دوست دارید در اولین روز از هفته‌ی جهانی فضا، درباره‌ی این موشک هیجان‌انگیز بیش‌تر بدانید؟ پس در یک سفر دربستی با فالکون 9 با ما همراه شوید!
* * *
ایستگاه فضایی مثل یک جزیره‌ی عجیب و شگفت‌انگیز در آسمان است. مهمانان این جزیره ممکن است خسته شوند و بخواهند به خانه‌هایشان برگردند، برای همین باید وسیله‌ی نقلیه‌ای برای آن‌ها وجود داشته باشد! از طرف دیگر ساکنان این جزیره به غذا ، لباس و امکاناتی برای زندگی نیاز دارند. وسایل مورد نیاز آن‌ها هر چند وقت یک بار برایشان پست می‌شود. فالکون 9، این وظیفه‌ی مهم را بر عهده دارد.
این موشک 54 متر طول و 3/6 متر قطر دارد. نخستین‌بار این موشک محموله‌ای را در فضاپیمای «دراگون» به ارتفاع 256 کیلومتری زمین فرستاد.
کپسول دراگون برای هفت سرنشین و محموله‌های فضایی، جا دارد!
هر موشک مخزن‌هایی دارد که در حین پرواز از بدنه‌ی اصلی جدا می‌شوند. موتور «مرلین»، موتور مخصوصی است که در موشک‌ها به کار می‌رود. 9 موتور مرلین در فالکون9، فشاری معادل 1/1 میلیون پوند به وجود می‌آورد تا موشک از روی زمین کنده شود. سرعت لازم برای این کار را سرعت پرتاب می‌گویند.
وقتی موشک به ارتفاعی تقریباً برابر ارتفاع هواپیماهای مسافربری می‌رسد، اولین بخش آن جدا می‌شود و در اقیانوس می‌افتد . در این مرحله شتاب گرفتن موشک باعث می‌شود بتواند از نیروی جاذبه‌ی زمین بگریزد و وارد فضا شود. در این مرحله دومین مخزن نیز کنده می‌شود. برای این کار هم از موتور مرلین استفاده می‌شود. خیلی نگران تکه‌های جدا شده نباشید، این بخش‌ها با جی‌پی‌اس قابل ردیابی هستند و معمولاً در آب می‌افتند و جمع‌آوری می‌شوند.
وقتی موشک در فضا در حال حرکت است، دیگر نیازی به دماغه‌ی مخروطی شکل خود که در واقع نوک موشک است، ندارد. چون هوایی وجود ندارد که بخواهد شکافته شود. در این مرحله دماغه از موشک جدا می‌شود و به زمین برمی‌گردد.
حالا وقت جدا شدن فضاپیمای دراگون است. با آتش گرفتن موتورهای فشار، دراگون از بخش دوم موشک جدا می‌شود.
ساختار فرمان پیچیده‌ای با نزدیک شدن فضاپیما به ایستگاه، هدایت آن را بر عهده دارد. یک روبات که به شکل بازو است، آن را به محل نصب می‌کشاند و این یعنی مأموریت به خوبی انجام شد!
حالا وقت بازگشت به زمین است. فضاپیما از ایستگاه حرکت می‌کند و بعد از فرود در آب با هلی‌کوپتر یا کشتی به خانه می‌رود.