28 صفر سالروز رحلت حضرت رسول گرامی اسلام (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) دومین امام شیعیان است که سوگواری آن هر سال گسترده تر از سال های قبل برگزار می‌شود.
براساس گزارش های خبرنگاران ایرنا، سوگواری 28 صفر ویژه کشورهای اسلامی نیست و گستره آن آمریکا، کشورهای مختلف اروپایی و غیرمسلمان در آفریقا را نیز در بر می‌گیرد.
هر چند بیشترین جلوه این آیین سوگوارانه در جهان اسلام از جمله پاکستان، مصر تاجیکستان، افغانستان، جمهوری آذربایجان و سراسر ایران نمودار می شود، ولی بسیاری از کشورهای دور از کانون زایش اسلام، نیز شاهد آیین های خاص و ناب سوگواری رحلت حضرت رسول (ص) هستند.
کشورهای آفریقایی مرکز اقلیت های پرشمار مسلمانان از جمله شیعیان هستند که این آیین را برگزار می کنند.
جمعیت مسلمانان در کشورهای مختلف با برگزاری مراسم ویژه برگرفته از رسوم اسلامی، آیین ها و شیوه های ملی و بومی این مراسم را برگزار می‌کنند.
جمعیت شیعه در کشورهای مختلف بویژه ایران و پاکستان با دسته های مرثیه خوانی، عزاداری خیابانی، مجالس تعزیه و سخنرانی، در سوگ رحلت حضرت رسول (ص) و امام حسن مجتبی (ع) می نشینند.
براساس گزارش های ایرنا، اهل سنت در کشورهای اسلامی و غیراسلامی با تدارک مجالس بزرگ عزاداری و تاسی به آموزه های پیامبر گرامی اسلام، یاد آن حضرت محمدبن عبدالله (ص) را گرامی می دارند.
هرچند برخی علمای اهل سنت 12 ربیع الاول را زمان رحلت حضرت رسول می دانند، ولی اهل سنت در سوگواری 28 صفر نیز مشارکت گسترده دارند.
افزون بر سینه زنی و نوحه خوانی در ایران، بیشترین نمادهای سنتی عزاداری 28 صفر بین مسلمانان در کشورهای آفریقایی و همچنین افغانستان و پاکستان دیده می‌شود که از جمله آن می توان به مصیبت خوانی زنجیره ای، زمزمه غم و شعرخوانی های قدیمی در این زمینه اشاره کرد که نمادهایی از سوگواری مسلمانان در کشورهای اسلامی و غیر اسلامی برای شب و روز 28 صفر است.
مسلمانان در ایران نیز در تمامی شهرها آیین ویژه رحلت پیامبر گرامی اسلام (ص) و حضرت امام حسن (ع) را با نوحه خوانی، مجالس ذکر مصیبت و بیان وقایع صدر اسلام برگزار می‌کنند.
شیعیان به تاسی از حضرت فاطمه زهرا (س) اشک ریختن را فضیلت بزرگ 28 صفر می‌دانند.
در این باره أنس بن مالک روایت می‌کند: چون از تدفین پیغمبر صلّی الله علیه و آله فارغ شدیم، حضرت فاطمه علیها السّلام سوی من آمد و گفت «چگونه توان شما همراهی کرد که خاک به صورت پیغمبر خدا صلّی الله علیه و آله بریزید» و سپس گریستند.