همین یک جمله برای کارشناسی این بازی کافی بود تا نشان دهد که محسن قهرمانی دوباره با تصمیمات عجیبش یک بازی را به جنجال کشیده است. این قضاوت اما برای خیلی‌ها که سال‌هاست عادت کرده‌اند قهرمانی را متمایز از دیگر داوران ببینند چندان عجیب نبود؛ چه آن زمان که همه از گوش‌های شنوای این داور صحبت می‌کردند و خودش هم باورش شده بود که واقعا حرفهای پشت دیوار را هم می‌شنود و چه زمانی که منصور ابراهیم‌زاده سرمربی وقت ذوب‌آهن او را مخترع داوران نامید که برای خودش قوانینی جدا از دیگران دارد. حالا یک‌بار دیگر قهرمانی این داور مشهدی، 9هفته بعد از آخرین قضاوت پخش مستقیمش حاشیه‌ساز شد. او در سال‌های گذشته هم بسیاری از بازی‌ها را با تصمیمات جنجالی‌اش به پایان رسانده که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم.
در سال 1382 و سومین دوره لیگ برتر، 2 تیم استقلال و سایپا با قضاوت محسن قهرمانی به مصاف هم رفتند. دقیقه 60 بازی این محسن قهرمانی بود که در حرکتی عجیب دست به جیبش برد و کارت قرمز را به علیرضا نیکبخت واحدی ستاره آن روزهای استقلال نشان داد؛ تصمیم جنجال‌سازی که باعث شد تا قهرمانی نامش بر سر زبان بیفتد. از آن روز بود که یک داور چهره شد و نامش بارها و بارها بر سر زبان‌ها چرخید. او همان هفته در برنامه نود پرده از رازی برداشت که تا سال‌ها سوژه خوبی برای گزارشگران تلویزیون بود. او در برنامه نود اعلام کرد که گوش‌های فوق‌العاده قوی‌ای دارد و حرفهای بازیکنان را از فاصله دور می‌شنود؛ ادعایی که هیچ‌وقت صحت و سقم آن به‌صورت علمی ثابت نشد اما باعث جنجال‌های زیادی شد.
استقلال- سپاهان؛ رفتار بچگانه
یک سال بعد باز هم کارت قرمز محسن قهرمانی جنجالی دیگر را در لیگ رقم زد. رضا غیاثی رئیس وقت کمیته داوران ترجیح داده بود بازی حساس استقلال و سپاهان را به شاگرد جوانش بسپارد. او قبل از بازی به قهرمانی توصیه کرده بود قوانین را کامل اجرا کند و به بازیکنان سخت بگیرد. در یک صحنه، علی سامره بعد از اینکه قهرمانی سوتش را به نشانه آفساید به صدا در آورد شوت محکمی به سمت دروازه زد. این آقای داور بود که توصیه رئیسش را اجرا و او را با کارت زرد جریمه کرد؛ کارت زردی که او را 2 اخطاره می‌کرد و بلافاصله کارت قرمز آقای داور را جلوی چشمان بهت‌زده‌اش می‌دید. سامره ادعا می‌کرد در شلوغی فریاد تماشاگران صدای سوت داور را نشنیده اما جنجال بزرگ در راه بود. همان هفته قهرمانی در برنامه نود از رئیسش گله کرد که از او حمایت نکرده است چرا که غیاثی ادعا کرده بود رفتار قهرمانی بچگانه بود و نباید به سامره اخطار می‌داد. او دومین جنجال داوری‌اش را اینگونه رقم زد.
