بنابراین بهتر است دستکم برای دیدن دریاچههای ایرانزمین کمی عجله کنیم چراکه ممکن است بعدها زیبایی آنها را فقط در عکسها و کتابها ببینیم.دریاچه گهر در استان لرستان که آنرا نگین زاگرس مینامند نگین رشتهکوههای اشترانکوه نیز لقب گرفته است. با وجود اینکه دیدنش ساعتها کوهپیمایی نیاز دارد اما سالانه 70هزار گردشگر مشتاق راهی ارتفاع 2هزار و 350متری کوههایی میشوند که آنرا دربرگرفته است. شاید همین بالانشینی گهر باعث شده هر کسی رنج سفر را بهخود هموار نکند و این ویژگی تا حدی موجب بکر و دستنخورده بودن آن شده است.
ساحل دریاچه با 1700متر بلندا و 400 تا 800 متر پهنا گاهی میزبان گردشگرانی است که برخلاف دیگران با کیسههای خالی میآیند و با کیسههای پر از زبالههای دیگران بر میگردند. بنابراین گهر افزون بر بکر بودن هرازگاهی نیز تمیز و پاکیزه میشود. گهر
2 بخش دارد به این معنی که اگر از الیگودرز به سمت گهر بروید ابتدا گهر کوچک را با طولی در حدود ۵۰۰متر و عرضی در حدود ۱۵۰متر میبینید سپس به گهر بزرگ در مرز شهرستان دورود میرسید ولی اگر از دورود حرکت کنید پس از کمی پیاده روی به سمت کیگوران به دریاچه گهر بزرگ در الیگودرز میرسید.
اطراف نگین زاگرس به لحاظ پوشش گیاهی بسیار غنی است. برای نمونه با کمی گشت وگذار در کنارههای این دریاچه میتوان درختانی مانند بلوط، بید، بادام، پستهوحشی، گلابی وحشی، چنار، نارون، بلوط مازو، گردو، انجیر، زبانگنجشک، سیب، زالزالک، ارژن، کنار کهور، انار، گز و موی وحشی را دید.
گهر آبشخور برخی حیوانات نیز هست. در اطراف آن حیواناتی مانند بز، قوچ، آهو، کل، پلنگ، گرگ، گراز، خرس قهوهای، کفتار، روباه، شغال، خرگوش و انواع پرندگان مانند عقاب، کبک، شاهین، تیهو و داخل آن نیز آبزیانی مانند مارماهی، لاک پشت، قورباغه و ماهی قزل آلای رنگین کمان و خال قرمز زندگی میکنند.اگر برای دیدن دریاچه گهر راهی شهرستان دورود میشوید سراغ 2رود زیبای این شهر را نیز از مردمان خونگرم آن بگیرید.