در این صورت اگر به فکر ترک این رفتارها افتاده‌اید، به این خبر محققان توجه کنید که ممکن است ایده‌های مفیدی در این باره به شما بدهد. آنها می‌گویند بهتر است از خیر برنامه‌ریزی و ترک هرکدام، به ترتیب و فکرهایی مشابه این بگذرید، چون بررسی‌های آنها نشان داده که ترک رفتارهای ناسالم، همه با هم بهتر جواب می‌دهد تا یکی یکی.
به گزارش رویترز، در این مطالعه تعدادی از افراد سیگاری، که فشار خون داشتند و باید مصرف نمک خوراکی‌شان را محدود می‌کردند و بیشتر ورزش می‌کردند، انتخاب شدند.
برنامه یک گروه این بود که همه این تغییرات را یک‌باره بدهند و آن را تا 18 ماه ادامه دهند و برای یک گروه برنامه‌ای گذاشتند که هر 6 ماه یک بار، یکی از این تغییرات مثبت را شروع کنند؛ یعنی ترک سیگار، کم کردن نمک مصرفی و ورزش کردن به میزان حداقل 10 هزار قدم در هفته. (البته آنها قرار نبود قدم‌هایشان را خود بشمارند! آنها وسیله کوچکی را، به نام «پدومتر»، هنگام پیاده‌روی با خود حمل می‌کردند که تعداد قدم‌ها را به صورت خودکار ثبت می‌کند.)
همه این افراد قبل از شروع برنامه در جلسات مشاوره شرکت کردند و همه‌شان تصمیم گرفته بودند که این رفتارهای ناسالم را کنار بگذارند. یک گروه شاهد هم در این برنامه وجود داشت که برای آن هیچ برنامه خاصی در نظر گرفته نشده بود، جز این‌که در پایان کار وضعشان با وضع دو گروه دیگر مقایسه شود.
نتیجه نهایی این برنامه‌ها این بود که گروه اول در هر 3 مورد، یعنی ترک سیگار، محدود کردن نمک و ورزش کردن، به‌طور قابل ملاحظه‌ای از دو گروه دیگر موفق‌تر بود. مثلاً در مورد ترک سیگار، در بین افراد گروه اول 20 درصد موفق بودند، گروه دوم 17 درصد و گروه سوم، تنها 10 درصد. جمع‌بندی این محققان دانشگاه «بایلور» در هوستون آمریکا، این است که بهتر است عزم‌تان را جزم کنید و همه را یک‌باره کنار بگذارید. شاید به این ترتیب بهتر بتوانید انگیزه‌تان را روی تغییرات مثبت رفتاری متمرکز کنید.
تغییر رفتار، سخت‌ترین قدم
برخی کارشناسان بهداشتی، از یک دیدگاه، قرن حاضر را، قرن «بیماری‌های رفتاری» می‌دانند. آنها می‌گویند بعد از دوره تاریخی که در آن شاهد همه‌گیری‌های بیماری‌های عفونی بودیم، حالا تعداد زیادی از این بیماری‌ها ریشه‌کن شده یا محدود شده‌اند و آنچه که اکنون درگیر آن شده‌ایم، بیماری‌های غیرواگیر نیست، بلکه بیماری‌های رفتاری است که نتیجه آن می‌تواند بیماری‌های واگیردار و عفونی مثل ایدز باشد، یا بیماری‌هایی مثل فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی و عروقی، اعتیاد، سرطان، جراحات ناشی از حوادث رانندگی و بسیاری مشکلات دیگر.
اینها همه به خاطر آن است که کاری را در زندگی روزمره انجام می‌دهیم که یا نمی‌دانیم که به سلامت ما منافات دارد، یا بدتر از آن، می‌دانیم که ضرر دارد و باز به آن ادامه می‌دهیم.
متاسفانه تغییر رفتار، جزء مهم‌ترین و سخت‌ترین اهداف یک آموزش به‌شمار می‌رود.
خوردن دارو، تزریق واکسن یا عمل جراحی یک بیمار، همه و همه را می‌شود در شرایط خودش انجام داد، اما برای تغییر رفتار یک بیمار، گاه لازم است سال‌ها تلاش کنیم و انواع و اقسام روش‌های درمانی را به‌کار بگیریم.
رفتاری که تحت تاثیر خیلی چیزهاست؛ از تربیت خانوادگی گرفته تا تبلیغات تلویزیون و رسانه‌ها و هر چیز دیگری که فکرش را بکنید و این همان چالشی است که بشر امروزی در مورد مسائل بهداشتی، به‌طور کلان با آن درگیر است و البته ممکن است ذهن تک‌تک ما را هم به خود مشغول کرده باشد.
در چنین اوضاع و احوالی، مطالعاتی از این دست می‌تواند بسیار مفید و کمک‌کننده باشد. نتایج این مطالعات، که به صورت دقیق و معتبر و با عدد و رقم به دست آمده، می‌تواند در تغییر رفتارهای ناسالم ما، راهگشای خوبی باشد. همچنین به کارشناسان آموزش بهداشت برای مشاوره و راهنمایی بیشتر مراجعانشان ایده‌های خوبی می‌دهد.