بیمهشدگان سازمان بیمه سلامت اصلیترین گروه مراجعهکننده به بیمارستانهای دولتی هستند و بیشترین آسیب را از نابسامانی در این بیمارستانها تحمل میکنند. یکی از این بیمهشدگان درباره کیفیت خدمات بیمارستانهای دولتی میگوید: با اینکه هرماه برای خودم و خانوادهام حق بیمه درمان پرداخت میکنم اما متأسفانه وقتی به یک بیمارستان دولتی مراجعه میکنم با چنان برخورد نامناسبی روبهرو میشوم که ترجیح میدهم هر چه سریعتر بیمارستان را ترک کنم.
از یک سو کمبود امکانات درمانی در این بیمارستان آزاردهنده است و از سوی دیگر همراه بیمار باید بسیاری از اقلام مورد نیاز را نقدا خریداری کرده و به پرستاران بخش بدهد تا مثلا سرم بیمارش را تزریق کنند. بعد از همه اینها هم وقت تسویه حساب که میرسد سهم زیادی از هزینهها را نیز باید شخصا از جیب پرداخت کنیم. در این شرایط میخواهم بدانم پوشش بیمهای خدمات درمانی (سازمان بیمه سلامت) چه فایدهای به حال ما دارد؟
بیمارستانها طلبکارند
بیمارستانهای دولتی از سازمان بیمه سلامت طلبکارند و مبلغ این طلب ماهبهماه و یا روزبهروز بالا میرود و پرداختها معمولا با تأخیرهای زیاد انجام میشود. انوشیروان محسنی بندپی، مدیرعامل سازمان بیمه سلامت درباره بدهی سازمان بیمه سلامت گفت: در حال حاضر این سازمان به مراکز درمانی 2هزار و 400میلیارد تومان بدهی دارد و توان پرداخت این بدهیها در حال حاضر وجود ندارد. در این میان بیمارستانهای دولتی دانشگاهی 700میلیارد تومان از سازمان بیمه سلامت طلب دارند که لازم است این مبلغ هر چه سریعتر پرداخت شود.
این اعداد و ارقام نشان میدهد که سازمان بیمه سلامت بدهکارترین سازمان بیمهای کشور است و همین بدهیهای انباشته سبب شده تا پذیرش بیمهشدگان توسط بیمارستانهای دولتی با دشواریهایی همراه باشد و از سوی دیگر باعث شده بیمارستانها نتوانند هزینههای جاری خود را پرداخت کنند و ایندو در مجموع باعث کاهش کیفیت این بیمارستانها شده است.
بیمارانی که با در دست داشتن دفترچه سازمان بیمه سلامت (خدمات درمانی) به بیمارستانهای دولتی مراجعه میکنند باعث افزایش طلب بیمارستانها میشوند و مدیران و کارکنان بیمارستانها هم این نکته را میدانند که هر خدماتی به این بیمهشدگان ارائه دهند ممکن است تا ماهها و حتی سال بعد نتوانند پول خدماتشان را دریافت کنند. در این معادله بعید نیست بیمارستانهای دولتی به پذیرش بیمهشدگان سازمان بیمه سلامت تمایلی نشان ندهند.
تزریق و توزیع پول به بخش سلامت
یکی از راههای کنترل مشکلات بخش درمان و سلامت تزریق و توزیع بودجه به این بخش است. در حال حاضر لایحه پیشنهادی بودجه سال 93از سوی دولت به مجلس فرستاده شده و بهزودی از سوی کمیسیون تلفیق مورد بررسی قرار میگیرد. رسول خضری، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت که بودجه سلامت سال93 نسبت به امسال 14درصد رشد داشته است. او در گفتوگو با خبرگزاری مجلس توضیح داد: با وجود آنکه برخیها بر این باورند که بودجه امسال سلامت 14درصد رشد داشته است اما با کمی بررسی متوجه خواهیم شد این مبلغ بسیار ناچیز است.
بخشی از 14درصدی که به بودجه سلامت اضافه شدهباید به بدهیهای وزارت بهداشت اختصاص یابد زیرا این وزارتخانه به مجموعههای زیر پوشش خود مبالغی را بدهکار است که با احتساب آنها میتوان گفت تنها 6درصد به بودجه سلامت افزوده شده است که این میزان بودجه نمیتواند دردی از بخش بهداشت و درمان دوا کند. در بحث و بررسی لایحه بودجه 93در حوزه سلامت برخی نیز معتقد بودند که بودجه در این بخش افزایش یافته است اما من معتقدم که این افزایش تنها بخش کوچکی از مشکلات را میتواند رفع کند. درصورتی که رویه پیشگرفته شده از سوی دولت برای حل مشکلات و معضلات درمان کشور با این دسته اعداد و ارقام برنامهریزی شده باشد هیچ بعید نیست که مشکلات سالهای گذشته سال آینده هم گریبان مردم را بگیرد.
دفترچههای بیخاصیت
تلاش برای اعتباربخشی به دفترچههای درمان هم پیشنهادی است که از سوی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای حل مشکلات بخش سلامت ارائه شده است. سیدحسن قاضیزاده هاشمی، معتقد است که تلاش برای اعتباربخشی به دفترچههای بیمه تنها راه نجات مردم از چنگال هزینههای سرسامآور درمان است. در فرصتی که در پی اجرای قانون هدفمندی یارانهها پیش آمده باید یک بیمه یکسان با عمق مناسب برای همه مردم ایجاد کرد و اگر این کار انجام نشود بهزودی با مشکلات غیرقابل حل و پیچیدهای در این بخش روبهرو خواهیم شد. درصورتی که تمامی بیمههای پایه درمانی بهصورت یکسان به ارائه خدمات به بیمهشدگان اقدام نکنند ضرر و زیانی که متوجه مردم میشود روزبهروز افزایش خواهد یافت و شاهد افزایش بار بیماریها خواهیم بود.