به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره شناسان که چندین دهه را صرف مطالعه ماده تاریک کرده‌اند بر این باورند که این ماده نامرئی بخش اعظمی از کائنات را تشکیل داده است.
دن هوپر، استادیار آزمایشگاه ملی فرمی در باتاویا در ایلی نویز و همکارانش، سیگنال رسیده از قلب کهکشان راه شیری از سال 2009 تا کنون را بررسی کرده‌اند.
این سیگنال حاوی مه پرتوهای گاما، پرتوهای بسیار پرانرژی، است و اکنون دانشمندان متقاعد شده‌اند که این سیگنال ناشی از برخورد ذرات ماده تاریک با یکدیگر است.
محققان می‌گویند: همانطور که این ذرات یکدیگر را نابود می‌کنند، پرتوهای گامای آزاد شده در فضا، به یک برافروختگی قابل مشاهده در مرکز راه شیری تبدیل می‌شود.
تشخیص‌های مشابه در کهکشان‌های کوتوله همسایه که کوچک‌تر ازکهکشان ما هستند می‌تواند حاکی از صحت این نظریه باشد.
هوپر می‌گوید: این متقاعد کننده‌ترین سیگنالی است که برای ذرات ماده تاریک داریم.
دانشمندان برای تایید یافته‌های خود مجبور بودند دیگر احتمالات را برای این سیگنال رد کنند از جمله پرتوهای گامای تولید شده توسط تپ اخترهای دور افتاده یا ستاره‌ای که به سرعت بچرخد.
آنها دریافتند پرتوهای گاما، محیطی با وسعت حدود 10 هزار سال نوری در اطراف مرکز کائنات ایجاد می‌کند و از این رو احتمال آنکه تپ اخترها منشا امر باشند را رد کردند.
اگر یافته‌های محققان فرمی درست از آب درآید، کشف آنها سئوالات بیشماری را در مورد ماده تاریک مطرح می‌کند.
پیش از این دانشمندان فکر می‌کردند ماده تاریک از ذرات فرضی موسوم به ذارت عظیم دارای تعامل ضعیف (WIMP) ساخته شده است.
اگر ماده تاریک در قلب کهکشان ما تولید و نابود می‌شود پس باید ذره بسیار سنگین‌تری باشد.
این امر می‌تواند در مورد برخی شواهد پیشین برای ماده تاریک که بر روی زمین تجربه کرده‌ایم شبهه ایجاد کند.
اگر یافته‌های پروفسور هوپر و همکارانش با سیگنال‌های مشابه در قلب دیگر کهکشان‌ها مطابقت داشته باشد به احتمال قوی یافته‌های آنها صحت خواهد داشت.