برای پیروی از شیوه علاقه‌مندان به سینما اگر سراغ هنر نقاشی برویم به‌نظر می‌رسد خالی از لطف نباشد که ابتدا سراغ یک گالری نقاشی با قدمت بیش از 5هزار سال برویم. غار دوشه خرم‌آباد 110نقش را در خود جای داده که به وسیله انسان‌های اولیه روی سنگ‌ها حک شده‌اند.
این غار در روستای کرشوراب از توابع بخش چنگی خرم‌آباد به‌دلیل دوری از عوارض طبیعی از نقاشی‌های چند هزارساله نگهداری کرده و بنابراین می‌توان به وضوح موضوع بسیاری از آنها را دید، مزیتی که در نقاشی‌هایی از این دست گاهی وجود ندارد.
برای ورود به غار باید از غرب تنگه دوشه به بالای کوه رفت.
بلندی سقف تا کف غار در حدود 5متر است. داخل آن به شکل دایره است که انحنای این غار در دره آرش الشتر واقع شده و در گویش محلی به مرسمسا مشهور است. طول غار نزدیک به 70متر، عرض دهانه آن 6متر، پهنای داخل آن 7متر و بلندی دهانه آن 3.70متر است. در کف این غار، تعدادی سنگ چخماق دیده شده است.
این غار در بالای محلی قرار دارد که از آنجا سنگ‌های تراش خورده‌ای را برای ساختمان‌سازی آورده‌اند که نشان می‌دهد، بیشترین سنگ‌های بناها و آثار مهم الشتر یا سنگ قبرها را از این مکان تهیه کرده‌اند. داخل آن به شکل دایره منظم است که انحنای قسمتی از دیواره‌های آن به‌علت پیش‌آمدگی دیواره کوه به هم پیوسته است. بر دیواره غربی غار به جز نقش‌های یادشده، 2کتیبه‌وجود داشته که یکی به کلی از بین رفته و نیمی از دیگری نیز محو شده است.
در این نگاره‌ها نقوش حیوانات به‌صورت نیمرخ است، فقط برخی از صورت‌های انسانی از روبه‌رو و تمام‌رخ نقاشی شده‌اند. ترسیم‌کردن حیوانات به‌صورت نیمرخ روشی است که در دوره‌های گوناگون نگارگری ایران حفظ شده و حتی اکنون نیز این روش ترسیم حیوانات متداول است. آنچه مسلم است و از این نقوش استنباط می‌شود این است که سابقه دیوارنگاری و نگارگری در ایران دست‌کم به دوره نئولیتیک، حجر جدید، یعنی در حدود 4500سال پیش از میلاد می‌رسد.