محمود مولایی: اولین حضور تیم ملی تکواندو در رقابت‌های قهرمانی جهان بعد از المپیک لندن در شرایطی با نایب‌قهرمانی توام شد که برخی بر این باورند که این تیم می‌توانست عنوان قهرمانی دوره قبلی را تکرار کند.

تیم ملی در دوره قبلی شگفتی‌ساز شد و با پیشی‌‌گرفتن از کره‌جنوبی برای نخستین‌بار در تاریخ این ورزش بالاتر از این تیم قرار گرفت و قهرمان جهان شد. تیم ایران در دوره قبلی با مربیگری رضا مهماندوست 3‌مدال طلا، یک مدال نقره و 2‌مدال برنز با اقتدار قهرمان شد، درحالی‌که تیم ملی امسال با مربیگری مرتضی کریمی در پوئبلای مکزیک تنها با کسب یک مدال طلا و 2 مدال نقره دوم شد. با مقایسه وضعیت تیم ملی در 2‌دوره اخیر رقابت‌های جهانی این پرسش مطرح است که چرا تیم ملی در رقابت‌های جهانی 2013 نتوانست موفقیت دوره قبلی را تکرار کند؟

یوسف کرمی، دارنده مدال برنز المپیک معتقد است که جوانگرایی بیش از حد در تیم ملی به این تیم صدمه زده است. گرچه او نایب‌قهرمانی تیم ملی را موفقیت بزرگی قلمداد می‌کند،براین باور است که تیم ملی با ترکیب بهتری می‌توانست بازهم قهرمان شود. کرمی می‌گوید: «نتیجه بدی نبود. چون ما توانستیم نایب‌قهرمان جهان شویم اما با پتانسیلی که در تکواندو وجود دارد می‌توانستیم قهرمان این رقابت‌ها شویم. متأسفانه یکی، دو تصمیم اشتباه گرفته شد و همین موضوع قهرمانی را از ایران گرفت».

او به برخی اشتباهات نفرات حاضر در رقابت‌های جهانی اشاره می‌کند و اینکه ملی‌پوشان در این مسابقات نوسان داشتند. کرمی ادامه می‌دهد: «متأسفانه بچه‌های ما در این رقابت‌ها گاهی مقابل حریفان سرسختی مثل نماینده‌های کره‌جنوبی برنده می‌شدند ولی می‌دیدیم که جلوی حریفان آسان و گمنام شکست می‌خورند. من که مسابقات را تماشا می‌کردم، متوجه شدم که یکی،دو تا ازبچه‌ها بدنشان جواب نداد و در جریان رقابت‌ها کم آوردند؛ مثلا سجاد مردانی در مسابقه‌های سخت پیروز شد ولی مقابل نماینده گابن شکست خورد. او در فینال کار خاصی نکرد. حالا می‌گویند که مصدوم بوده، قبول اما در ورزشی مثل تکواندو برای ورزشکاران، سراسر درگیری و آسیب‌دیدگی هست. اگر با مصدومیت پا مواجه بود می‌شد گفت که کار مردانی سخت است ولی او می‌توانست با آسیب‌دیدگی دستش هم طلا بگیرد».

البته مردانی در وزن به اضافه 87کیلوگرم یکی از بهترین‌های تیم ملی بود و توانست مدال نقره این وزن را کسب کند. برخلاف کرمی، علیرضا نصرآزادانی بر این باور است که مصدومیت، جلوی قهرمانی مردانی را گرفت. نصرآزادانی، دارنده مدال طلای جهان در این رابطه می‌گوید: «مردانی با انگشت شکسته در فینال وزن به اضافه 87کیلوگرم حاضر شد و اگر مصدوم نبود، می‌توانست طلا بگیرد». او درباره ناکامی خدابخشی نیز اضافه می‌کند: «در وزن هفتم بدشانسی آوردیم و خدابخشی قبل از مسابقات آسیب دید و نتوانست موفقیتی در این رقابت‌ها به‌دست بیاورد. او می‌توانست مدال کسب کند ولی به‌دلیل آسیب‌دیدگی کار خاصی انجام نداد».

