به گزارش ایسنا، منطقه قم، خانه تاریخی ملاصدرا در غرب روستای کهک در محله چال حمام واقع است که پیرامون آن را خانه‌های روستایی با بافت معماری مناطق گرمسیری احاطه کرده‌اند.
این بنا به صورت شبستانی طراحی شده که گرداگرد آن‌را در چهارگوشه، حجره‌ها و اتاق‌هایی در برگرفته‌اند و تزیینات بنا شامل گچبری شبه سجاده‌ای و مشبک‌های گچی در نورگیرهاست و در شرق خانه قنات نسبتاً پرآبی وجود دارد که جزیی از مجموعه خانه ملاصدرا محسوب می‌شود.
متأسفانه قسمت اعظم بنا تخریب شده و از هشت اتاق پیرامون شبستان تنها یک اتاق باقی مانده است که دو اتاق دیگر طی تعمیرات سال 1377 شمسی بازسازی شد.
برای یافتن خانه ملاصدرا کافی است به انتهای بافت سنتی روستا برویم که در انتهای یکی از مسیرهای هلالی شکل روستا به خانه ملاصدرا که در داخل یک باغ قرار دارد می‌رسیم.
البته برای یافتن کهک نیز پس از طی مسافت 12 کیلومتر از قم به طرف کاشان به دو راهی بخش کهک می‌رسیم که با شاخصه فضاهای سبز و درختان زیادتر نسبت به پوشش گیاهی منطقه قابل تشخیص است.
در ادامه این مسیر، پس از طی مسافتی 20 کیلومتری در جهت ارتفاعات قهستان(کوهستان)، به کهک می‌رسیم که دارای بافتی اصیل به همراه ساختمانهایی است که از قدمت و اصالت قریه خبر میدهد و این منطقه به قم دارای آب و هوایی مطبوعتر، بارندگی بیشتر و حاصلخیزی مناسبتری است.
خانه ملاصدرا در دل کهک از خشت خام، ملات گل و سقف با تیرهای چوبی ساخته شده است و این خانه دارای فضایی گیرا و قدیمی با سقفی بلند و پوشش گنبدی با دیوارهای سیاه و اندود گل و تزئینات گچبری ساده با کاربندی‌های زیبا در سقف چهار طرف آن فضاهایی چهار گوش مسقف بین تویزه‌های جناغی شکل که در مجموع، شبیه امامزاده‌های دوره صفوی است.
صدرالدین محمد ابن ابراهیم قوام شیرازی معروف به ملاصدرا، در حدود سال 980 هجری قمری در شهر شیراز به دنیا آمد. وی در سن 17 سالگی برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت و پس از تکمیل تحصیلات فلسفی و عرفانی خود، برای تهذیب نفس و سیر و سلوک و نیز به سبب مخالفت عدهای از علماء ظاهربین ناچار به ترک اصفهان شد و در قریه کهک در نزدیکی قم اقامت کرد.
وی به دنبال تأسیس مدرسه خان در شیراز و درخواست والی فارس، به وطن خود بازگشت ولی در سن 58 سالگی و به قولی در 70 سالگی در بصره دار فانی را وداع گفت.