه‌ای را از او بگیرد. می‌گوید: «یک مصدومیت کوچک در دست راست دارم. در مسابقه انتخابی اتفاق افتاد ولی موضوع جدی‌ای نیست و در واقع بهانه‌ای ندارم. با قدرت می‌روم تا مدال آسیایی کسب کنم.» گفت‌وگو با احسان روزبهانی درباره حضورش در بوکس نیمه حرفه‌ای، انتخابی تیم ملی، رقابت‌های قهرمانی آسیا و المپیک لندن انجام شد.
- قبل از برگزاری رقابت‌های انتخابی تیم ملی این سؤال مطرح بود که آیا باید به‌طور مستقیم در اردوی تیم ملی حاضر شوی یا اینکه در مسابقه انتخابی شرکت کنی. نظرهای مختلفی وجود داشت و در نهایت تصمیم بر این شد که در انتخابی حاضر شوی. نظر خودت چیست؟
واقعیت این است که من دوست داشتم بازی کنم. گفته بودم که بازی می‌کنم. بالاخره آن یکی 2 نفری که در وزن من حضور داشتند آماده بودند، حق داشتند که به تیم ملی برسند. خودِ من راضی بودم به این انتخابی. من فقط از مسئولان فدراسیون استراحت خواسته بودم و آقایان مقصودی و اردلان موافقت کردند. چون من در این چندوقت گذشته هیچ استراحتی نداشتم و بی‌وقفه تمرین می‌کردم و مسابقه می‌دادم، به همین دلیل 2 هفته رقابت انتخابی من به تعویق افتاد و در نهایت مسابقه دادم و برنده شدم. یعنی از مسابقه انتخابی راضی بودم.
- اگر در رقابت انتخابی شکست می‌خوردی و رقابت‌های قهرمانی آسیا را از دست می‌دادی، بازهم رضایت داشتی؟
من آمده بودم که برنده شوم و بتوانم در رقابت‌های آسیایی حضور داشته باشم. اما خب، اگر می‌باختم نمی‌دانم چه نظری داشتم و الان چه می‌توانستم بگویم البته اگر می‌باختم، می‌شد گفت که حریف من بهتر بود و باید در رقابت‌های آسیایی شرکت کند.
- البته در رقابت‌های انتخابی مهدی طلوتی، بوکسور المپیکی نتوانست به تیم ملی برسد.
مهدی یک وزن بالاتر رفته و در مسابقه دوم دوباره یک وزن پایین آوردندش، به همین دلیل مجبور شد وزن کم کند و متأسفانه بدنش دیگر جواب نداد. مهدی بوکسور خوبی است و در المپیک مسابقه اول خودش را هم پیروز شد. امیدوارم برای رقابت‌های جهانی خودش را آماده کند و بتواند در این رقابت‌ها حضور داشته باشد.
- رقابت‌های آسیایی را چطور ارزیابی می‌کنی آیا می‌توانی به مدال طلای وزن 81- دست پیدا کنی؟
خدا را شکر در لیگ نیمه حرفه‌ای تمرینات زیادی داشتم، مسابقه دادم و به قولی رینگ دیدم. نمی‌توانم مثل المپیک قول صددرصد مدال را بدهم و نتوانم مدال بگیرم. چون در المپیک ناداوری بود، نشد که به نیمه نهایی برسم، اما حالا فکر می‌کنم تیم بهتری داریم و من نیز در شرایط بهتری هستم.
- آیا در مسابقات آسیایی تیم ملی می‌تواند نتایج خوبی کسب کند؟
خودم اصلا نمی‌خواهم قولی بدهم و بگویم قطعا قهرمان می‌شوم. اما تمام تلاش خودم را می‌کنم که قهرمان شوم. به‌نظر من، تیم خوبی هم داریم و می‌توانیم نتایج قابل‌قبولی در رقابت‌های آسیایی بگیریم.
- اگر بخواهی شرایط تیم المپیک لندن را با تیم فعلی مقایسه کنی، فکر می‌کنی شرایط بهتر شده یا نه؟
(خنده) شرایط بچه‌ها خیلی خوب است. بچه‌های قدیمی به تیم آمده‌اند و تیم خوبی داریم. اما شرایط اردو همان شرایط گذشته است و چه بسا بدتر هم شده.
