گروه اجتماعی: ازدواج مردان بالای 35سال و زنان بالای 30سال طی 8 سال اخیر دوبرابر افزایش یافته است.


مدیرکل دفتر اطلاعات وآمار جمعیتی سازمان ثبت احوال درباره آخرین آمار ازدواج و طلاق در کشور به مهر گفت: براساس آمارهای موجود در سال84 سهم ازدواج‌های بالای 35سال برای مردان 6/7درصد و ازدواج‌های بالای 30سال برای زنان 6/3درصد بوده که این ارقام از افزایش حدود دوبرابری سهم ازدواج‌های در سنین بالا در فاصله سال‌های 84 تا 91 حکایت دارد.

علی اکبر محزون خبر داد: آخرین آمارهای جمعیتی در زمینه ثبت واقعه ازدواج نشان می‌دهد که در سال 91، 831هزار و 670 ازدواج به ثبت رسیده است و مردان گروه سنی 20 تا 24ساله با 312هزارو498 واقعه و زنان با همین سن با 275هزارو873 واقعه ازدواج بیشترین آمار ازدواج زوجین را به خود اختصاص داده‌اند.

اما سهم ازدواج‌های بالای 35سال برای مردان و ازدواج‌های بالای 30سال برای زنان در آمارهای سال‌های اخیر همچنان رو به افزایش است؛ به‌طوری که سهم ازدواج‌های بالای 30سال برای زنان از 10/5درصد در سال90 به 11/2درصد در سال91 افزایش یافته و سهم ازدواج‌های بالای 35سال برای مردان نیز از 8/6درصد در سال90 به 8/8درصد در سال91 افزایش یافته است.

افزایش سن ازدواج، به‌طور طبیعی افزایش سن باروری را درپی خواهد داشد. چنان که براساس آمار دانش‌آموزان شرکت‌کننده در طرح سنجش سلامت در سال91، میانگین سن والدینی که فرزند اول آنها نوآموز بود 38سال برآورد شده که این نشان‌دهنده سن بالای ازدواج و سن بالای بچه‌دار شدن است.

مدیرکل دفتر اطلاعات وآمار جمعیتی سازمان ثبت احوال این رویداد را چنین تحلیل کرده است: بررسی تک‌فرزندی و کاهش نرخ باروری به زیر 2درصد از برنامه‌هایی است که سازمان ثبت‌احوال برای سال‌های آینده با استفاده از نرم‌افزارهای مربوطه پیش‌بینی کرده است. اگر تک‌فرزندی رواج پیدا کند بین سال‌های 1410 تا 1415 حداکثر با 85میلیون نفر جمعیت مواجه خواهیم شد و بعد از آن جمعیت کاهش می‌یابد و هرم جمعیتی معکوس می‌شود.

این ذائقه فرزندآوری نتیجه افزایش ریسک فرزندآوری در دهه گذشته است. ریسک فرزندآوری مسئله سهل اما ممتنعی است که مقامات بهداشتی و سیاستگذاران جمعیتی کشوراز آن غافلند. در سیاست‌های کنترل جمعیت در 2دهه اخیر آنچه رفتارهای فرزندآوری مردم را تغییر داد، لایحه‌های دولتی، طرح‌های مجلس یا تأیید و رد شورای نگهبان نبود.

سیاست‌های کنترل جمعیت اوایل دهه 70 خورشیدی در ایران به‌اجرا گذاشته شد تا نسبت توزیع منابع به صدها هزار کودک تازه متولدشده به حالت معقول برگردد‌ اما اجرای عملی آن در عرصه عمومی با حدود یک دهه تأخیر به چشم آمد. نشانه‌های عملیاتی شدن این طرح از آنجا آغاز شد که اولا سطح دانش عمومی و آگاهی مردم نسبت به حقوق اولیه انسانی که با اراده آنها به دنیا پا می‌گذارد بالا رفت؛ ثانیا مسائل اقتصادی مردم را در فرزندآوری میانه‌رو کرد و ثالثا مزایای یک امر تبلیغاتی به یک امر عینی تبدیل شد و مردم‌ مشکلات اقتصادی چند  فرزندی را چشیدند.اردیبهشت سال92 خبر تدوین طرحی 42ماده‌ای در مجلس منتشر شد که در آن «فرزندآوری سالم» به‌جای «افزایش جمعیت» مورد توجه قرار گرفته است.

خبر طرح 42ماده‌ای پس از آن اعلام شده است که شورای نگهبان به قانون لغو امتیازات فرزند چهارم ایراد گرفت. این نخستین‌بار در دوره جدید سیاستگذاری‌های جمعیتی در ایران است که عبارت «فرزندآوری سالم» به‌جای «افزایش جمعیت» مورد توجه قرار می‌گیرد. پیش از این و در پی تغییر رویکرد در سیاست‌های کلان جمعیتی کشور، «کنترل جمعیت» مذموم اعلام شده بود و به جای آن در دستگاه‌ها و رسانه‌های رسمی بر «افزایش جمعیت» تأکید می‌شد. این در حالی است که برای اجرا و همه‌گیری سیاست‌های «کنترل جمعیت» 2دهه کار و هزینه صرف شده بود.