سالن کوچک فرهنگسرای ابن سینا در شامگاه یکی از آخرین روزهای پاییز سرد سال 92میزبان تعداد زیادی از هنرمندان، مدیران و چهرههای سرشناس بود که برای تقدیر از خواننده خوشصدای آلبوم عاشورایی «وداع» در این فرهنگسرا گرد هم آمده بودند. در میان حاضران در سالن علاوه بر مدیران شهرداری تهران، میشد چهرههایی مانند حجتالاسلام سیدمحمود دعایی مدیر مسئول روزنامه اطلاعات، هوشنگ کامکار، سیدمحمد ساداتاخوی، سیدعباس سجادی، رامین کاکاوند، فاطمه راکعی و... را دید.
احمد مسجدجامعی جزو آخرین کسانی بود که در مراسم تقدیر از سراج روی صحنه رفت و در سخنانی کوتاه گفت: او در فضا و مکتبی رشد کرده که با صفای باطنی پدرش همراه بوده است. خانواده ارجمند این خواننده همیشه در قالبهای جدید عزای سیدالشهدا(ع) را عرضه کردند. البته سراج هم خوانندهای است که همیشه در کارش متانت و استواری دارد و نقطه اوج آثارش با نام حضرت سیدالشهدا(ع) عجین شده است.
سخنان حجتالاسلام شهاب مرادی هم در این چند جمله خلاصه شد: سراج الگویی مناسب برای کسانی است که هنر را برای هنر نمیخواهند، چرا که هنر او جهتدار و مفهومگراست و تاکنون آثاری فاخر و ارزشمند خلق کرده است. روحانی دیگر که در تمجید از هنر سراج سخن گفت، دعایی بود. او به نقل از یکی از دوستانش شهادت داد سراج هنر و موسیقی را یک عبادت میداند و هرگز در صحنه اجرا بدون وضو حاضر نمیشود.
سهیل محمودی در سخنانی مفصل از خاطرات خود با سراج، خریدن آلبوم وداع در اوایل دهه 60و خواندن اشعار عمان سامانی گفت و افزود: آقای سراج بدانید کاری که شما انجام دادید اجری مشکور است که هرگز از ذهن مردم پاک نمیشود؛ نسلی که همراه شما با انقلاب اسلامی رشد کرد نسلی بود که با اعتقادش کار و با همین اعتقاد ارزشمند زندگی کرد؛ اعتقادی که با پول و تطمیع هنرمندان بهدست نیامد و تبدیل به هنر فرمایشی نشد.
ایرج نعیمایی مدرس و آهنگساز موسیقی در این برنامه به تجلیل از مقام هنری سیدحسامالدین سراج پرداخت. وی با اشاره به اینکه هر چه دایره وجودی هنرمند گستردهتر باشد، بهطور حتم بهروز ماندن آن هم گستردهتر خواهد شد، خاطرنشان کرد: در این بین شخصیتی مانند حسامالدین سراج بیش از آنکه مدیون زحماتش در حوزه موسیقی و معماری باشد، مدیون حالتهای درونی و معرفتهای سلوکی است.
پیروز ارجمند مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری با ذکر خاطرهای از سالهای دور، دلیل جمع شدن هنرمندان در سالن فرهنگسرای ابنسینا را تواناییهای سراج دانست؛ هنرمندی که از نینوا تا وداع را خلق کرده است. به گفته ارجمند، سراج همواره مشی اعتدال را رعایت و از افراط و تفریط دوری میکند. این خواننده و آهنگساز متواضع نخستین هنرمند پس از انقلاب است که به زیباییشناسی در هنر اهمیت داد؛ انسانی جستوجوگر و پویاست و با آزادگی و آزادمنشی هنرش را نفروخت.
نوبت به سراج که رسید، او ابتدا از سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران برای برگزاری مراسم بزرگداشت پرده عشاق تقدیر کرد و با اشاره به تولید آلبوم وداع افزود: خدا را شکر میکنم شمعی روشن شد تا عدهای از هنرمندان در پرتو حضرت سیدالشهدا(ع) پر بزنند. وقتی روی صحنه اعضای ارکستر را میدیدم که گریه میکنند برایم عجیب بود؛ موضوعی که تا به حال در کنسرتهایم ندیده بودم. ما باید به این موضوع توجه داشته باشیم که موسیقی هم میتواند در فضاهای دینی وجود داشته باشد.
این خواننده موسیقی سنتی در بخش پایانی سخنان خود از اصغر فردی گوینده اشعار آلبوم وداع تقدیر کرد و با اشاره به نحوه آشنایی خود با اشعار عمان سامانی گفت: مرحوم پدرم به عمان سامانی ارادت داشت و در سنین کودکی و نوجوانی برای ما عمان میخواند و اشک میریخت. البته در سنین نوجوانی که سنتور مینواختم با خودم عهد کردم اگر روزی در موسیقی به جایی رسیدم، روی اشعار عمان کار کنم و این توفیق حدود 15سال بعد به من داده شد. اهدای لوح یادبود تجلیل از مفاخر حسینی شهر تهران، نوحهخوانی حاج علی انسانی، اجرای چند قطعه موسیقایی و پخش چند کلیپ ازجمله برنامههای اجرا شده در مراسم پرده عشاق (تجلیل از سیدحسامالدین سراج) بود که شامگاه دوشنبه 25آذرماه در فرهنگسرای ابن سینا برگزار شد.