به گزارش خبرگزاری مهر، متن جلسه درس اخلاق این هفته آیت الله جوادی آملی در پی می آید:
مقصود از اخلاص، تنها پرهیز از ریا نیست، پرهیز از اختلاف هم است، یعنی درون ما باید با هم هماهنگ باشند؛ این نزاع درونی آن شوکت، جلال و شکوه انسانی را می‌گیرد، همان‌طوری که اختلاف دربیرون باعث زوال شکوه و جلال است در درون هم اگر بخش‌های اندیشه و انگیزه با هم درگیر باشند و یا وهم و خیال با عقل درگیر باشند و یا شهوت و غضب با عقل عملی درگیر باشند، آنگاه شکوه انسانیّت و جلال و جمال انسانیّت رخت برمی‌بندد
آیت الله جوادی آملی در فراز دیگری از فرمایشات خود به آثار وجود نفس اماره در انسان اشاره کرد و اذعان داشت: در درون افراد برخی از قوا به زشتی امر می‌کنند، برخی از قوا از خوبی نهی می‌کنند، مثلا نفس امّاره بالسّوء امر به منکر می‌کند، وقتی امر به منکر کرد نهی از معروف می‌کند، با وجود چنین نیرویی آن جلال و شکوه نفس رخت برمی‌بندد و دیگر روح آدمی آن عزّت و جلال را ندارد، عزّت را خدای سبحان بهره مردانی قرار داد که هم حُسن فاعلی دارند؛ مؤمن خوبی‌اند, هم حُسن فعلی دارند؛ عمل خوب انجام می‌دهند.
وی با بیان این مطلب که " عزّت تنها برای خداست" اظهار داشت: عزّت تنها برای خداست و راه عزیز شدن هم داشتن اعتقاد طیّب و طاهر از یک سو و عمل صالح و شایسته از سوی دیگر است. اگر کسی خواست عزیز بشود منبع عزّت، ذات اقدس الهی است، اما این عزّت که برای ذات اقدس الهی است در دسترس همه هست با دو عنصر محوری: یکی داشتن عقیده طیّب و طاهر و دیگری داشتن عمل صالح.
این مفسر قرآن خاطر نشان کرد: اگر کسی بخواهد عزیز بشود چه اینکه همه ما چنین خواسته‌ای داریم اوّلین راهش این است که ما اختلاف درونی نداشته باشیم.
آیت الله جوادی آملی در پایان مراقبه دائمی را توصیه فرموده و بیان داشت: در بحث‌های اخلاق هیچ چاره نداریم مگر اینکه دائماً مراقب باشیم. ما کاملاً می‌توانیم امّاره بالسّوء را امّاره بالحُسن کنیم. برای اینکه نفس مسوّله را که گرفتار تلبیس و تدلیس است دچار تصدیق کنیم راه وجود دارد، به این شرط آنکه نیروهای درونی ما از یک آگاهی برخوردار باشند.
وی افزود: اگر ما به این نیروهای درونی رسیدیم، چیز یاد آنها دادیم، خیال را کنترل کردیم، واهمه را کنترل کردیم در بخش اندیشه و علم، شهوت و غضب را رام کردیم، در بخش انگیزه، به هر چیزی دل نبستیم، هر چیزی را به خاطر نسپردیم، این قوا می‌توانند عالِم بشوند و علت‌یاب بشوند و به رهبری عقل حرکت کنند.