به گزارش خبرنگار بخش موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری در این مراسم گفت: سالها قبل برای کسب راهنمایی در مورد اثر موسیقی به منزل استاد بختیاری مراجعه کردم و از راهنمایی او بهرهمند شدم.
وی با اشاره به اینکه اهل کرمان است، افزود: مردم کرمان با وجود اینکه با فرهنگ لر و بختیاری آشنایی چندانی ندارند، اما هربار که آلبوم جدیدی از مسعود بختیاری به بازار میآمد با استقبال موسیقیدانان کرمانی همراه میشد. ما با صدای علاءالدین با فرهنگ بختیاری آشنا شدیم و آثار او را زمزمه میکردیم.
ارجمند خاطرنشان کرد: وقتی برای تحقیق رساله دانشگاهی خود نزد عشایر کرمان میرفتم، کسی را نمیدیدم که علاءالدین را نشناسد. رمز ماندگاری وی علاوهبر صدا و تخصص، اخلاق نیک او بود.
این آهنگساز با اعلام اینکه در انتشار آلبوم موسیقی «ویر» همکاری داشته است، گفت: این آلبوم توسط مرکز موسیقی حوزه هنری و حوزه هنری استان چهارمحال و بختیاری تولید شده است و تلاشمان این بود که همزمان با رونمایی این اثر، عرضه آن نیز صورت گیرد؛ اما به دلیل برگزاری رونمایی این آلبوم همزمان با ایام فوت مرحوم علاءالدین، پخش آن را به بعد از محرم و صفر و نزدیک به ایام نوروز در ایران و جهان موکول کردیم.
وی با تشکر از کسانی که در ارائه این آلبوم موسیقی با مرکز موسیقی همکاری داشتند، افزود: از معصومه مهرعلی به خاطر خوانش اشعار آلبوم، اردشیر صالح پور و ارژنگ سیفیزاده که تنظیم این آلبوم را با توجه به اینکه آهنگهای آن با کیفیت نامناسب ضبط شده بود، انجام دادند تشکر میکنم.
ارجمند اضافه کرد: در تعدادی از آهنگهای آلبوم «ویر» شاهد فضای توصیفی هستیم که اتفاق مبارکی در فضای موسیقی محلی ایران است.
مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری در پایان سخنان خود گفت: خوشحالم که فرهیختگان با حضور خود در این مراسم ما را دلگرم کردند و من این شب به یاد ماندنی را در ایام خدمتگذاری به یاد خواهم داشت.
جمشید احمدیفر که سالها به عنوان تهیهکننده در رادیو اهواز فعالیت کرده و سابقه آشنایی با مسعود بختیاری را داشته است، در این مراسم گفت: منطقه بختیاری دشت بزرگی است که هر گوشه آن نوایی دارد.
او اضافه کرد: علاءالدین جواهری در دستگاه هنری بود، زیرا هر زمان که صدای او را ضبط میکردم، علاوهبر استودیو بدنم هم از قدرت صدای او میلرزید.
وی درباره بزرگداشت هنرمندان نیز گفت: امیدوارم تا زمانی که هنرمندان در قید حیات هستند از آنها تقدیر به عمل آید، بهویژه در مورد علاءالدین که متاسفانه تا زمانی که زنده بود چنین قدرشناسی از او انجام نگرفت.
عبدالعلی خسروی - ترانهسرا - در این مراسم با بیان این که باید درباره بهمن علاالدین کتابها نوشت، عنوان کرد: اولینبار در ایزه با بهمن آشنا شدم و با شنیدن صدایش به او گفتم که باید بختیاری بخواند و در موسیقی محلی فعالیت کند.
وی افزود: بهمن علاءالدین تحت تاثیر فروغ فرخزاد میگفت که «تنها صداست که میماند» و من به او میگفتم که صدا هم از یادها میرود. اما زمانه به من ثابت کرد که صدا میماند و جاودانه میشود.
