او سردبیر روزنامه‌ای با گرایش‌های مذهبی در کشوری بود که فعالیت اماکن فساد را قانونمند کرده، سقط جنین در آن جرم تلقی نمی‌شود و استفاده شخصی از ماری‌جوانا برای مصرف مجاز است.
امروز با ورود حزبی با گرایش‌های مذهبی به دولت برای اولین بار در تاریخ هلند و با وجود نگرانی‌هایی از تداوم روند مهاجرت که هنلدی‌ها را به جستجو برای یافتن هویتی واحد واداشته است این کشور می‌رود تا در همه سیاست‌های خود تجدید نظر کند. در چنین شرایطی کرانن‌دانک دیگر تنها به نظر نمی‌رسد.
کرانن‌دانک می‌گوید: اعضای محافل سیاسی سطح بالا اکنون می‌گویند این اصلا خوب نیست که ما جامعه‌ای آنچنان آزاد داشته باشیم که هر چیزی و هر کاری در آن پذیرفته شده باشد.
او که سردبیر روزنامه رفرمیست و از چهره‌های با نفوذی است که ایده‌هایش در افکار عمومی هلندی‌ها انعکاس قابل توجهی داشته است، می‌افزاید: مردم این روزها می‌گویند باید ارزش‌هایی داشته باشیم و بر تعداد کسانی که خواستار قانونمند شدن جامعه هستند روز به روز افزوده می‌شود.
در شهرهای مختلف هلند، شهرداری‌ها و شوراهای شهری به تعطیلی فروشگاه‌هایی که در آنها ماری‌جوآنا عرضه شده یا استعمال می‌شود، رای می‌دهند. شهرداری‌ها اقدام به تعطیلی اماکن فسادی می‌کنند که تا پیش از این به شکلی قانونمند و آزادانه فعالیت داشتند، پارلمان در حال بررسی لایحه‌ای است که عرضه مواد روانگردان را منع می‌کند و مقامات هلندی در تلاش هستند تا ادامه فعالیت گروه‌های حامی به اصطلاح حقوق زنان که به شهروندان مونث کشورهای همسایه که سقط جنین در آنها ممنوع است برای سقط جنین خود در هلند کمک می‌کنند، محدود شود.
تلاش برای مهار آزادی‌های بی‌حد و حساب در هلند چیزی نیست که صرفا به حزب کوچک و تازه به قدرت رسیده اتحادیه مسیحی (CUP) که دو وزیر در بین 16 عضو دولت ائتلافی هلند دارد، محدود شود. سیاستمداران حزب چپگرای میانه‌رو کارگر نیز به شکلی روبه تزاید به جمع هواداران صریح تعطیلی اماکن فساد و فروشگاه‌های عرضه و مصرف ماری‌جوآنا که در هلند با نام کافی‌شاپ شناخته می‌شوند، می‌پیوندند.
آیا هلند در حال پشت‌سرگذاشتن نوعی دگردیسی است؟ فرانک دی‌ولف، از اعضای شورای شهر آمستردام از حزب کارگر می‌گوید: بله. اکنون دیگر مسئله تفاوت دیدگاه‌ها بین مردم یا سیاستمداران در مورد تحولات اجتماعی مطرح نیست بلکه تعریفی که از معضل اجتماعی وجود دارد، متحول شده است.
هلند در حال پشت‌سرگذاشتن همان موج دگردیسی‌ای نژادی، قومی و مذهبی است که سراسر اروپای غربی را دربرگرفته است. هجوم گسترده مهاجران سیاهپوست، عرب و مسلمان در حال تغییر دادن چهره جامعه‌ای است که سفیدهای مسیحی که در حال منازعه با هویت از دست رفته خود هستند اکثریت آن را تشکیل می‌دهند.
در هلند این نگرانی‌ها با هشدارهایی پیرامون نفوذ گروه‌های جنایتکار سازمان یافته در تجارت مواد مخدر و فساد این کشور، شیوع قاچاق زنان و کودکان به هلند و ناخرسندی از به تصویر کشیده شدن هلند به عنوان کشوری که مقصد گردشگران خارجی متمایل به مسایل غیراخلاقی و موادمخدر رو به افزایش گذاشته است.
جیمز کندی، استاد تاریخ معاصر در دانشگاه آمستردام می‌گوید: نوعی احساس ناخرسندی نسبت به جهانی‌سازی وجود دارد. بدین معنا که هلندی‌ها احساس می‌کنند دیگر حتی کنترل کشور خود را در دست ندارند.
وی می‌افزاید: احساسی جمعی در هلند در حال شکل گرفتن است که خواستار وضع محدودیت‌ها و حصول اطمینان از این مسئله است که اوضاع به سمت و سویی نمی‌رود که از کنترل خارج شود. همین دغدغه‌ها موجب شده در پاره‌ای شهرها از دسترسی گردشگران به فروشگاه‌های عرضه ماری‌جوآنا و حشیش جلوگیری شود. در برخی شهرها از افرادی که قصد ورود به این امکان را دارند کارت شناسایی طلب می‌شود و براساس قانونی جدید فروش مشروبات الکلی نیز در بسیاری از اماکن ممنوع شده است.
ظهور حزب CUP که اکثر اعضایش به دلیل باورهای مذهبی سختگیرانه خود حتی از تماشای تلویزیون پرهیز می‌کنند به نوعی با تغییر رفتارها و نگرش جامعه مقارن شدن است. اگر چه این حزب در تلاش برای جلوگیری از کاهش محبوبیت حزبی اعلام کرده خواستار منع همه آزادی‌های در نظر گرفته شده برای شهروندان هلندی نیست اما به صراحت از ارایه تعریف جدیدی از آزادی‌های مدنی حمایت می‌کند.