استقلال- سایپا؛ دوباره گوش‌های آقای داور
در سال 1385 باز هم گوش‌های شنوای آقای داور جنجال دیگری به پا کرد؛ بازی استقلال و سایپا 2سال بعد از اخراج جنجالی نیکبخت. این بار نوبت سیاوش اکبرپور بود تا قربانی گوش‌های شنوای قهرمانی شود. او درحالی‌که بازی در جریان بود بدون اینکه خطایی رخ داده باشد بازی را قطع کرد و به سمت اکبرپور رفت و کارت قرمزش را به او نشان داد. باز هم همان توجیه همیشگی؛ قهرمانی ادعا کرد باز هم گوش‌هایش به وظیفه تاریخی خود عمل کرده و شنیده که اکبرپور به او توهین کرده است. اما قسمت جالب نمایشنامه هنگامی بود که این داور از وسط زمین به سمت نیمکت سایپا دوید و دروازه‌بان ذخیره سایپا را اخراج کرد. گوش‌های آقای داور درحالی‌که 60هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی فریاد می‌زدند از فاصله 50متری صدای دروازه‌بان ذخیره سایپا را شنیده بود. بعد از آن بازی بود که قهرمانی ادعا کرد او حتی از پشت دیوار هم می‌تواند پچ‌پچ دیگران را بشنود.
پرسپولیس- سپاهان؛ جام را از دنیزلی گرفت
پرسپولیس با مربیگری مصطفی دنیزلی، به‌رغم انجام بازی‌های زیبا، دستش از قهرمانی در لیگ کوتاه شده بود و همه امیدش به قهرمانی در جام حذفی بود. آنها در ورزشگاه آزادی در حضور 100هزار تماشاگر به مصاف سپاهان رفتند. قهرمانی- داوری که آن روزها اضافه وزن زیادی داشت- قضاوت این بازی حساس را برعهده داشت. بازی تا دقیقه 86با یک گل به سود پرسپولیس در جریان بود. 4دقیقه زمان لازم بود تا قرمزها خود را در فینال جام حذفی ببینند اما در این لحظه محمود کریمی مهاجم سپاهان در محوطه جریمه سرنگون می‌شود. داور که از صحنه دور است در سوتش می‌دمد. هیچ‌کس نمی‌داند قهرمانی چه کار می‌خواهد بکند اما در میان چشمان حیرت‌زده 100هزار تماشاگر دستانش را به سمت نقطه پنالتی نشانه می‌گیرد. پنالتی سپاهان گل می‌شود و بازی به وقت اضافه می‌کشد. در وقت اضافی سپاهانی‌ها 3گل دیگر به پرسپولیس می‌زنند و دست دنیزلی از جام کوتاه می‌شود. تماشاگران، محسن قهرمانی را عامل اصلی حذف تیم‌شان می‌دانند. او تا مدت‌ها کابوس هواداران پرسپولیس بود. هر بار که نامش برای بازی پرسپولیس اعلام می‌شد همه هواداران پرسپولیس این بازی را به یاد می‌آوردند؛ بازی‌ای که هیچ‌وقت از یاد پرسپولیسی‌ها محو نمی‌شود.
استقلال- ذوب‌آهن؛ داور مخترع
قهرمانی در بازی استقلال- ذوب‌آهن در سال 1387هم خبرساز شد. درحالی‌که بازی تا اواسط نیمه دوم بدون گل در جریان است عیسی اندوی دروازه‌بان ذوبی‌ها توپ را در دستانش نگه داشته است. هنگامی که قصد ضربه زدن را دارد ناگهان داور بازی در سوتش می‌دمد. بهت و حیرت دروازه‌بان ذوب‌آهن نشان می‌دهد که از تصمیم داور تعجب کرده است. اما این داور بازی است که خطای 6 ثانیه دروازه بان را گرفته و اعتراض ذوبی‌ها راه به جایی نمی‌برد و داور در تصمیمش تجدید نظری ندارد. این تصمیم جنجالی سرنوشت بازی را عوض می‌کند و همان توپ وارد دروازه ذوب‌آهن می‌شود تا استقلال این بازی را ببرد. بعد از پایان بازی این منصور ابراهیم‌زاده بود که داور را یک مخترع نامید که دوست دارد متفاوت از دیگران جلوه کند. داوری که این سال‌ها تصمیمات جنجالی‌اش همیشه تیتر اول بوده است.