تیم کاملا جوان

بعد از اتمام رقابت‌های جهانی اعضای فدراسیون و همچنین اعضای کادرفنی در مصاحبه‌های خود اعلام کردند که با تیم جوانی که داشتند، نتایج قابل‌قبولی گرفتند. ذوالقدر، دبیر فدراسیون تکواندو عنوان کرد که این تیم آینده خوبی در پیش دارد اما سیاست جوانگرایی در تیم ملی از نظر 2 قهرمان دوره گذشته رقابت‌های جهان دلیل اصلی نایب‌قهرمانی در مکزیک بود. علیرضا نصرآزادانی، دارنده مدال طلای رقابت‌های جهانی در این رابطه می‌گوید: «جوان‌شدن تیم سیاستی بود که قبل از مسابقات جهانی اعمال و تیم جوان شد. خود ما راضی نبودیم که تیم جوان شود. بحث در مورد جوان‌شدن تیم خیلی زیاد بود. به هر شکل این اتفاق افتاد و تیم ملی با ترکیبی جوان در رقابت‌های جهانی شرکت کرد». او در پاسخ به این پرسش که در این رقابت‌ها جای چه کسانی خالی بود، ادامه می‌دهد: «فکر کنم حق میثم باقری نادیده گرفته شد. او در 2 دوره گذشته رقابت‌های قهرمانی جهان 2 مدال برنز گرفته بود. قبل از رقابت‌های جهانی مکزیک هم در رقابت‌های اسپانیا مدال طلا گرفته بود و می‌توانست یکی از نفرات اعزامی تیم ملی به مکزیک باشد اما باقری قبل از رقابت‌های جهانی مجبور شد چند دفعه وزن کم کند و توانش کم شد؛ مربیان هم او را کنار گذاشتند. فکر کنم حق باقری ضایع شد و مطمئنا اگر در رقابت‌های جهانی حضور داشت، یک مدال کسب می‌کرد. بودن یوسف کرمی هم در اردوی تیم خیلی خوب بود اما به‌دلیل مشکلاتی که در تیم ملی وجود داشت، او تصمیم گرفت اردو را ترک کند. به‌نظر من، می‌شد با یک‌ جابه‌جایی کرمی را در وزن دیگری استفاده کرد».

یوسف کرمی نیز که در دوره قبلی یکی از 3 مدال طلای ایران را کسب کرد، درباره جوانگرایی در تیم ملی لحن تندی دارد و می‌گوید: «نتیجه اینکه اصرار داشتند تیم جوان شود و شد را در رقابت‌های جهانی دیدیم. ما می‌توانستیم در کنار نفرات جوان از تکواندوکاران باتجربه هم استفاده کنیم تا تیم کامل‌تری داشته باشیم. اگر کادرفنی چنین کاری می‌کرد، قطعا ما با اختلاف بیشتری نسبت به امتیازهای دوره قبلی قهرمانی جهان را تکرار می‌کردیم». او معتقد است جوانگرایی سال 2013تیم ملی تکواندو در مقایسه با جوانگرایی تیم ملی در رقابت‌های جهانی سال 2009جواب نداده است. او ادامه می‌دهد: «سال2009 تیم خیلی جوان بود و خیلی از چهره‌های آن مسابقات جهانی را تجربه نکرده بودند اما با این حال تا روز آخر تیم ایران قهرمان جهان بود ولی متأسفانه در روز آخر و با ناداوری که کره‌ای‌ها انجام دادند، ما نایب قهرمان شدیم. البته دوره بعدش قهرمان جهان شدیم. این کارنامه نشان می‌دهد که از تکواندو چه انتظاری وجود دارد. امیدوارم این دیدگاهی که کشورها و تیم‌های دیگر نسبت به قدرت تکواندوی ایران دارند از بین نرود و باز هم ما را همان قدرت همیشگی ببینند».

کرمی درباره اینکه چه کسانی می‌توانستند در کنار نفرات جوان به مسابقات جهانی اعزام شوند، اضافه می‌کند: «علیرضا نصرآزادانی باید به مسابقات اعزام می‌شد و می‌توانست مدال خوبی برای تیم ملی بگیرد. میثم باقری هم بود که می‌توانست موفق شود. به هر حال، این نفرات در دنیا صاحب عنوان هستند که از تیم ملی کنار گذاشته شدند. وقتی یک‌دفعه تیم را جوان می‌کنند ایرادهایی هم در آن پیدا می‌شود؛ یعنی همین می‌شود که 5نفر از ملی‌پوشان تکواندو در رقابت‌های جهانی حذف می‌شوند. البته فرصت خوبی بود که دوباره قهرمان شویم».

