به گزارش رویترز موشک با نوارهای سفید و سرخ "ماموریت مدارگرد مریخ" که از ساحل جنوب شرقی هند پرتاپ شد و دنباله‌ای آتشین در آسمان به جای گذاشت، قرار است در سپتامبر آینده به مدار مریخ برسد.
ماموریت‌های اکتشافی مریخ تا به حالی میزان بالای شکست داشته است، و موفقیت هند در این زمینه باعث تقویت غرور ملی هندی‌ها خواهد شد، به خصوص پس از آنکه ماموریت مشابهی بوسیله چین در سال 2011 به شکست انجامید.
ک. رادهارکریشنان، رئیس "سازمان پژوهش فضایی هندی"(ایسرو) (ISRO) که تحت کنترل دولت است، پس از اینکه سفینه فضایی با موفقیت در مدار زمین قرار گرفت، گفت "تیم ایسرو انتظاراتی را که ملت از آنها دارد، برآورده خواهد کرد. این سفر تازه آغاز شده است. مرحله سخت این ماموریت در بعد است."
برنامه فضایی هند 50 سال پیش شروع شد و پس از آنکه قدرت‌های غربی در پاسخ به آزمایش سلاح‌های هسته‌ای در سال 1974 تحریم‌هایی را بر هند اعمال کردند، به سرعت توسعه یافت و دانشمندان واداشته شدند که تکنولوژی پیشرفته موشکی بسازند. پنج سال پیش ماهواره هندی چاندرایان شواهدی از وجود آب بر روی ماه را پیدا کرد.
موفقیت نسبی هند در فضا بر خلاف نتایج متغیری بوده است که در صنعت هوا- فضا به دست آورده است. سازمان دولتی هندوستان آئروناتیکز از اوائل دهه 1980 به دنبال ساخت یک هواپیمای جنگنده سبک بوده است بدون اینکه تا به حال موفقیتی به دست آورده باشد.
راجسواری پیلای راجاگوپالان، پژوهشگر ارشد در بنیاد پژوهشی آبزرور می‌گوید: "نکته این است که ما اساس تکنولوژیک خوبی برای ساخت ماشین داریم ، اما ساخت جت جنگنده را باید فراموش کرد."
هدف از این ماموریت بررسی سطح مریخ و ترکیب معدنی ان و نیز جستجوی جو آن از لحاظ وجود متان، ماده شیمایی مه قویا با حیات بر روی کره زمین ارتباط دارد، است. اندازه‌گیری‌های اخیر بوسیله مریخ‌گرد ناسا، "کنجکاوی"، نشان می‌دهد که فقط مقادیر اندکی از این ماده بر روی مریخ وجود دارد.
برنامه فضایی هند انتقاداتی را هم در این کشور که با فقر و کمبود برق درگیر است، و اکنون شدیدترین کاهش رشد اقتصادی در یک دهه اخیر را تجربه می‌کند، برانگیخته است.
هند مدت‌ها است که این استدلال را مطرح کرده است که تکنولوژی ایجادشده در برنامه فضایی کاربردهای عملی در زندگی روزمره هم دارد.
سوسمیتا موهانتی، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل Earth2Orbit، نخستین شرکت فضایی خصوصی هند می‌گوید: "برای کشوری مانند هند این برنامه تجملی نیست، ضروی است."
او استدلال می‌کند که ماهواره‌ها کاربردهایی از پخش برنامه‌های تلویزیونی تا پیش‌بینی آب و هوا برا مدیریت بلایای طبیعی دارند.
این ماموریت به طور قابل ملاحظه‌ای ارزان‌تر از برخی از برنامه‌های پرخرج‌تر هند، از جمله طرح 340 میلیون دلاری ساخت بزرگترین مجسمه جهان در گجرات، است.
تحلیل‌گران می‌گویند هند می‌تواند با تکنولوژی ارزان‌قیمتش می‌تواند سهم بیشتری در بازار 304 میلیارد دلاری فضایی جهان به دست آورد. این سفینه اکتشافی مریخ برای هند 4.5 میلیارد روپیه (73 میلیون دلار) خرج برداشته است، که نسبت به هزینه سفینه مشابه ناسا با نام MAVEN که قرار است در این ماه به فضا پرتاب شود، بسیار پایین‌تر است.
به گفته کارشناسان هندی ایسرو سفینه‌اش را طوری طراحی کرده است شش یا هفت بار به دور کره زمین بچرخد تا شتاب لازم برای گسیل‌شدن به سوی مریخ پیدا کند.
هزینه فرستادن گرم وزن به فضا برای هند معادل 1000 روپیه (16.20 دلار) است که کمتر از یک دهم هزینه‌ای است که ناسا صرف می‌کند.
البته برنامه فضایی هند هنوز با چالش‌هایی روبروست، ا زجمله نیاز به وارد کردن قطعات و نبود سیستم مانیتورینگ فضای عمیق که در نتیجه هند برای مشاهده سفینه مدارگردش هنگامی که به مریخ نزدیک می‌شود، باید به آمریکا اتکا کند.