تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۵:۳۵

شعر> عباس تربن: نوجوانی، گاهی دوچرخه‌ای کورسی است

بی‌کلّه پیش می‌رود و

همه‌ی زین و رکابش

کندن و رفتن است

 

نوجوانی

گاهی دوچرخه‌ای کوهستانی است

ماجراجو و یکدنده

کوه کج و صخره‌ی صاف را می‌رود بالا

 

نوجوانی

گاهی دوچرخه‌ی قدیمی پدربزرگ است

خورجین گل‌منگلی‌اش

پر از خاطره‌های رنگ‌وارنگ

 

نوجوانی هرچه که باشد،

ماشین نیست با آن‌همه دود

موتور نیست با آن‌همه صدا

سه‌چرخه نیست با دو چرخک کمکی

دوچرخه است!

منبع: همشهری آنلاین