ایسنا نوشت: سید حسین موسویان، رییس پیشین کمیته روابط خارجی شورای امنیت ملی ایران در این یادداشت نوشت: انتخابات ریاست جمهوری اخیر در ایران فرصت جدیدی را برای آشتی آمریکا و ایران و غلبه بر سه دهه دشمنی و بی‌اعتمادی فراهم کرده است. ولی این امید تازه برای تعاملات دیپلماتیک ممکن است با اقدام نظامی آمریکا علیه سوریه نابود شود.
در ادامه این یادداشت آمده است هرگونه اقدام تحریک‌آمیز نظامی دیگر از جانب آمریکا در خاورمیانه (باتوجه به تاریخچه دخالت‌ها در افغانستان، عراق، پاکستان و یمن) باعث دامن زدن به درگیری‌ها، تقویت افراط‌گرایانی که از افزایش احساسات ضدآمریکایی سوءاستفاده خواهند کرد و فرو بردن منطقه در جنگی طولانی خواهد شد.
ماهیت فرقه‌یی درگیری‌های سوریه به کشورهای همسایه کشیده خواهد شد و خطر نابود کردن ثبات متزلزلی که در لبنان، اردن، بحرین، ترکیه و عراق حاکم است را به همراه خواهد داشت. اقدام نظامی آمریکا جعبه پاندورا را باز خواهد کرد و چنین اقدامی شرایط غیرقابل پیش‌بینی را به همراه خواهد داشت که از حد و مرز سوریه فراتر می‌رود و ممکن است آمریکا را نیز در درازمدت درگیر کند.
این به نفع منافع منطقه‌یی و ملی آمریکا و ایران است که تحت چتر شورای امنیت سازمان ملل به عنوان تنها نهاد قانونی و مسوول حفظ صلح، ثبات و امنیت در جهان صلح و ثبات را در سوریه برقرار کنند.
پس از حوادث تروریستی 11 سپتامبر ایران و آمریکا به طور مستقیم در جنگ با تروریسم با یکدیگر حمایت کردند. این شراکت در افغانستان به سقوط طالبان و القاعده در آن جا و تشکیل دولتی بر مبنای اصول دموکراتیک منجر شد. این تجربه می‌تواند الگویی برای یک همکاری جدید در زمینه سوریه باشد.
تاثیرات این همکاری تنها به بحران سوریه محدود نخواهد بود و به جای آن برای امنیت و ثبات کل منطقه حیاتی خواهد بود. بحران‌های چندگانه در خاورمیانه نیازمند مدیریت گسترده‌تر زمان هستند و به همین دلیل مدیریت بحران در این مورد و در مورد بحران‌های دیگر مسیر مفیدی برای همکاری منطقه‌یی بین تهران و واشنگتن تحت منشور سازمان ملل خواهد بود.
چنین همکاری علاوه بر آن دورنمای تعامل ایران و آمریکا در زمینه مسائل دو جانبه به ویژه موضوع هسته‌یی ایران را افزایش خواهد داد. همکاری در زمینه سوریه می‌تواند به طور موثر فرصتی برای کاهش خصومت‌های ایران و آمریکا و آغاز عصر جدیدی از همکاری‌ها برای بهبود کل منطقه و فراتر از آن باشد. نباید این فرصت را برای برقراری صلح و ثبات از دست داد. هر گزینه دیگری فاجعه‌آمیز خواهد بود.