مس کرمان- راه‌آهن؛ روبان مشکی
در بازی مس کرمان و راه‌آهن در سال 1387وقتی کمیته داوران اسامی داورانش را اعلام کرد قرار بود محسن ترکی، قاضی این بازی باشد اما آن داوری که سوت بازی را به صدا درآورد تنها یک شباهت به محسن ترکی داشت و فقط نام کوچکش محسن بود. ترکی که یک روز قبل از بازی بیمار شده بود با تصمیم کمیته داوران به کرمان نرفت و همشهری‌اش، قهرمانی جایگزین او شد. در یک صحنه، بازیکن مس در محوطه جریمه به زمین خورد و داور به نشانه پنالتی در سوتش دمید. اما صحنه آهسته، خلاف تصمیم قهرمانی را نشان می‌داد. هیچ برخوردی بین بازیکن راه‌آهن با مهاجم مس صورت نگرفته بود. پنالتی اشتباه قهرمانی، مسی‌ها را یک بر صفر جلو انداخت.
در دقایق پایانی بازی، بازیکن راه‌آهن توپی را به دروازه مس سانتر می‌کند. مهاجم راه‌آهن بدون اینکه مدافعی از مس مانع حرکتش شود با سر، توپ را وارد دروازه مس می‌کند تا گل مساوی به ثمر برسد اما سوت داور همه را میخکوب می‌کند. تصمیم قهرمانی مبنی بر خطای مهاجم راه‌آهن درحالی‌که معتقد بود او با دست گل زده سر و صدای زیادی به پا می‌کند؛ تصمیمی که حتی احتیاج به صحنه آهسته هم نبود تا به اشتباه بودنش پی برد. آن هفته محمود یاوری سرمربی راه‌آهن در برنامه نود اعلام کرد در بازی بعدی با روبان مشکی به زمین می‌آیند تا اینگونه اعتراضشان را به تصمیم‌های جنجالی داور نشان دهند.
داماش- ملوان؛ فحش بدهند خطا نمی‌گیرم!
«تا وقتی که تماشاگران فحش بدهند خطا نمی‌گیرم!»این شاید تاریخی‌ترین جمله‌ای باشد که قهرمانی در یک بازی بر زبان آورده است؛ جمله‌ای که خود او نیز در برنامه نود آن را تأیید کرد و گفت به‌خاطر اینکه تماشاگران رشتی به او فحاشی می‌کرده‌اند عمدا برای تیم‌شان خطا نمی‌گرفته است؛ جمله‌ای که علاوه بر اینکه باز هم او را در صدر جدول حاشیه‌سازان قرار داد، 2ماه محرومیت نیز برایش به همراه آورد. دربی فصل گذشته تهران را هم باید به این لیست اضافه کنیم؛ جایی که پرسپولیسی‌ها 2 پنالتی سوخته از قهرمانی طلبکار هستند. قهرمانی حالا با این اتفاقاتی که برایش رخ داده فعلا باید دور قضاوت در لیگ را خط بکشد و کمیته داوران تا چند هفته این داور مشهدی را محروم خواهد کرد. شایعات اخیر در مورد قهرمانی، مطمئنا کار او را برای بازگشت به میادین سخت خواهد کرد و خیلی‌ها منتظرند تا ابهاماتی که در مورد او وجود دارد برطرف شود.
