در چنین شرایطی، مهم‌ترین دغدغه و اولویت متروی تهران تنها تأمین منابع مالی است؛ به‌گونه‌ای که امروز متخصصان مترو توانایی ساخت ایستگاه تونل و حتی تجهیزاتی که مدت‌ها پیش باید از خارج وارد می‌شد را دارند اما عدم‌تأمین منابع مالی از سوی دولت‌های نهم و دهم سبب شد برنامه توسعه مترو به‌طور کامل محقق نشود.
امروز متروی تهران در 3خط درون‌شهری به‌طور همزمان فعال است. متروی تهران -فرودگاه امام (ره)- پرند در حال ساخت است و متروی شهرهای اقماری نظیر ورامین و گرمسار نیز در حال شروع کار است که این امر نشان می‌دهد توان تخصصی ساخت مترو در این شرکت وجود دارد و حمایت دولت از طریق تأمین بودجه مصوب می‌تواند به این امر سرعت بخشد. با اتکا به این توانایی بومی در حال حاضر متخصصان مترو توانایی ساخت بیش از 80درصد از تجهیزات مترو را دارند و اگر از این بخش حمایت به عمل آید می‌توان سودآوری ارزی فراوانی برای صنعت داخلی انتظار داشت.
از سویی در حال حاضر نزدیک به 60درصد از تجهیزات مترو (شامل واگن‌ها و برخی سیستم ها) در داخل ساخته می‌شود که اگر حمایت‌های دولتی نیز صورت گیرد، این میزان به 80درصد قابل تبدیل است و تنها بخشی از تجهیزات که آن هم صرفه اقتصادی ندارد و تنها در یکی‌دو کشور تولید می‌شود (نظیر سیستم‌های درب واگن ها) باید از خارج وارد شود.
محمد منتظری معاون پشتیبانی شرکت متروی تهران با بیان اینکه توجه به مترو منافع اجتماعی را به همراه دارد، گفت: توسعه مترو منفعت اجتماعی بسیاری به‌دنبال دارد، مترو سبب کاهش 2میلیون لیتر سوخت در روز می‌شود که این میزان براساس قیمت سوخت وارداتی باعث 8میلیارد تومان صرفه‌جویی در مصرف سوخت می‌شود. همچنین مترو روزانه سبب کاهش بیش از 700هزار سفر شهری با وسیله نقلیه می‌شود. بر این اساس توجه به توسعه مترو و حمایت از این بخش در شرایطی که آلودگی هوا، شهر تهران را دربرگرفته اجتناب‌ناپذیر است.
براساس آمار اعلام شده از شرکت مترو، در هر سفر حدود 75صدم لیتر در مصرف سوخت و 27دقیقه در اتلاف وقت صرفه جویی می‌شود. سالانه از همین منبع 350میلیارد تومان در مصرف سوخت صرفه‌جویی می‌شود . از سویی بر پایه طرح‌های مطالعاتی برای تهران 430کیلومتر خطوط مترو مصوب‌شده که شامل متروی شهرهای اقماری نیز می‌شود. اگر ساخت متروی تهران پرند و نیز توسعه خطوط درون شهری را درنظر بگیریم، بالغ بر 500کیلومتر خواهد شد.
کارخانه واگن‌سازی متروی تهران یکی از نمونه‌های خودکفایی است که عملکرد آن حاصل تولیدات داخلی است و تنها برخی تجهیزات کشنده واگن‌های مترو از خارج کشور وارد می‌شود. مهم‌ترین بخش واردات ساخت واگن‌ها قطعاتی نظیر کندانسورها هستند اما بسیاری از تجهیزات نظیر کفپوش‌ها، داکت‌های هوا و سیستم تهویه مطبوع در داخل ساخته می‌شوند. اما بیش از 55درصد واگن‌های دوطبقه و بیش از 45درصد واگن‌های یک طبقه در داخل کشور ساخته می‌شود.
از طرفی برای تولید واگن‌های متروی مشهد نیز قراردادی منعقدشده است. کاری که امروز در کارخانه واگن‌سازی انجام می‌شود در کشور بی‌سابقه است و این کارخانه توانایی پشتیبانی و ساخت واگن‌های مترو را برای 9شهر بزرگ کشور دارد. این کارخانه ظرفیت تولید 20واگن در‌ماه را دارد که درصورت حمایت همه جانبه، در هر‌ماه توانایی تولید و مونتاژ 6واگن دوطبقه و 14واگن یک طبقه را خواهد داشت اما به‌دلیل در اختیار نداشتن فضای کافی 7واگن یک طبقه در بخش بدنه از اراک و 7واگن دیگر از کرمان وارد کارخانه می‌شوند؛ به‌طوری که هر واگن توسط یک تریلر حمل می‌شود. برای ساخت هر واگن دوطبقه 300میلیون تومان و برای هر واگن یک طبقه 220میلیون تومان سرمایه بین تولید‌کنندگان داخلی توزیع می‌شود. این موضوع در واقع رونق بازار داخلی را به همراه دارد.