تغییرات اپی ژنتیک در حقیقت اصلاحات مولکولی هستند که باعث تغییر در رفتار ژن‌ها بدون تغییر در توالی DNA می‌شوند.
به گزارش ایسنا، این تغییرات اپی‌ژنتیک یکی از نشانگرهای زیستی اولیه برای تشخیص بیماری پارکینسون محسوب می‌شوند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا، سن دیه گو در تحقیقات خود موفق به شناسایی الگوی متمایزی از تغییرات اپی ژنتیک - در این مورد متیلاسیون DNA - در برخی از ژن‌های خاص مرتبط با بیماری پارکینسون شده‌اند.
این تغییرات براحتی در نمونه خون بیمار قابل آنالیز است و قادر به تکرار وضعیت اپی ژنتیک سلول‌های بافت مغز هستند که به تشخیص بیماری در مراحل اولیه منجر می‌شود.