قهرمانی: نمی‌توانم جراحی پلاستیک کنم
جدا از تصمیمات جنجالی قهرمانی، یکی دیگر از انتقادهای مهمی که به او می‌شود، به رفتارهای این داور در زمین مسابقه و عصبانیت بیش از حد او برمی‌گردد. حتی تصاویر تلویزیونی هم نشان می‌دهد که چهره قهرمانی هنگام قضاوت، به راحتی می‌تواند یک بازی ساده را به جنجال بکشد. با این حال او همیشه از خودش دفاع کرده است. قهرمانی در مورد چهره منحصر به فردی که هنگام قضاوت دارد می‌گوید: «من که نمی‌توانم جراحی پلاستیک انجام دهم. در خانه خودمان هم وقتی با فرزندم صحبت می‌کنم به زور لبخند می‌زنم چون ظاهر صورتم به این شکل است. بازیکن از ضعف‌های خود صحبت نمی‌کند ولی می‌گوید محسن قهرمانی بداخلاقی کرده است. شاید هنگام استارت‌هایی که در زمین می‌زنم اخمی در چهره‌ام به‌وجود بیاید ولی اصلا به یاد نمی‌آورم که بخواهم با بازیکنی بدرفتاری کرده باشم. من همین هستم و نمی‌توانم خودم را تغییر دهم. در زندگی یاد گرفتم با خودم روراست باشم. وقتی با خودت روراست باشی به مردم دروغ نمی‌گویی. شاید هر کس دیگری اکنون جای من بود این حرف‌ها را نمی‌زد».
کدام داور تقاضای رشوه 60میلیونی کرد؟
«پیشنهاد ۶۰میلیونی یک داور برای درآمدن نتیجه بازی»؛ این چیزی است که محمد رویانیان در واکنش به اتفاقات بازی سپاهان و پرسپولیس در ورزشگاه فولادشهر آن را به زبان آورد؛ اتهام سنگینی که نمونه‌های دیگر آن در سال‌های گذشته در رسانه‌ها مطرح شد و با بسیاری از این اتفاقات برخورد جدی صورت نگرفت. رویانیان وقتی درخصوص این موضوع صحبت کرد، با اصرار بسیاری از خبرنگاران برای افشای نام آن داور مواجه شد ولی گفت: «نامی از داوری نمی‌برم اما فصل گذشته، قبل از یک بازی حساس ساعت ۱۰ صبح داور بازی گفته بود بیایید در خیابان فلان و ۶۰ میلیون تومان به من بدهید تا بازی را به نفع شما تمام کنم. چیزی نمانده بود که این اتفاق رخ دهد که بنده مطلع شدم و جلوی چنین فاجعه‌ای را گرفتم.» بعضی از خبرنگاران که قبلا این اتهام را از زبان رویانیان شنیده بودند، حتی یک‌بار از او خواستند که این موضوع را مقابل دوربین‌ها عنوان کند اما او در نهایت از مصاحبه تلویزیونی در این زمینه طفره رفت و حاضر به این کار نشد. رویانیان پس از یک بازی حساس که 2 پنالتی گمشده و جنجالی داشت، این حرف را (خصوصی) با برخی نزدیکان در میان گذاشته بود اما حالا اتفاق تازه‌ای افتاده و او بدون ذکر نام و مسابقه مورد نظر که حساس هم بوده، موضوع را رسانه‌ای کرده است. خیلی‌ها معتقدند رویانیان که حالا موضوع را علنی کرده، باید نام داور را به کمیته داوران و ستاد تخلفات حرفهای فوتبال اعلام کند تا در مورد داوری که درخواست رشوه کرده است، تصمیم‌گیری شود. به‌نظر می‌رسد این وظیفه فدراسیون فوتبال است که به‌عنوان مدعی‌العموم از رویانیان توضیح بخواهد و پیگیر این ماجرا باشد؛ ماجرایی که حقیقی‌بودنش هشداری برای جامعه داوری است و البته اثبات‌نشدنش می‌تواند انتقادهای زیادی را از مدیرعامل پرسپولیس به همراه داشته باشد. نکته مهم دیگر به صحبت‌های دایی بعد از بازی با سپاهان برمی‌گردد که گفته بود شماره تلفن و شماره حساب دوستان و اطرافیان قهرمانی را ندارد. حالا یک سؤال مهم وجود دارد؛ اینکه دوستان داوران چه کسانی هستند که از طرف آنها صحبت می‌کنند و درخواست پول می‌دهند؟ پاسخ به این سؤال‌های مهم شاید در آینده، فوتبال ایران را بیش از قبل دچار آلودگی کند.