براساس گزارش فاکس‌نیوز، این آبشار که به دلیل رنگ سرخش به آبشار خون شهرت دارد، از ارتفاعی به بلندی ساختمانی پنج‌طبقه از بالای صفحه یخی تایلور به درون دریاچه‌ای به نام بونی می‌ریزد و رنگ سرخ آن، نمای این آبشار را در میان صفحه یخی به رد زخمی باریک تبدیل کرده است.
مرکز اسمیتسونیان برای کشف دلیل سرخی این آبشار گروهی از محققان را به دره مک‌موردو در پشت این آبشار فرستاد. این آبشار در سال 1911 توسط زمین‌شناسی که در پروژه اکتشافی رابرت فالکن اسکات حضور داشت کشف شده‌است و در ابتدا تصور این بود که جلبک‌ها عامل سرخی آب آن هستند. سپس آهن عامل اصلی سرخی آب آبشار خون شناخته شد، اما داستان سرخی این آبشار داستانی گیج‌کننده‌تر دارد: درحدود دومیلیون سال پیش صفحات یخی در شرق آنتراکتیکا دریاچه‌های نمکی را پوشش داده بودند و کپسول آبی زمانداری را در عمق 396 متری از سطح زمین ایجاد کرده‌بودند.
آب این دریاچه‌ها بسیار شورتر از آن بود که یخ بزند، هیچ تماسی با هوا نداشت و بدون اکسیژن بود. زمانی که این آب منفذی برای نفوذ به سطح صفحه یخی را به دست آورد، آب آهن‌دار سرانجام به اکسیژن دست یافته و دچار زنگ‌زدگی شد، به این شکل آب این آبشار به رنگ سرخ درآمد.