به گزارش ایسنا، بسیاری از پستانداران قادر به بازسازی مجدد انگشتان قطع شده دست و پاهای خود هستند؛ در موش و انسان، بازسازی یک انگشت دست یا پای قطع شده شامل رشد مجدد ناخن است، اما امکان رشد مجدد بستگی به محل قطع عضو دارد.
اگر تعداد سلول‌های بنیادی در محل قطع عضو کم باشد، امکان رشد مجدد ناخن در این بخش وجود نخواهد داشت، اما تعداد کافی سلول‌های بنیادی باعث رشد و ترمیم مجدد ناخن خواهد شد.
محققان برای بررسی نقش حیاتی این سلول‌های بنیادی، آزمایش قطع انگشت را بر روی دو گروه موش انجام دادند؛ گروه اول موش‌های عادی و گروه دوم موش‌هایی بودند که با مصرف یک دارو، قادر به تولید سیگنال شیمیایی برای رشد مجدد سلول‌های ناخن نبودند.
این سیگنال‌ها باعث تحریک سلول‌های بنیادی برای توسعه بافت جدید ناخن شده و با جذب اعصاب، به بازسازی ناخن و استخوان کمک می‌کند.
سیگنال‌های شیمیایی با هدایت سلول‌های بنیادی برای توسعه سلول‌های جدید ناخن، در فرآیند بازسازی انگشت قطع شده نقش حیاتی ایفا می‌کنند.
پس از گذشت پنج هفته، ترمیم انگشت و ناخن در موش‌های معمولی مشاهده شد، اما موش‌های فاقد سیگنال (برای هدایت سلول‌های بنیادی) قادر به بازسازی و ترمیم ناخن نبودند. با این حال زمانی که محققان این سیگنال‌ها را ایجاد کردند، ترمیم ناخن با موفقیت در گروه دوم نیز صورت گرفت.
نتایج به دست آمده اهمیت سلول‌های بنیادی ناخن را برای ترمیم و بازسازی عضو قطع شده نشان می‌دهد و اگر این نتایج برای انسان نیز صدق کنند، می‌تواند منجر به توسعه روش‌های درمانی جدید برای افراد دچار قطع عضو شود.