درمان و هزینههای آن در بسیاری اوقات میتواند برای خانوادهها ویرانگر باشد. امید مردم از بیمارستانهای دولتی کمتر و نظارتهای واقعی وزارت بهداشت بر کار درمان کمرنگ ترشده است. بیمههای پایه (مانند سازمان تأمین اجتماعی و خدمات درمانی) روزبهروز درصد کمتری از هزینههای درمانی و تشخیصی بیماران را تقبل میکنند.
در چنین شرایطی اگر گفته شود که انتخاب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باید از مهمترین دغدغههای دولت جدید باشد، غلو نشده است. به راستی در شرایط کنونی وزارت بهداشت نیاز به فردی با تدبیر دارد که به دور از پرداختن به حاشیههای بیمورد به فکر مشکلات واقعی مردم باشد. وزارت بهداشت در مقطع کنونی نیازمند فردی است که با مشکلات درمانی کشور آشنایی داشته و به دور از سیاسی کاری به حل آنها بپردازد.
وزیر بهداشت باید با مشکلات صنفی پزشکان آشنا بوده و بداند که اظهارنظر هر چند کوتاه در مورد مسائل مختلف تا چه حد میتواند برای این جامعه بزرگ دردسرساز باشد. مراکز بهداشتی، درمانی حاشیههای شهرهای بزرگ سالهاست که نظارتی قوی ساختاری را تجربه نکردهاند. آخر چگونه میتوان از ریاست یک دانشگاه بزرگ علوم پزشکی کشور (چون تهران یا شیراز) انتظار داشت که با این همه مسائل مربوط به مشکلات درمانی شهرش، آموزش صدها دستیار و دانشجوی رشتههای مختلف پزشکی و پیراپزشکی و ارتقای سطح علمی و پژوهشی دانشگاهش به یاد مشکلات زاغهنشینان بینشان حاشیه شهر و استانش باشد ؟ وزیر بهداشت باید به حل تمامی این مشکلات بپردازد.
اگرچه نمیتوان امید به معجزه داشت و تمام محدودیتهای وی را در زمینههای مختلف از بودجه گرفته تا مسائل دیگر درنظر داشت، اما داشتن این انتظار که وزیر جدید از چنین مشکلاتی آگاهی داشته و سابقه مدیریتی مناسب در زمینههای موجود را داشته باشد، انتظاری گزاف نیست. مجلس محترم بهطور قطع شرایط ویژه موجود کشور در زمینه بهداشت و درمان را درنظر داشته و بهطور قطع اگر وزیر بهداشت برنامهای مناسب و قابلقبول جهت حل مشکلات موجود داشته باشد، نمایندگان به دور از مسائل جناحی و سیاسی به یاری وی خواهند پرداخت.
کارگروههای مختلف علمی و تخصصی که از طرف دولت جدید جهت انتخاب وزیران و ازجمله وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعیین شدهاند، بهطور قطع خواهند توانست به یاری ریاست محترم جمهوری پرداخته تا وی را در این انتخاب همراهی کنند. مردم و جامعه پزشکی کشور در انتظار تعیین فردی دربالاترین جایگاه بهداشتی، درمانی هستند که در یک کلام رهرویی باشد جهانسوزی نه خامی بیغمی.
دکتر بابک قرائی مقدم،جراح مغز و اعصاب