- از چه لحاظ؟
چون رسیدگی به ملی‌پوشان کمتر است و حقوق نمی‌دهند. اینها مشکلاتی هست که همیشه بوده و نمی‌دانیم چه زمانی برطرف خواهد شد. در بوکس 10وزن وجود دارد و من معتقدم که اگر به این 10وزن رسیدگی شود، ما می‌توانیم 10مدال بگیریم. یعنی رسیدگی به ورزش بوکس راه دوری نمی‌رود. من از مسئولان می‌خواهم که به بوکس توجه بیشتری کنند.
- در المپیک انتقادهایی به کادرفنی تیم ملی بوکس می‌شد. آیا این مشکلات برای رقابت‌های آسیایی برطرف شده؟
هنوز اطلاع دقیقی از وضعیت کادرفنی ندارم. نمی‌دانم که دقیقا چه کسانی در رقابت‌های آسیایی حضور دارند. فقط این را می‌دانم که آقای نوروزی و کریمی هستند. حالا امیدوار هستم آقای استکی یا امیری هم به‌عنوان یک نیروی جوان در اردن باشند و ان‌شاء‌الله که بتوانیم نتایج خوبی در آنجا بگیریم.
- حضور در لیگ نیمه حرفه‌ای آن هم بعد از المپیک موفقیت بزرگی برای تو محسوب می‌شد، به‌خصوص که در این رقابت‌ها با تیم آستانه‌آرلانز قزاقستان قهرمان شدی.
بعد از المپیک تیم قزاقستانی پیشنهاد داد. تیم خوبی بود، از همه لحاظ. خیلی خوب به نفرات تیم‌شان رسیدگی می‌کردند و از نظر مالی هم به بازیکنان می‌رسیدند و کم نگذاشتند. در هر وزنی 6- 5 نفر را گرفته بودند. در وزن من هم 6 نفر حضور داشتند که من نفر اول بودم. بیشترین مسابقه را برای آستانه انجام دادم، در 8هشت‌ماه 7 مسابقه دادم و نفر بعدی من 5 مسابقه داده بود. مسابقه‌های سنگینی بود. بعد از مسابقه اول که مصدوم شدم و ابرویم شکافت، 3- 2 مسابقه عقب افتادم اما بعد از آن در 4ماه 6 مسابقه سنگین دادم و جبران کردم.
- در این رقابت‌ها 2 بار شکست خوردی؟
در همان مسابقه اول که در اوکراین برگزار شد، واقعا سر من را بریدند. حتی خودِ رئیس فدراسیون اوکراین آمد و گفت که حق تو بود که برنده شوی. حالا نمی‌دانم به چه دلیل من را بازنده کردند. بازی آخر هم دوباره با اوکراین بود که در فینال برگزار شد. حریف اوکراینی نفر سوم المپیک بود. راند اول را برنده شدم، راند دوم باختم و در راند سوم خب بوکس است دیگر. یک مشت خوردم و روی زمین افتادم. از آن طرف هم سرمربی ما اوکراینی بود و سریع حریف من را گرفت. اصلا نفهمیدم برای چی. هیچ‌کس هم انتظار چنین کاری را نداشت، چون بعدش بلافاصله از زمین بلند شدم که مبارزه کنم اما حوله را روی من انداخت و من آن بازی را هم باختم. من در این رقابت‌ها 5 برد به‌دست آوردم و 2 باخت.
- به‌طور کلی نتایج خوبی به‌دست آوردی؟
دقیقا. برای خود من تجربه بسیار خوبی بود. حالا از سال بعد بچه‌ها در لیگ نیمه حرفه‌ای شرکت می‌کنند و امیدوارم که بتوانند در این رقابت‌ها موفق شوند. آنها قطعا می‌بینند که گرفتن مدال طلا در این رقابت‌ها چقدر سخت است. خدا را شکر در لیگ نیمه حرفه‌ای تیم ما اول شد و مدال طلا نصیب من هم شد.