همچنین هوشنگ فرجی - سازنده «مافه گَه» بهمن علاءالدین - درباره این اثر که مربوط به آیین ایل بختیار است، توضیح داد: «مافهگه» بنای یادبودی است که برای کسی که در ییلاق فوت میکند در مناطق گرمسیری ساخته میشود و مختص ایل بختیار است.
وی ادامه داد: زمانی که در ساخت این بنا احساس خستگی میکردم، دکتر اردشیر صالحپور به من روحیه میداد. برای ساخت سقف این بنا نیز 8 معمار با من همکاری کردند، بدون این که چشمداشتی داشته باشند.
سیروس احمدیفر نیز با اشاره به اینکه 20 ترانه با مرحوم بهمن علاءالدین کار کرده است، عنوان کرد: روزهای زیادی را با زندهیاد علاءالدین در کنار رود کارون مینشستیم و بر روی ترانهها کار میکردیم.
وی گفت: سعی میکردیم ترانههایی بگوییم که همپای تهران باشد و دیده شود. هر چند برخی از ترانهها بعدها گل کرد و در همان زمان هم رادیو اهواز هر روز درخواست پخش ترانهها را داشت.
وی در پایان سخنانش غزلی که پس از فوت علاءالدین سروده بود را خواند.
محمدحسین سیفیزاده، از دوستان مرحوم علاءالدین و اساتید موسیقی کشور نیز خاطراتی از آن مرحوم نقل کرد و گفت: از حوزه هنری تشکر میکنم که پس از 4 سال سینه سپر کرد و هزینه چاپ و توزیع این اثر را قبول کرد.
ارژنگ امیرسیفی - آهنگساز - نیز با بیان اینکه نوشتن موسیقی زیرصدایی که از قبل آماده است کار دشواری است، عنوان کرد: سعی میکردم در ویرایش صدای بهمن علاءالدین کلمهای از بین نرود.
اسفندیار علاءالدین - برادر زندهیاد بهمن علاءالدین - نیز با بیان این که سالها است که آخرین یادگار برادرم برای چاپ و توزیع معطل مانده بود، اظهار کرد: با همت دکتر اردشیر صالحپور و همکاری مسوولان حوزه هنری، دکتر پیروز ارجمند و آقای حیاتی سرانجام پس از چهار سال این مجموعه به چاپ میرسد.
وی ضمن تشکر از صالحپور برای همراهی و همکاریاش گفت: ایشان از اولین روز خاکسپاری برادرم همراه ما و حتی جلوتر از ما بود و با دلسوزی و علاقهمندی زیاد ما را راهنمایی میکرد.
علاءالدین خاطرنشان کرد: نکتهای که گفته نشد این بود که آلبوم موسیقی «ویر» اولینبار توسط برادرم در خانه شخصی علی حافظی خوانده شد و در یک دستگاه ضبط صوت خیلی معمولی ضبط شد و به قدری این ضبط بیکیفیت بود که ما فکر نمیکردیم امکان داشته باشد بتوانیم آلبومی از آن تهیه کنیم.
وی گفت: خانواده سیفیزاده به من و خانوادهام در احیا و تنظیم این آلبوم بسیار کمک کردند و باعث شدند تا این اثر خلق شود.
در پایان این مراسم، از جمشید احمدیفر، منصور قنادپور، عبدالعلی خسروی و سیروس احمدیفر به عنوان شخصیتهای تاثیرگذار در زندگی زندهیاد بهمن علاءالدین تجلیل شد.
همچنین لوح سپاس و تقدیر به خانواده بهمن علاءالدین، علی حافظی، مهیار طریهی، ارژنگ سیفیزاده، نوشین پاسدار، سهیل صادقی، علیرضا دریایی، مرتضی صنایعی، سهیل رزاقی، حاله سیفی زاده، سارنگ سیفیزاده، معصومه مهرعلی و محمدحسین سیفیزاده اعطا شد.
همچنین در بخشهایی از این مراسم، علی حافظی به نینوازی پرداخت که رحیم عدنانی، خواننده و مدیر موسیقی اداره کل ارشاد چهار محال و بختیاری او را همراهی میکرد.