جانشین‌های ناکام

مهدی خدابخشی یکی از 5ملی‌پوش ناکام تیم ملی بود. او در حالی به رقابت‌های جهانی اعزام شد که پیش‌تر قرار بود یوسف کرمی در وزن منهای 78(وزن هفتم) به مکزیک سفر کند. کرمی اما به‌دلیل برخی مسائل در تیم ملی، اردو را ترک کرد تا خدابخشی به این رقابت اعزام شود. خدابخشی در مکزیک تا مرحله یک‌ چهارم نهایی هم پیش رفت ولی با باخت در این مرحله از دور رقابت‌ها حذف شد. کرمی در پاسخ به این پرسش که آیا خدابخشی جانشین مناسبی برای وی در این رقابت‌ها بود یا نه، می‌گوید: «اینکه خدابخشی عملکرد خوبی داشته یا نه را من نباید بگویم. بهتر است کارشناسان در این‌باره نظر بدهند اما از نگاه من او می‌توانست عملکرد بهتری داشته باشد، به‌خصوص اینکه خدابخشی حریف کره‌ای را شکست داد و بعد به نماینده تونس باخت؛ یعنی حریف سخت را از پیش‌رو برداشت، ولی مقابل حریف آسان باخت. او می‌توانست مدال طلا بگیرد».

همچنین مسعود حجی‌زواره در وزن منهای 74 کیلوگرم (وزن پنجم) جانشین علیرضا نصرآزادانی در تیم ملی بود. او که به جای نصر هم کاپیتان تیم ملی به حساب می‌آمد، رقابت خود را با قدرت شروع کرد و با 3پیروزی مقابل نمایندگان کاستاریکا، ازبکستان و کوبا به دور چهارم رسید اما در این مرحله با قبول شکست مقابل نماینده روسیه از دور مسابقات حذف شد. نصرآزادانی درباره عملکرد حجی‌زواره می‌گوید: «حالا اتفاقی بود که رخ داد. مسابقه هم یک‌سرش برد است و یک‌سرش باخت. او تلاش خودش را کرد، شاید قسمت نبود که بتواند مدال بگیرد». او در پاسخ به این پرسش که اگر خودش در این رقابت‌ها حضور داشت آیا می‌توانست دومین مدال طلای خود را کسب کند، می‌گوید: «نمی‌شود گفت که قطعا مدال می‌گرفتم. شرایط مسابقات را باید درنظر گرفت و حالا من هم به هر دلیلی در این رقابت‌ها نبودم و نمی‌توانم نظر قطعی در این رابطه بدهم؛ یعنی نمی‌شود قضاوت کرد، قسمت این بوده که حجی‌زواره به رقابت‌های جهانی برود و من نروم».

امید به بازگشت

یوسف کرمی، دارنده مدال برنز المپیک 2004آتن 2 بار قهرمانی جهان را تجربه کرده و مدال‌های دیگری در مسابقات آسیایی و همچنین بازی‌های آسیایی کسب کرده است. به همین دلیل از تکواندوکاران باتجربه به حساب می‌آید. او که در رقابت‌های جهانی حضور نداشت، معتقد است که در کنار نفرات جوان باید از نفرات باتجربه هم استفاده می‌شد. او می‌گوید: «البته نمی‌گویم که حتما باید خودم در این مسابقات شرکت می‌کردم. مطمئنا نفرات دیگری بودند که می‌توانستند باعث مدال‌آوری برای تیم ملی باشند.»

از نظر مدالی کره‌جنوبی با 6مدال طلا، 3نقره و یک برنز رتبه نخست را به‌خود اختصاص داد و ایران بعد از تیم‌های کوبا و روسیه با مدال طلای بهنام اسبقی و 2 نقره مردانی و هادی مستعان چهارم شد. کرمی در ادامه عنوان می‌کند: «رقابت‌های مکزیک تمام‌شده و امیدوارم در آینده تیم نتیجه بهتری کسب کند». او درباره اینکه آیا باز هم در تیم ملی حضور پیدا خواهد کرد، می‌گوید: «من دوست دارم در تیم ملی باشم، اما هر چه خدا بخواهد . تمرین می‌کنم تا اگر شرایط مساعد بود به تیم ملی برگردم».

نصرآزادانی، دارنده مدال طلا و نقره رقابت‌های جهانی یکی دیگر از کسانی بود که به‌دلیل برخی مسائل مجبور به انصراف از تیم ملی شد. او که در وزن پنجم مبارزه می‌کند، بعد از اینکه کادر فنی او را به وزن چهارم منتقل کرد، دیگر نتوانست مسئولان فدراسیون و کادرفنی را متقاعد کند که در وزن پنجم حضور داشته باشد. اکنون نصر هم امیدوار است دوباره بتواند در تیم ملی حضور پیدا کند. او می‌گوید: «من همیشه دوست داشتم مثمرثمر باشم. تمرینات خودم را ادامه می‌دهم و سعی می‌کنم به شرایطی بهتر از شرایطی که امروز دارم برسم. حالا مربیان هم جایگاه خودشان را دارند اما می‌خواهم در وزن پنجم مبارزه کنم. تلاش می‌کنم بهترین عملکرد را داشته باشم، البته ممکن است به تیم ملی هم نرسم».