لایوساینس ژورنال "ساینس" پنجشنبه 19 دسامبر اعلام کرد پژوهش درباره ایمنیدرمانی سرطان - هر چند هنوز در مراحل مقدماتی است- مهمترین پیشرفت علمی سال 2013 است.
دبیران ژورنال ساینس می‌نویسند ایمنیدرمانی سرطان در حال ایجاد یک تغییر پاردایمی در شیوه تفکر پژوهشگران درباره درمان این بیماری است. ایمنیدرمانی سرطان به جای هدف قرار دادن خود تومور، دستگاه ایمنی فرد را برای مبارزه با سرطان به کار می‌گیرد.
به گفته این دبیران امسال کارآزمایی‌هایی که انواع متفاوت ایمنیدرمانی سرطان را به آزمون گذاشته بودند، به نتایج امیدبخشی رسیدند و امکانات بالقوه عمده‌ای برای درمان بیماران را مطرح کردند.
تیم آپنزلر، دبیر ارشد اخبار "ساینس" در این باره گفت: "متخصصان سرطان متقاعد شده‌اند که شاهد ایجاد الگوی جدیدی برای درمان سرطان هستند."
آپنزلر تاکید کرد که پزوهش درباره ایمنیدرمانی سرطان هنوز در مراحل تجربی است، و همه افرادی که این نوع درمان را دریافت کرده‌اند، از آن سود نبرده‌اند. او گفت: "نباید درباره منافع فوری این روش درمانی اغراق کرد."
در یک نوع ایمنیدرمانی که درمان با سلول T نامیده می‌شود، سلول‌های T - نوعی سلول سفید خون- فرد را می‌گیرند و با مهندسی ژنتیک رمز ژنتیکی آین سلول‌ها را طوری تغییر می‌دهند که آنها بتوانند سلول‌های سرطانی را شناسایی کنند و هدف قرار دهند.
پژوهشگران در ماه مارس امسال در ژورنال Science Translational Medicine نتایج یک بررسی کوچک بر روی پنج فرد بزرگسال مبتلا به "لوسمی حاد"- نوعی سرطان خون که در بزرگسالان اغلب مرگبار است- را منتشر کردند. سرطان سه نفر از این بیماران با درمان با سلول- T فروکش کرد.
به گفته دبیران "ساینس" در ماه کنونی نیز نتایج یک بررسی بزرگتر بر روی 75 کودک و بزرگسال مبتلا به لوسمی نشان داد که درمان با سلول T باعث فروکش بیماری در 45 نفر از این بیماران شده است، هر چند بیماری در برخی از این افراد بعدا عود کرد.
یک نوع دیگر ایمنیدرمانی سرطان با "مهاربرداری" (unblocking) سلول‌های T عمل می‌کند تا این سلول‌ها بتوانند تهاجمی تمام‌عیار بر سلول‌های سرطانی را انجام دهند. این کار از طریق پادتن‌های یا آنتی‌بادی‌هایی انجام می‌شود که یکی از آنهاanti-CTLA-4 و دیگری anti-PD-1 نام دارد.
به گفته پژوهشگران در یک بررسی که تاثیر anti-PD-1 را در تقریبا 300 نفر دچار انواع متفاوت سرطان به آزمایش گذاشته بود، در 31 درصد بیماران مبتلا به ملانوم، و 29 درصد بیماران مبتلا به سرطان کلیه، اندازه تومور دست کم تا نصف تحلیل رفت.
جنیفر کوزین- فرانکل، گزارشگر ژورنال "ساینس" در این باره نوشت: "برای پزشکانی که به از دست دادن بیماران دارای سرطان پیشرفته عادت کرده بودند، این ارقام امیدواری‌هایی را برمی‌انگیزد که تا چند سال پیش قابل‌تصور نبود."
اما پژوهشگران هنوز نمی‌دانند چرا برخی از بیماران به این درمان پاسخ می‌دهند، و دیگران نه. به گفته کوزین فرانکل پژوهش‌های آینده ممکن است به پاسخ دادن به این پرسش، و نیز ایجاد درمان‌های نیرومندتر، یاری برساند.