امسال یکشنبه، چهارم اسفند، فروشگاه مرکزی شهر کتاب برای دومینبار میزبان این جشن بود تا شاهد اهدای تندیس لاکپشت نقرهای به فریدون عموزادهخلیلی، مؤسس و نخستین سردبیر هفتهنامهی دوچرخه برای «کتاب کوچک برای داستاننویسی» و سیدنوید سیدعلیاکبر برای «بابای من با سس خوشمزه است» باشد. علاوه بر این دو مؤلف، این کتابهای ترجمه شده هم تندیس لاکپشت نقرهای گرفتند: «ورت» و «پُم» نوشتهی ماری دپلوشن و ترجمهی الهه هاشمی بهعلاوهی «نان ابری» اثر «هی نابک». در این جشن، همچنین از پرویز کلانتری و ثریا قزلایاغ، دو پیشکسوت ادب و هنر کودک و نوجوان کشور، به پاس سالها تلاش در این حوزه، تقدیر و نشان ویژهی لاکپشت پرنده به آنها اهدا شد.
علاوه بر پنج کتابی که نامشان را خواندید، این کتابها را هم در برمیگرفت: «مترسک و خدمتکارش»، نوشتهی «فیلیپ پولمن» و ترجمهی «فرزاد فربد»، «ج مثل جادو»، نوشتهی «نیل گیمن» و ترجمهی «فرزاد فربد»، «پسرخاله وودرو»، نوشتهی «روت وایت» و ترجمهی «محبوبه نجفخانی»، «طولانیترین آواز نهنگ»، نوشتهی «ژاکلین ویلسون» و ترجمهی «نسرین وکیلی»، «چگونه میتوان بال شکستهای را درمان کرد؟»، نوشتهی «باب گراهام» و ترجمهی «بهمن رستمآبادی» و «جوجهتیغی»، نوشتهی «زکریا تامر» و ترجمهی «رحیم فروغی».
«کتاب کوچک برای داستاننویسی» را احتمالاً نوجوانهای نویسنده میشناسند. این کتاب دریچهای تازه برای نوشتن به روی شما باز میکند و همانطور که نویسندهاش، فریدون عموزادهخلیلی میگوید، از اول تا آخر شما را در نوشتن همراهی میکند. ضمن اینکه شوق نوشتن را که در لایههای پنهان ذهنتان وجود دارد بیرون میکشد و قلم به دستتان میدهد که شروع به نوشتن کنید.
فریدون عموزاده خلیلی در گفتوگویی کوتاه با دوچرخه، دربارهی نوشتن این کتاب میگوید: «اول قرار نبود این کتاب نوشته شود، اما نوجوانها و جوانها مرتب میپرسیدند که چهطور بنویسیم. براساس تجربهی چند دوره کارگاه، دیدم نمیتوانم کارگاههای زیادی برگزار کنم یا تکتک به نویسندههای جوان جواب بدهم و تصمیم گرفتم که تجربیاتم را بنویسم. فکر کردم تا به حال چیزهای زیادی دربارهی داستاننویسی گفته شده، اما شاید نوشته نشده است. دو هدف برای خودم تعیین کردم؛ اول اینکه کتابم خلاصهی چیزهایی که گفته و نوشته شده، نباشد. دوم اینکه درست مثل یک کارگاه داستاننویسی از نقطه شروع دست کسی را بگیرم و تا آخر به مقصد برسانم که کتابش را بنویسد.»
از الهه هاشمی مترجم دو کتاب «ورت» و «پُم»، هم دربارهی دلایل انتخاب این دو کتاب برای ترجمه میپرسیم که میگوید: «در جستوجو برای انتخاب کتاب از میان کارهای موفق، اتفاقی ماری دپلوشن را پیدا کردم که در ابتدا برای بزرگسالان داستان مینوشت. خلاصهی کتابهایش را که دیدم، بهنظرم آمد که کتابهای جالبی هستند.»
تاریکی در زندگی هر کسی معنای متفاوتی دارد، اما برای بیشتر کودکان، تاریکی با ترس همراه است. ماجرای داستان «بابای من با سس خوشمزه است» با قطع شدن برق و آمدن غول شروع میشود. تخیل نویسنده از آمدن غول موقعیت طنزآمیزی پدیدآورده و کودک و مادرش را در معرض انتخاب قرار میدهد. انتخاب اینکه غول، اول چه کسی را بخورد؟ این ماجرایی است که تا وصل شدن برق و رفتن غول ادامه پیدا میکند و غول را هم در تردید میگذارد. اصل این داستان قبلاً در هفتهنامهی سهچرخه منتشر شده بود.
اجرای موسیقی گروه آدمک که با همراهی مهمانان صورت گرفت بخش دیگری از جشن اهدای جوایز لاکپشت پرنده بود. پس از اهدای نشانها، کیک تولد دو سالگی لاکپشت پرنده بریده شد و نویسندهها و مترجمانی که کتابهایشان به فهرست لاکپشت پرنده راه یافته بود، ضمن دیدار و گفتوگو با دوستدارانشان، کتابهای خود را برای کودکان و نوجوانان امضا کردند.
عکس: مهبد فروزان