- در بین 46 بوکسور سنگین‌‌وزن در لیگ نیمه حرفه‌ای موفق شدی در رنکینگ سوم شوی؟
رنکینگ من هم در بازی اول روی چهل و خرده‌ای بود و تا مسابقه ماقبل فینال به 3 رسید. اگر در مسابقه فینال برنده می‌شدم، در رنکینگ اول می‌شدم. اما متأسفانه آن اتفاقات رخ داد و نتوانستم کاری کنم البته الان من در رنکینگ در رتبه ششم قرار دارم.
- جالب اینکه در المپیک به حریف قزاقستانی باختی و در لیگ نیمه‌حرفه‌ای در یک تیم قزاقستانی حضور داشتی. به‌طور کلی قزاق‌ها را در ورزش بوکس چطور ارزیابی می‌کنی؟
در المپیک هم همانطور که همه دیدند من نباختم و اتفاق‌هایی افتاد که بازنده شوم. قزاقستان البته بوکسورهای خوبی دارد. بوکس ورزش اول این کشور به حساب می‌آید و آنها در آسیا حرف اول را می‌زنند. بعد هم اینکه به بوکس بهای زیادی می‌دهند. قهرمانان المپیکی زیادی هم دارند. زمانی که به من پیشنهاد حضور در تیم قزاقستانی را دادند، خیلی خوشحال شدم.
- در لیگ نیمه حرفه‌ای بیشتر کدام پیروزی را دوست داشتی؟
من بازی با حریف آرژانتینی را دوست داشتم. جالب اینکه این بوکسور آرژانتینی اصلا بوکسور نبود ولی خیلی قوی بود و اذیتم کرد. من 5 راند با او مبارزه کردم ولی هیچ اتفاقی برای او نمی‌افتاد. نه به زمین می‌افتاد و نه چیز دیگری. بعد از آن مسابقه هم سرماخوردم و بدنم خالی کرد.
- اگر در شرایط فعلی المپیک برگزار می‌شد، فکر می‌کنی چه نتیجه‌ای می‌گرفتی؟
از لحاظ کسب تجربه، یعنی دیدن حریفان پرقدرت جهان و مسابقه دادن با آنها خیلی با زمان المپیک فرق کرده‌ام. به همین‌خاطر کمی از استرس‌هایم کم شده. اگر مسئولان ما رسیدگی کنند، می‌توانیم در المپیک هم نتیجه بگیریم.
- در المپیک از 3 بوکسور دیگر فاصله گرفتی و این فاصله را تا حالا حفظ کرده‌ای. در واقع پیشرفت خوبی داشته‌ای؛ این پیشرفت تا کجا ادامه پیدا خواهد کرد؟
هدف من المپیک است و کسب مدال در این رقابت‌ها. چون بالاخره باید طلسم کسب مدال در المپیک شکسته شود و من می‌خواهم در المپیک بعدی این کار را بکنم اما بازهم تأکید می‌کنم که باید به بوکس بها بدهند و نتیجه‌اش را ببینند.
- مثلا وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون چه کارهایی برای بوکس باید انجام دهند؟
اینکه مسابقات بوکس از تلویزیون پخش شود و بتوانیم اسپانسر بگیریم. چون تیمداری هزینه دارد و مثلا روی حقوق ما تأثیر می‌گذارد. تورنمنت‌های خارجی بگذارند تا بچه‌ها مدام با حریفان خارجی مبارزه کرده و تجربه کسب کنند. البته تمرینات ما در مجموعه ورزشی انقلاب برگزار می‌شود و خوب است. اما بزرگ‌ترین دغدغه بچه‌ها این است که حقوقشان را به موقع بگیرند.
- در حال حاضر از فدراسیون ماهانه چقدر حقوق می‌گیری؟
الان که نمی‌دانم چقدر است. اما قبل از المپیک ماهانه 500هزار تومان دریافت می‌کردم. فکر می‌کنم بعد از المپیک هم حقوق‌ها تغییری نکرده و مزایا هم ندارد.
- در لیگ نیمه حرفه‌ای چطور؟
من در آنجا ماهانه 1500دلار می‌گرفتم.