گروه ادب و هنر: باز داستان بازسازی تئاتر شهر سر زبان‌ها افتاد. زمزمه بازسازی تئاتر شهر از آذر سال1385 به گوش رسید اما سال1386 تئاتر شهر به‌مدت چند‌ماه تعطیل شد تا دستی بر سر و گوش این مجموعه تئاتری کشیده شود.


ایده ساخت مهم‌ترین مجموعه تئاتری ایران در سال1346 فراهم شد و پس از تهیه نقشه‌ها، کلنگ مجموعه تئاتر شهر بر زمین زده شد تا بالاخره این میراث ملی و فرهنگی، روز هفتم بهمن‌ماه1351 گشایش یافت. مجموعه‌ای که در طول این بازسازی نه‌تنها جوان نشد بلکه پیر هم شد.

قبل از آغاز بیست‌و‌پنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در سال85 بحث بر سر بازسازی تئاتر شهر شروع شد و اقدامات اولیه آن نیز زیرنظر بهروز غریب‌پور آغاز شد. حضور این کارگردان برای اهالی تئاتر مایه دل خوشی بود. چراکه هم تئاتر را می‌شناخت، هم معماری و هم در مدیریت فرهنگی خاطره خوشی از خود به جای گذاشته بود. در آن زمان به‌نظر رسید که با تعطیلی تئاتر شهر در اواخر اسفند‌ماه 85 این مجموعه وارد مراحل بازسازی خواهد شد ولی در عمل تئاتر شهر در حدود یک‌ماه‌ونیم تعطیل بود و اقدامی در این زمینه انجام نشد. از آنجایی که قرار بر بازسازی بود، برنامه اجراها در فصل بهار86 نیز مشخص نبود و هیچ گروهی مشغول تمرین نشده بود. بازسازی متوقف بود و باید تئاتر شهر باز می‌شد برای همین از چند گروه آماده که در سال گذشته اجرا داشتند در طرحی با عنوان رپرتوار فصلی دعوت به اجرای مجدد شد تا در این فاصله برنامه اجراهای جدید تنظیم شود.

از سوی دیگر پای میراث فرهنگی به‌عنوان حافظ بناهای تاریخی به وسط کشیده شد و از سوی دیگر مسائل مختلف ازجمله مسائل مالی باعث شد که این پروژه به بنیاد رودکی محول شود. وضعیت مبهم تئاتر شهر هنوز ادامه داشت، اما هنوز دل‌های اهالی تئاتر به تنها سالن تئاتر خوش بود. هر روز خبرهایی از افتتاح تئاتر شهر بازسازی شده به گوش می‌رسید که یا این زمان تغییر کرد یا به تعویق افتاد.

سرانجام دی‌ماه همان سال درهای سالن‌های اصلی و چهارسو باز شدند و باقی سالن‌ها - قشقایی، سایه و کارگاه نمایش - نیز یک‌ماه بعد و همزمان با جشنواره تئار فجر مورد بهره‌برداری قرار گرفتند. اما شوک اولیه تئاتر شهر بازسازی شده بر هنرمندان بسیار سنگین بود. بازسازی هر چه بود نتوانست نظر اهالی تئاتر را جلب کند. عده‌ای این بازسازی را مخرب و عده‌ای هم ساختمان جدید تئاتر شهر را شبیه چلوکبابی دانستند.

استوانه آجری تئاتر شهر بعد از آن بازسازی هرگز جوان نشد و سالن‌های تئاتری دچار مشکلات بسیاری شدند، از بین رفتن آکوستیک سالن‌ها، نامناسب بودن امکانات رفاهی برای مراجعه‌کنندگان به مجموعه ازجمله سرویس‌های بهداشتی و سیستم تهویه و سرمایش و گرمایش مناسب و از سوی دیگر فرسودگی امکانات فنی این مجموعه باعث شد که مدیران فرهنگی هربار از ادامه بازسازی این مجموعه سخن بگویند. به همین دلیل بازسازی تئاتر شهر باز ادامه یافت. بازسازی‌هایی که نزدیک جشنواره‌های مختلف صورت می‌گرفت و سؤال بازسازی کی به پایان می‌رسد، ترجیع‌بند تمام نشست‌های خبری مسئولان تئاتری با اهالی رسانه بود.

چندی پیش بود که روابط عمومی تئاترشهر با ارسال خبری کوتاه، اعلام کرد که عملیات تکمیلی تعمیر و تجهیز مجموعه تئاتر شهر مجددا از تاریخ چهارشنبه ۵ تیرماه آغاز می‌شود. گرچه همان زمان سیدصادق موسوی مدیریت سابق تئاتر شهر از این بازسازی اظهار بی‌اطلاعی کرد اما این بازسای هنوز شروع نشده است.

آنطور که مهر نوشته‌است: مبلغ یک میلیارد و 300میلیون تومانی مشخص شده به‌عنوان اعتبار دور دوم بازسازی تئاتر شهر تنها جوابگوی خرید و نصب کابل‌های دیزل ژنراتور مجموعه برای راه‌اندازی برق اضطراری می‌شود.ساخت مجموعه تئاتر شهر 5سال به طول کشید درحالی‌که بازسازی این مجموعه نزدیک به 7سال زمان برده است. بازسازی که باعث تخریب این مجموعه شده‌است. اکبر زنجاپور در مراسم بازگشایی نمایشگاه پوسترهای تئاترشهر با نام «قاب‌های چهل ساله» از بی‌توجهی نسبت به مجموعه تئاتر شهر اظهار تأسف کرد و ادامه داد: حیف است که به تئاتر شهر ما رسیدگی نشده و هرکس به این ساختمان بیاید فکر می‌کند، تئاترشهر خیلی پیر است درحالی‌که 40 سال اصلا زمانی نیست برای ساختمانی که قرار است نبض هنر مملکت در آن بتپد.