به گزارش ایسنا، دکتر جان زالاشویچ از محققان زمین‌شناسی دانشگاه لستر تأکید می‌کند: حیوانات دایم در حال تکامل هستند و با تطبیق دادن خود با شرایط محیطی، امکان بقا و تولید مثل را فراهم می‌کنند.
در دوره کرتاسه که دایناسورها زندگی می‌کردند، پستانداران بسیار کوچکی در ابعاد یک موش وجود داشتند، اما با وجود دایناسورها، این پستانداران امکان رشد و تکامل چندانی نداشتند؛ پس از انقراض دایناسورها، این پستانداران تکامل یافتند.
به گفته زالاشویچ، موش‌ها می‌توانند در آینده نه چندان دور رشدی معادل کاپی‌بارا (capybara) پیدا کنند و در صورت مهیا شدن شرایط محیطی، ابعاد این جوندگان کوچک به اندازه یک گاو نیز خواهد رسید!
(کاپی‌بارا بزرگ‌ترین جونده جهان در ابعاد یک گوسفند حدود 80 کیلوگرم وزن داشته و در آمریکای جنوبی زندگی می‌کند)
بزرگ‌ترین جونده شناخته شده جهان Josephoartegasia monesi نام دارد که سه میلیون سال قبل منقرض شد؛ این جونده یک تن وزن داشته و از یک گاو نر نیز بزرگ‌تر بود و کاپی‌بارا خویشاوند امروزی این جونده غول پیکر محسوب می‌شود.
تطبیق پذیری بالای این جونده با شرایط محیطی می‌تواند شرایط را برای تبدیل شدن موش‌ها به ابر جوندگان غول‌پیکر و گونه غالب بر روی زمین فراهم کند.